Chapter 4: Meet again

18 3 10
                                    

“Oh am I late? It seems that I disrupt you all. I'm sorry for arriving late my beloved sister Lacy.”  Sambit ko na naka-ngiti while saying I'm sorry but not really sorry.


“Sis! H-how...”  rinig ko ang gulat sa boses ni Lacy nang tawagin nya ako at dahil na rin sa gulat ay hindi nya mabuo nang maayos ang sinasabi nya.


“Why? Shock?”  nanunuyang tanong ko sa kanya dahil alam ko for sure magugulat sila, bihira lang kasi akong mag-ayos. But then I heard my mom's voice.


“Sheira!!”  sigaw nya sa akin while looking at me sharply.


“mom...”  malumanay na sambit ko nalang habang malungkot akong nakatingin sa kanya. It hurt me, tignan ba naman ako ng mother ko na para bang hindi nya ako tunay na anak... But I never stop hoping that someday, she’ll look at me with eyes full of love.


“Come here! Don't cause any trouble sa araw ng kapatid mo!”  Sambit nya sa akin and I can't help but mock myself for hoping sa napaka-impossibleng mangyari.


“Wowww, what are you saying mom? I'm here to attend the party. When did I cause any trouble?”  sagot ko habang naka-taas ang aking kilay.


“Then why did you purposely arrive late?!”  sumbat naman ni Helia sa akin habang nakaturo ang daliri nito sa akin.


“Did I? But I remembered correctly that Lacy texted me na exact 9:30 pm ang start ng party, right my beloved sister?”  tanong ko habang tumingin ako kay Lacy ng matalim.


“I-i... Maybe i-”  nauutal na sagot nya.


“You what? Did you plan to do something terrible?”
Tanong ko sa kanya while putting on a smile. But then narinig ko ang boses ni Helia.


“Nonsense! Baka nagka-mali lang ng type si Lacy!”  sumbat naman ni Helia sa usapan.


“Pwede bang tumigil kang kakasabat sa usapan namin? Usapang pamilya ito, what role do you have to dowel in our conversation?”   Saad ko kay Helia dahil kanina pa talaga ako naiinis kakasabat nya sa usapan namin.


“ Y-y-you -”  turo nya sa akin at pansin sa kanya ang pagka-inis dahil ni hindi nya mabuo ang sasabihin nya.


“Little Shay, enough.”   tumigas naman ang katawan ko nang marinig ko ang boses ng lalaki, pagkatapos ay lumingon ako sa lalaking iyon, na walang iba kundi si Luther.


Nakatingin sya ngayon sa kinatatayuan ko, sumikip bigla ang dibdib ko nang marinig kong tawagin nya ako sa palayaw ko sa kanya. Napansin ko rin ang biglaang paglapit at paghawak ni Lacy sa kamay si Luther while looking at me na para bang aagawin ko si Luther sa kanya when she is the one who is doing that thing.


“You have no right to stop me, Mr. Luther Velasquez and please don't call me ‘little Shay’. If my sister misunderstand, it'll be bad.”  Malamig na tugon ko sa kanya.


The Night You Told MeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora