Uyandığımda saat 05.39'ydi.Bu aralar hep bu saatlerde uyanıyordum. Bu benim uyku düzenimi feci etkiliyordu. 12.sınıf olunca işler daha zor oluyor.Stres kaygı her şey bir arada. Hayat çok zor ve bu sınavla daha çok zorlaştırıyorlar.
Karamsar düşüncelerimden çıkmak için yavaşça kalktım.Odamdaki balkona çıktım.
Karşı binaya baktım.Cama çıkıp sigara içiyordu.Her anımı onunla yaşamak istediğim çocuk.Abimin arkadaşı olan çocuk. Barlas.
Ve evet bir de sevince hayat daha çok zorlaşıyor.
Aynı mahalledeydik doğduğumuzdan beri. Ailelerimiz çok yakındı. Ama abimin arkadaşıydı.Şu koca Dünya'da ona aşık olmam da ayrı komikti.
Bir tek Esin'im biliyordu Barlas'ı sevdiğimi. Esin benim en yakın arkadaşımdı ve Barlas'ın kız kardeşiydi.Ona ilk söylediğim de"Zaten ben seni abimle shipliyordum."demişti.Onunla güzel hayallerimiz vardı.Seviyordum be bu kızı.
Bu düşüncelerden uzaklaşıp tekrar kafamı kaldırdım. Bana bakıyordu.Sigara içişi bile hoş geliyordu bana.Ne kadar sigaradan nefret etsem de. Sigarayı ona bıraktırmam gerek.En kısa zaman da.
Kafasını sallayarak selam verdi.Ben de aynı şekil karşılık verdim ve içeri girdim. Biraz telefonla ilgilendikten sonra ayağa kalktım ve mutfağa gittim.
Saat 07.37'ydi.
Bugün pazardı.Kahvaltı hazırlamaya karar verdim.Ailemi mutlu etmeyi seviyordum.Onlar mutlu olunca ben de mutlu oluyordum. Yarım saat sonra abim"Günaydın abisinin gülü."diyerek mutfağa girdi.
AH İSTE MUTLULUK KAYNAGİM.
Seviyordum abimi.Hem de çok. "Gunaydinn abicim."dedim.
Sofrayı hazırladığımı görünce bana yardım etmeye başladı.Krepleri de pişirdikten sonra sofra hazırdı.
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Onları da sofraya koyduktan sonra mutfağa annemle babam geldi. Sanırım kokusunu almışlardı. Biz yaptık çünkü 💅🏻
