SAD #22
Zaña's POV
I giggled while staring at the helicopter Mateen was piloting from above. I couldn't contain my happiness and excitement as the helicopter slowly found its way down our wide lawn.
Agaw-atensyon ito sa pamilya ko lalo na sa mga bisita ni Zoe na parang nanonood ng fairytale movie—and the fact that Mateen is a real prince makes it really a cinematic scene.
Pagkababa ng helicopter ay agad na tumakbo ako para salubungin si Mateen. I wasn't faking my emotions. Natutuwa talaga ako na makita siya dahil higit isang taon na ang huli naming pagkikita dahil pareho kaming busy lalo na at miyembro na siya ngayon ng Royal Air Force sa kanilang bansa.
He never failed to amaze me and he's always been one call away—basta kailangan ko siya. Minsan naiinis na ako sa sarili ko, pwede naman kami, e, it's just that the cultural differences. Saka, parang hindi pa ako handa na maging prinsesa kung sakali.
"Mateen!" Kumaway ako at patakbo na lumapit sa kanya. "Hey, you're here."
"Love, be careful." Sinalo niya ako nang muntik na akong matapilok dahil sa mabilis na pagtakbo ko. "Are they staring at us now 'cause I am gonna kiss your forehead?"
I chuckled. "Yeah. The film is rolling."
"Oh, yeah. I could feel them staring." Tumawa siya saka niya ako hinalikan sa noo. "How you doing, love?" He caressed my cheeks.
"I'm doing great. And, I like to commend you for piloting that helicopter. It's a grand entrance." I clung to his shoulder while he made sure that I was not stepping on my Van Gogh Starry Night inspired off-shoulder dress.
Of course, he matched his suit with mine. It was my first time seeing him wearing different palettes because he's always in black, white or blue. I could say he nailed it.
"Ang gwapo..." Bulong ko.
He understood that kaya ngumiti siya. Iyon lang naman ang alam niya na Filipino word.
"Ganda..." sagot naman niya kaya natawa ako dahil sa accent. "I'm learning Filipino words in case you change your mind. You know, the proposal is still on the table. That is, if your Aero Lopez will not interfere."
I rolled my eyes. "Why would he? He's already married to my sister."
Pilit kong winaglit sa utak ko ang nangyari ng isang araw. How dare he kiss me? Sa tingin ba niya ay natutuwa ako sa ginawa niya? Siraulo ba siya? Fuck him. Hindi ko alam ang tumatakbo sa utak niya.
"But he's still staring at you," bulong ni Mateen sa akin at mas nilapit niya pa ako sa kanya para pagselosin itong si Heron.
Hindi na ako umangal. Gusto ko rin naman malaman ni Heron na naka move on na ako sa kanya. Not totally, but I'll get there. Hindi lang naman siya ang lalaki sa mundo.
"Don't mind him. Just walk confidently. We're gonna be the headline of tomorrow's newspage," kampante na sabi ko.
Ngumiti ako sa kanya lalo na nang makita ko na may mga kumukuha ng litrato. Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin lalo na si Heron pero wala akong pakialam. Tapos na kami. Wala na siyang babalikan pa.
Kami ang naging usap-usapan imbes na si Zoe lalo na nang dumaan kami sa aisle papunta sa harapan. Ngumiti ako at kumaway sa mga bisita at ganun din si Mateen. Ngayon ko lang naman aagawin ang spotlight ni Zoe, kulang pa nga sa ginawa niya sa amin ni Heron.
"Welcome to the Philippines, Prince Mateen." My mom approached us, almost hugging Mateen pero bigla siyang nahiya. "What should we call you? Your Royal Highness?"

BINABASA MO ANG
Silhouette at Dusk (Bar Series #5)
RomanceBar Series #5 Hidden messages. Ignored calls. Stealing glances. Secret rendezvous. Those were the things Zaña Fabiaña never imagined experiencing. She simply desired a normal life in which she could walk through a crowd holding the hands of the man...