ARKADAŞ

15.

2 gün sonra

Zorda olsa toparlanmayı başarabilmiştim.
Bugün sabahın altısında kalkmıştım. Saat öğlen 13.00a kadar salonda telefona bakmıştım. Evde tektim. Bir anda kapı vurma sesi geldi.

"Sanırım Aras geldi" dedim kendi kendime. Çünkü beni Aras ve Mert'ten başka kimsem yoktu. Kapının önüne gittim. Gülümseyip kapıyı açtım. Gülümsemenin yerini korku, şaşırma kapladı. Gelen kişi, Melikeydi...

Yutkundum ve geriye doğru bir adım attım.

"Sen.. Burada ne yapıyorsun?... "

"Aras burada mı? "

Dedi ve öfkeyle içeri girdi. Bir kaç odaya girdi.

"Hey! Evimden çık! "

"Aras'ın burada olmamasına şaşırdım doğrusu" dedi öfkeyle.

"Çık dedim sana! "

Eliyle beni ittirdi.

"Arası kendime aşık edeceğim. O aşık olmazsa bile onu kaçıracağım! "

Güldüm.

"Aras'ın artık sana bakacağını mı düşünüyorsun? "

"Görürsün sen, sen var ya sen.. Sen bittin. Aras gidince kimsen kalmayacak"

Dedi ve hızla evden çıktı. Son cümlesi gözlerimin dolmasına neden oldu. 'Aras gidince kimsen kalmayacak'
Fazla takmadım ve koltuğa geri oturdum. İçim rahattı. Aras'ın onunla sevgili olmasına imkan yoktu.

Ertesi gün

Aras ile dün hiç konuşmamıştık. Mesaj sayfasına girip yazmaya başladım.

X

Eylül
Aras
(İletilemedi)

Eylül
Sevgilim?
(İletilemedi)

Eylül
Sanırım uyuyorsun, iyi uykular
(İletilemedi)

X

Sabahın 9.30uydu ve uyanmaması normaldi. Ona süpriz yapmaya karar verdim. Odama girip üstümü değiştirdim, saçımı yaptım ve hafif bir makyaj yaptım. Evden çıktım ve bir taksiye bindim.

Aras'ın evinin önüne geldiğinde arabadan indim. Kapıya yaklaştım ve derin nefes alıp kapıyı çaldım

Kapı açılmayınca zile bastım.

5 dakika 10 dakika 15 dakika...

Kapı açılmadı. Kapıyı çok çalmıştım ama açılmamıştı. Bir anda gözüm çimlere takıldı. Bir telefon vardı. Eğildim ve telefonu aldım. Kahretsin. Bu Aras'ın telefonuydu.

"Aras.. "

Dedim ürkek sesimle.

"Kahretsin! "

Hızla kaldırımlara yöneldim. Hızlıca yürümeye başladım. Telefonumu çıkardım ve Melikeyi aradım. Telefon 3. Çalışta açıldı.

"ARAS NEREDE! "

diye bağırdım yüksek sesle.

"Dün dediğim şeyi hatırlıyor musun? "

Durdum. Bir an tüm dünya yok oldu benim için. Dünyam başıma yıkıldı. O dünyam ise Arastı.
'Arası kendime aşık edeceğim. O aşık olmazsa bile kaçıracağım!'

Telefon ellerimden kayıp yere düştü.

"Aras.. " diye fısıldadım göz yaşım akarken. Göz yaşımı sildim ve kaşlarımı çattım. Onu ne pahasına olursa olsun bulacaktım. Hemen telefonumu yerden alıp Aras'ın evine yöneldim. Aras'ın evinin önüne geldiğimde durdum. Yerden büyük bir taş aldım ve var gücümle cama fırlattım. Cam kırılmıştı. Yavaşça içeri girdim.

"Aras! " diye seslendim ne olur olmaz diye. Çıt yoktu. Ortalık dağılmıştı. Belliki Melike buraya tek gelmişti. Her şey yerdeydi. Bir kaç tane bardak kırılmıştı. Hemen Arasın odasına girdim. Ortalığa bakınırken aynada, traş köpüğüyle yazılmış bir yazı gördüm. Otobüs sembolü vardı. Yeni yazılmış gibiydi. Aras, bir yere gidiyordu. Her ye dağınıktı. Aras'ın nereye gitmiş olabileceğini düşündüm. Kaşlarımı çattım ve Aras'ın Melikeye sevgiliyken bana söylediği şeyi hatırladım.
'Melike ile yazın izmir'e gideceğiz. İzmir'i çok seviyormuş'
O an tüm parçaları birleştirdim. Melike, Aras'ı zorla İzmir'e götürüyor olabilir miydi? İçimdeki bir ses 'İzmir'e gidiyorlar' diyordu. O iç sesime güvendim. Hızlıca evden çıktım ve karakola gittim. Polislere herşeyi anlattım ve tam 3 tane polis arabasıyla hızlı bir şekilde İzmir yoluna girdik. Oldukça hızlıydık. İzmir'e varmamaları için dua ediyordum.bir anda siyah, büyük bir araba gördüm.

"Bu araba olabilir! "

Dedim polislere. O arabayla aynı hizaya geldik ve o arabanın içine odaklandım. EVET, ARAS İÇİNDEYDİ

"BU ARABA! "

dedim heyecanla. Polis telsizi açtı ve diğer araçlardaki polislere seslendi. Daha sonra hızlandık ve o arabanın önüne geçip yolunu kapattık. Hızla arabadan indim. Polisler her tarafı sarmıştı. Arabadan Melike ve 3 tane takım elbiseli adam indi. Ardından Arası gördüm. Polis onları tutuklarken koştum ve Aras'a sarıldım.

"Aras! "

Dedim ağlayarak.

"Beni.. Nasıl buldun"

"Bunları sonra konuşuruz"

O da bana sarıldı. Şuan sanki hayatım bitmişti de tekrar hayatıma kavuşmuş gibiydim. Çok mutluydum..