11. Bölüm

7 2 1
                                    


Araslar gittikten sonra bizde eve doğru gürümeye başlamıştık.

Tam evin önüne geldiğimiz sırada Deniz beni durdurup "eğer babam içerideyse ve sana soru sorarsa sakın cevaplama, hatta sen hiç konuşma ben söylerim" demişti "tamam da neden" "çünkü babamın insanlar üzerinde etkisi büyüktür ona kolay kolay yalan söyleyemezsin" "kızım ben durduk yere senin babana niye yalan söyleyim" "gerekebilir de ondan, babamın yanında Onur ve Aras'tan sakın bahsetme" "zaten bende içeri girip babanla Onur ve Arasın muhabbetini yaparız diyodum dimi" "off ben onumu diyorum...kızım benim babam polis!" "Neee"

Atığım çığlıkla Deniz hemen agzımı kapatmıştı ama her şey için çok geçti sesim tüm mahalle de yankılanmıştı. Birden kapının açılmasıyla karşımıza mükemmel ötesi mavi gözlerinden Deniz'in annesi olduğunu düşündüğüm kadın "kızlar ne oluyor bir çığlık sesi duydum" "yok yok bir şey annecim bak arkadaşımı getirdim İdil, ödevimiz vardı onu tamamlıycaz" "hoş geldin kızım. Deniz senden çok bahsediyor ama anlattığından daha da güzelmişsin tütütü maşallah.. bende Sevinç" "memnun oldum Sevinç teyzecim o sizin güzeliğiniz" gülümseyerek bizi içeri davet etmişti.

Deniz'in odasına girdiğimiz sırada hemen ona hesap sormak istemiştim "kızım sen nasıl ay çıkdırıcam..." "Ya İdil bi sakin olsana otur şöyle" "nasıl sakin olabilirim senin baban bir polis ve sevgilin de mafya! Ben nasıl sakin olabilirim hadi ben sakin oldum sen nasıl sakin olabilirsin?"
"Babam Onurla sevgili olduğumuzu bilmiyor..." "Ee ya öğrenirse?" "Söylemezsek öğrenmez İdil. Şimdi buları boş ver de geç olmadan bu anketleri bitirelim" "bu rahatlığına hiç anlam veremiyorum ama bakalım zaten benden bir şeyler gizliyormuşsun gibi hissediyordum yakında çıkar kokusu"

Ben Denize söylenmeye devam ederken odanın kapısı çalmış Seviç teyze elinde bir tepsiyle odaya girmişti "alın bakalım size çayla kek getirdim Deniz geliceğinize önceden haber verseydi hazırlık yapardım" "bu bile fazla Seviç teyzecim zahmet etmişsiniz ellerinize sağlık" "afiyet olsun kuzum ama sadece kek olmadı akşam yemeğine kalsaydın?" Kekten bir ısırık alıp "ımm bu bence fazlasıyla yeterli çok teşekkür ederim tekradan ellerinize sağlık akşam olmadan gitmem gerekiyor" demiştim "peki madem bi dahakine bırakmam ama ona göre, neyse derslerinizi yapın bakalım bir şeyler isterseniz seslenin bana" teşekkür edip Denizle beraber anketleri düzenlemeye başlamıştık ve anketleri doldurduğumuza dair formalı da doldurup imzaladıktan sonra sonunda bitmişti Deniz kendini esnetirken "ahh parmaklarım koptu ya" diye hayıflanmış bende ona eşlik edip "benimde ya" demiştim daha sonra telefonumdan saate bakıp çok geç olduğunu fark etmemle hemen ayaklanıp eşalarımı toparlamıştım "kızım çok geç oldu ya ben gidiyim" dediğim şeyle denizde ayaklanıp "tek başına gidebilicekmisin?" Diye sormuştu aslında hava daha kararmamıştı ama eve gidene kadar kararabilirdi ve tek başıma gitmek beni bira ürkütse de "giderim ya sorun yok" demiştim.

Deniz beni kapıya kadar geçirmişti bende geldiğimiz parkın ordaki durağa doğru yürümeye başlamıştım ileride gördüğüm tanıdık olan araçla olduğum yerde kalmıştım...

Bu Arasın arabasıydı ee onun burda ne işi vardı ki birden kafasını olduğum yöne çevirince göz göze gelmiştik bir süre bakıştıktan sonra yanına gidip "burda yapıyorsun ya gitmedin mi sen?" Demiştim ne diyeceğini merakla bekliyordum "hiç...öyle tesadüfen geçiyordum, sen.. eve mi?" "Evet te sen hiç tesadüfen geçiyor gibi değildin birini mi bekliyorsun?" Söyledikleri pek inandırıcı gelmemişti çünkü geldiğimde arabayı par etmiş bekliyordu "tamam tamam pes ediyorum seni bekliyordum" "beni mi? İyi de neden?" "çünkü bu saatlerde eve tek gitmek istemiyeceğini bilecek kadar tanıyorum seni" beni gerçekten tanıyordu ve sırf korkmadan eve gidebileyim diye saatlerce beni beklemişti bense "teşekkür ederim" diyebilmiştim sadece "ee hadi bin hava soğuk zaten" dediği şeyle arabaya binmiş ve eve varana kadar sadece onu izlemiştim. O neden bir mafyaydı neden o kötü adamlarlaydı ve neden bana yalan söylemişti bunların hiç birini bilmiyordum ama bir şey den emindim... Ben gerçekten onu seviyordum.

KIRMIZI ZAMBAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin