partners to lovers?

de zoeking

POV Hugo:

toen ik het nieuws hoorde schrok ik echt.. emma verdiende dit niet, ik kroop achter de schermen en deed alles wat ik kon om emma te traceren. makkelijk zou dit niet worden maar we hadden hoop, na een tijdje camera beelden te bekijken van waarneer het zou kunnen gebeurd zijn vond ik het eindelijk. ik liep naar de deur en riep de chef naar binnen ''amai, al wat kunnen vinden?'' vraagt hij terwijl hij me achterna loopt ''nou ik heb even de beelden bekeken van het tijdstipt waar ze mogelijk ontvoerd heeft kunnen zijn, want we weten niet de exacte tijd'' ik merkte iemand bij de deur staan, ik keek niet wie het is maar besloot veder te vertellen wat ik gevonden had. ''deze beelden vond ik op de tijd dat het gebeurde, je ziet emma rennen achter de bus en opeens werd ze meegenomen en gegooid in een bus... de numerplaat kunnen we helaas niet aflezen waarschijnlijk hadden ze dit gepland en dus deze voor het moment eraf gehaald.'' opeens hoorde ik iemand wenen, de chef had het ook gehoord en we keken en zagen dat vince het helle gesprek had meegeluisterd. ''ZE VERDIENDE DIT NIET!'' schreeuwde hij in tranen die liepen over zijn gezicht, ''niemand verdiend dit vince.. maar we gaan er voor zorgen dat ze weer terug komt, gaat gij maar naar huis en bekom maar ff bij en pak de rust'' antwoorde chef,  tineke kwam aanlopen en bracht vince naar huis.

POV Vince:

ik zag dat Hugo de chef riep en ze samen naar binnen gingen maar de deur was nog open, rustig liep ik naar de deur om te kijken wat ze hadden gevonden. ''amai, al wat kunnen vinden?'' Zei de chef, ''nou ik heb even de beelden bekeken van het tijdstipt waar ze mogelijk ontvoerd heeft kunnen zijn, want we weten niet de exacte tijd'' antwoorde Hugo. Ik zag dat hij doorhad dat er iemand bij de deur stond dus bleef voorzichtig te zijn, ''deze beelden vond ik op de tijd dat het gebeurde, je ziet emma rennen achter de bus en opeens werd ze meegenomen en gegooid in een bus... de numerplaat kunnen we helaas niet aflezen waarschijnlijk hadden ze dit gepland en dus deze voor het moment eraf gehaald.'' Ik schrok dit had nooit mogen gebeuren... ze verdiende dit niet, zonder het door te hebben weende ik en ze hadden me door. ''ZE VERDIENDE DIT NIET!'' Schreeuwde ik de tranen liepen me over de wangen  ''niemand verdiend dit vince.. maar we gaan er voor zorgen dat ze weer terug komt, gaat gij maar naar huis en bekom maar ff bij en pak de rust'' zei de chef tegen me, tineke kwam aanlopen en bracht me naar huis maar de hele weg dacht ik alleen maar aan Emma...