ARKADAŞ

1.

Bu da bir haftalık tatile özel
Bir kitap olsun bakalım

İyi okumalarrrr

Merhaba, ben Eylül Dinçer. 18 yaşındayım, lise 4 öğrencisiyim. Bir tane erkek kardeşim var, kendisi 17 yaşında. Arasdan çok hoşlanıyorum. Size Arasdan bahsedeyim. O harika, o mükemmel. Kendisi çocukluktan beri arkadaşım. Ona 14 yaşından beri aşığım, ama o beni arkadaşı olarak görüyor. Küçükken her yere onunla giderdim. Denize, sahile, tatile, sinemaya..
Ailelerimiz yakın arkadaş. Aras ile daha 5 yaşındayken tanıştım. Annelerimiz bizi tanıştırdı. Anneme bu konuda minettarım.

Kitap okuyordum, bir anda telefonum çalmaya başladı. Kalbim duracaktı, arayan Arastı. Heyecanla telefonu açtım.

"Alo! "

"Alo" dedi gülerek. Fazla bağırdığımın farkındaydım. Utanmıştım.

"Aras naber? "

"İyi senden"

"İyiyim"

"Size gelebilir miyim? "

"Tabii ki gel, müsaitiz! "

"Tamam, yarım saate oradayım"

Telefonu hızlıca kapatıp hemen odama uçtum. Saçımı düzelttim ve çok hafif bir makyaj yaptım. Derin nefes aldım ve heyecanla içeri geçtim. Koltuğa oturduğumda ayağımın titrediğini fark ettim. Arası her gördüğümde böyleyim. Bugün annemler evde yoktu. Kapı çaldığı an yerinden fırladım. Kapıya gittim ve derin nefes alıp üstümü düzelttim ve kapıyı açtım. Aras gülümseyerek içeri girdi.

"Hoş geldin! "

"Hoş buldum"

Koltuklardan birine oturdu, ben de karşısına oturdum.

"Annenler yok mu? "

"Onlar, dışarı çıktı. "

"Tamam"

"Sen, neden bu kadar mutlusun? "

"Bende sana onu anlatacaktım, harika şeyler oldu.. "

"Ne oldu, söylesene"

Derin nefes alıp verdi.

"Sevgilim oldu! Hoşlandığım bir kız vardı, adı Melike. Ona ondan hoşlandığımı söyledim. O da benden hoşlanıyormuş! "

O an çok kötü hissettim. Onu sevdiğimi anlamaması için gülümsememi söndürmedim. Gözlerimin dolduğunu belli etmemeye çalıştım.

"Bu.. Bu harika"

Dedim. Yerimden kalktım

"Tuvalete gidip geleceğim"

Hızlı adımlarla tuvalete girdim. Aynanın karşısına geçip sessizce bir çığlık attım.

"Nefret ediyorum herkesten! "

Aynaya vurmaya başladım.

"Kahretsin! "

Bir kere daha sertçe vurduktan sonra aynanın çatladığını, elimin kanadığını gördüm. Dolaptan hızlıca sargı bezi alıp elime sardım. Sakinleşmeye çalışarak tuvaletten çıktım. İçeri gittim ve yerime oturdum.

"Eylül tuvaletten çığlık gibi sesler geliyordu, senin sesin miydi? "

"Hayır, dışarıdan gelmiştir"

"Sanırım."

"Sevgilin olmasına çok sevindim. Fotoğrafı var mı? "

"Var, bir saniye"

Telefonunu açtı ve bir kaç dakika sonra telefonu bana gösterdi. Kız esmerdi, o kadar güzel değildi. Kız hiç hoşuma gitmemişti. Kız şeytanca bakıyordu.

"Sen mutluysan sıkıntı yok"

Dedim öfkemi tutmaya çalışarak. Arasın gözleri sargılı elime kaydı.

"Eline ne oldu? İyi misin? "

"İyiyim, sadece burkmuşum."

"Doktora gittin mi? "

"Gittim.. " dedim kekeleyerek.

"Geçmiş olsun"

"Sağol. Kahve yapmamı ister misin? "

"İyi olur"

Yerimden kalktım mutfağa girdim. Öfkeden hiç bir şey düşünemiyordum. İki tane fincan çıkardım ve tezgaha koydum.
Kahveyi yaptım ve ikisinide elime alıp içeri geçtim. Birini Arasa verip koltuğa oturdum. Tam lafa başlayacağım sırada Arasın telefonu çalmaya başladı. Gülerek telefona baktı.

"Melike arıyor! " dedi heyecanla. Telefonu açıp kulağına götürdü. Onların konuşmalarını dinlemeye başladım.

"Alo Aras.. "

"Sevgilim nasılsın? "

"İyi sen? "

"Bende iyiyim.. "

"Buluşalım mı müsaitsen? "

"Tabii ki müsaitim Melikem"

"Sizin alt sokaktaki kafede buluşalım"

"Tamam bebeğim"

Telefonu kapatıp ayağa kalktı.

"Ben Melikeyle buluşacağım"

"Kahveni bitirmedin? "

"Ah, üzgünüm çıkmam lazım, başka zaman içeriz"

"Peki, görüşürüz. "

"Görüşürüz! "

Evden çıktı. O çıkar çıkmaz tuttuğum göz yaşlarım yanaklarıma süzülmeye başladı. Hıçkırarak ağlamaya başladım. İkimizin birlikte olabileceğimize ufak bir ihtimal veriyordum, artık ihtimal bile veremiyorum.