𝐌𝐫.𝐅𝐚𝐧𝐜𝐲 𝐇𝐚𝐭 || 𝐂𝐡𝐮𝐮𝐲𝐚 𝐍𝐚𝐤𝐚𝐡𝐚𝐫𝐚

七

.・。.・゜✭・.・✫・゜・。..・。.・゜✭・.・

Şu an kendini lanet olası bir baş belası gibi hissediyordun .

Tam olarak bir buçuk saat sonra -ve sihrini, mecazi asanı salladıktan ve küstah bir yuhalamayla sonunda işin bittiğini söylemek güvenliydi- birdenbire kendinden başka kimseye güvenmeyen Külkedisi'ne dönüştün.

Boy aynasında kendinizi gözlemlerken sırıttınız; Kendinizi tepeden tırnağa titizlikle incelerken gözleriniz heyecanla parlıyor. Hem sofistike hem de seksi görünüyordun - önceki mülayim kıyafete göre büyük bir gelişme.

Eteği eskisinden çok daha kısa kesmiş, hatta bir yırtmaç ekleyerek kıyafetinize şehvetli bir ışıltı katmıştınız. Sade beyaz ipek bluzu tuttunuz, ancak sihirli ellerinizle bir tutam tiki eklediniz - yakasına grogren siyah bir kurdele bağladınız. Bluzun ortasına fırfırlı bir düğme patı dikmiştiniz. Hepsini bitirmek için; en sevdiğin topuklu ayakkabını almıştın; biri sana karşı gelmeye cesaret ederse bir kaltağı bıçaklayabilecek topuklar. Blazer ceketini omuzlarına astın ve dün bunun burada oldukça popüler göründüğünü fark ettin. Saçınız ve makyajınız için birkaç son rötuşla, o tatlı dudaklarınızı boyayan kiraz aromalı dudak parlatıcısı da dahil olmak üzere, sonunda hazırsınız.

Güzel görünüyordun.

Bir kadın için hayat bir savaştı ve güzellik lanet olası bir makineli tüfekti.

Sonuçtan memnundun, odadan çıkmadan önce son bir kez saçını karıştırdın. Sanki kendi kişisel podyumunuzmuş ve bir Victoria's Secret modeliymişsiniz gibi uçsuz bucaksız, uzun koridorda dramatik bir şekilde yürürken dünyanın sizin istiridyeniz olduğunu hissettiniz; dramatik etkiyi artırmak için topuklarınız yerde ahenkli bir şekilde tıkırdıyor.

Koridor, kasabanın içinden geçen eski kanal gibi geniş ve düzdü, sadece yeni yapraklarla sarılmış sulu yeşillikler yerine, tamamen karanlık ve ürkütücüydü ve binanın geri kalanı kadar kişiliği yoktu. Yine de zemin, tıpkı sabahları kapıcı tarafından cilalanmış su gibi parlaktı. Ana karakter olduğunuz bir filmde kendinizi kötü bir sürtük gibi hissettiniz - attığınız her adım ağır çekimde yürüyormuşsunuz gibi hissettirdi, tek kaçırdığınız dramatik müzik montajı ve seksi bir saç tokasıydı.

Bu senin dünyandı ve diğer herkes onun içinde yaşıyordu.

Sonsuzluk gibi gelen bir süre boyunca dünyanın sahibiymişsiniz gibi yürüdükten ve merdivenleri çıkmaya bile tenezzül etmeyeceğiniz için asansöre bindikten sonra; sonunda yardım almadan yemek odasına giden yolu bulmuştun. Bunun için kendinle çok gurur duydun. Gezinirken daha fazla sorun yaşayacağınızı düşündünüz, ancak bu yeri bulmak çok kolaydı, rotalar oldukça basitti ve kesinlikle kendinizi inandırmak için kandırdığınız kadar yıldırıcı değildi.