Genç kız evine giden yola saparken ucuz diye aldığı kablolu kulaklığı kulaklarına taktı ve telefonundan bir şarkı açtı. Bu şarkıyı ilk önce nerede duyduğunu ne hatırlıyordu, ne de anlamını biliyordu. Öylesine bir şarkıydı. Şarkıcının yumuşak, bulut gibi sesi Y/N'in yüreğini okşuyordu. Arkada çalan piyano ise ona acı-tatlı bir his veriyordu. Küçük sırt çantasının iplerinden çekti düşünceyle.
"Eve birazcık geç kalsam babaannem bir şey demez herhalde," diye söylendi.
Adımlarını evinin yakınlarındaki parka çevirdi. Üniversite sınavı onu yeterince sıkmıştı, yarım saat rahatlamak ona iyi gelecekti. Sırt çantasını açıp karıştırmaya başladı, orada daha önce olmayan bir şey gördü.
"Bir kitap?" dedi, sorgularcasına. Sakin sesiyle kitabın adını ve yazarını okudu.
"İnsanlığımı Yitirirken, Dazai Osamu."
Kitabın kapağını açtı ve bir not gördü.
"Bir yazarın edebi intihar mektubunun son eseri. İyi okumalar sevgili okuyucu."
Genç kız kitabın kapağını açtı ve yazarın biyografisini gördü. Sesli bir şekilde okumaya başladı:
"Eserlerinde en çok Ryunosuke Akutagawa ve Dostoyevski'nin izleri görülür."
"Akutagawa," diye düşündü. Bu isim tanıdık gelmişti.
✧
Genç kız ve babaannesinin küçük, tatlı evinin kapısı anahtar sesiyle açıldı. İçeriden tatlı bir yaşlı sesi duyuldu:
"Geldin mi kızım?"
Y/N bu sorunun tatlılığına karşılık gülümsedi ve odaya doğru ilerlerken, "Evet canım, geldim." diye yanıtladı. Odaya girer girmez babaannesinin yanaklarını sevecen bir şekilde sıktı Y/N. Sonra ikisine de birer öpücük bıraktı. Buna karşılık babaannesi kızın saçlarını okşadı ve öptü. Y/N, akşam yemeğini hazırlamak üzere mutfağa girdi hızlıca. Tencereye makarna kaynatmaya yetecek kadar su koydu, babaannesine seslendi:
"Akşama Y/N Şefin özel soslu makarnası var!"
"Bir yerini yakmadan gel de!" dedi kadıncağız gülerek.
"Aman babaanne, sen de..." diye söylendi Y/N.
✧
Y/N yemekleri bir tepsiye koydu ve içeriye götürdü. Babaannesinin önüne ortadaki sehpayı çekti ve tepsiyi oraya koydu.
"Söyle bakalım, sınava ne kadar kaldı?"
"1 ay kaldı babaannem."
Yaşlı kadın gülümseyerek kafasını aşağı yukarı salladı. Sonra sakin bir sesle devam etti:
"Çok çalıştın, aferin sana. Ben öldüğümde başının çaresine bakabilirsin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçiş || Akutagawa x Okuyucu
Fanfiction20 yaşına gelmiş Y/N'in artık kimsesi kalmamış, yaşama sevinci de solmuş durumdadır. Bir derste duyduğu shifting kelimesini araştırmış ve denemeye karar vermiştir. Fakat bir sorun vardır... Y/N, şifresini unutur. Artık o evrende kapana kısılmıştır.
