Really a donkey

34 4 0
                                    

რესტორანში ქონდა დაბადების დღე ჩემი ერთი მეგობარი კარგად გავერთეთ დავლიეთ ვიცეკვეთ და ნუ მოკლედ საღამოს პირველის წუთები იყო როცა სახლში მიმიყვანეს ბიჭებმა და შევედი ხმა არ ისმოდა ერთადერთი სამზარეულოში ენთო შუქი და წავედი კარებისკენ ალბათ დარჩათთქო ვიფიქრე შევედი თუარა ანდრიას შევეფეთე ამომხედა სიგარეტს ეწეოდა და ისეთი სახე ქონდა უეჭველი რაღაცაზე ნერვიულობდა გამოსვლა დავაპირე მაგრამ მისმა სიტყვებმა გამაჩერა
-რატო იქცევი ესე?
-ესე როგორ?
-კარგად გესმის რასაც გეუბნები!
-კიდევ შენ რო ამბობ მოქცევაზე რამეს მეცინება უბრალოდ მეცინება...
-....
-მთელი ხუთი წელი უფრო მეტი თუ არა ჩამოვდიოდი და ქრებოდი მაშინაც კი ქრებოდი როცა ბავშვები ვიყავით და დიდობამდე ესე გააგრძელე ჩემი წასვლა და შენი სახლში მისვლა ერთი იყო!და ამის მერე მეუბნები რაღაცეებს მოქცევაზე და მაძლევ შენიშვნებს?!ბოდიში მარა იქ წასვლის მერე გააფრინე ხო?
-სიტყვები!და მეორ...
-სიტყვებს ვერ გამიკობტროლებ!
-მეორე!სერიოზულად თქვა და გააგრძელა-დიახ ვქრებოდი რადგან შენზე ვფიქრობდი რადგან არ მინდოდა დამლოდებოდი მაშინ როცა ისიც არ ვიცოდი დავბრუნდებოდი თუ არა!გესმის?!აი ამიტომ არ მინდოდა გამოჩენა!
-ჰო ჰო სუ ჩემზე ფიქრობდი ან მაგრად გეკიდე და უბრალოდ დროის დაკარგვა არ გინდოდა!ეს უბრალოდ თავის გამართლებაა გაიგე?!მკიდია ანდრია ყველაფერი რაც გინდა ის ქენი ჩემთვის სულ ერთი ხარ ყველაფერი წავშალე ისე კარგად თანაც რომ თითქოს არც მომხდარა!უბრალოდ შენს ცხოვრებას მიაწექი და მე შემეშვი.მოვბრუნდი და გავჩერდი -და ჰო კიდევ ეცადე რო ცოტა დისტანცია დაიკავო ჩვენს შორის!ოთახში ავედი და გამოვიცვალე მაკიაჟი მოვიშორე და დავწექი ფანჯარაში გავიხედე და ფიქრო დავიწყე ბოლოს ჩემი სიტყვები შესასრულებლად ჩემთვისაცკი ძნელი იყო!მართლა ვირი!თურმე ჩემს გამო იქცეოდა ასე აწი არც არაფერს გააკეთებს ჩემა გამო და იქნება თავისთვის!

🤍came back🤍Where stories live. Discover now