Bölüm Yirmi İki

826 72 6
                                    


Jungkook tüm gün boyunca, jimin ve hoseoktan tesseli almıştı ama kimseye ne olduğunu anlatmamışti şimdi de yalpalaya yalpalaya odasına doğru gidiyordu hiç yanina gelmemişti eşi bildiği ama hep beklemişti gelsin onu kolları altına alsın sevsin öpsün ama yapmamıştı, kalbi çok ağrıyordu yine gözleri dolmuştu, odasına girecekken karşı odadan bir kaç tıkırtı duydu yerinde durdu orada kimse kalmıyordu korka korka bir adım attı odayı açmak üzereyken, içerdeki tanıdık seslerle durdu

"Kapa çeneni aptal düzgün davran yoongi şüpheleniyor senden"

"Ben kral gibi davranıyorum işte"

Diyen sitemkar ses onun eşi sandığı kişiden başkasına ait değildi içerdeki konuşma her ne ise jungkook kendini odasına atmış ve yatağa gömülüp düşünmeye başlamıştı kafası allak bullaktı bırak ona biri aptal demesine o yoongi ve kendinden başka kimseye konuşma fırsatı dahi vermezdi, şimdi duyduğu bu konuşma onu fazlasıyla Korkmuştu bütün vücudu titredi elektirik verilmiş gibi sonra burnunu çekti, aklında ise tek bir düşünce vardı,

Ya bu gerçek Taehyung değildi, yada sevdiği adam değişmişti.

Dudaklarını birbirine bastırdı nefes almak için burnunu çekti ama nefesi ciğerlerine ulaşamadı sevgilisini, aşkını güzel eşini çok özlemisti ve onun bu şekilde davranması hasas kalbi için fazla ağırdı en azından okadar sevdikten sonra bukadar kötü davranması kalbini yaralamıştı,
İçeriye giren bedenle hemen kalkmış ve eşi bildiğine bakmıştı beklentiyle,

"Nasılsın eşim?"

'küçük eşim'

Demişti jungkook içinden, ve ona 2 gündür hiç güzel sevgi sözcüğü söylememiş onu bırak doğru düzgün sarılmamıştı bile bu sebeple kalkmış ve ona doğru yürümüştü tanıdığı adam değil gibiydi o değildi işte gözleri,gözleri bile değişmişti,

"Sarilirsan iyi olacağım"

Demişti jungkook cattali ve kısık sesiyle, çakma kral ona adımlamış  ve kollarını beline sarıp kendine çekmişti, kolları yine yanlış yerde diye düşündü jungkook ağlayası geldi ama durdu sonra kafasını tereddüt eder gibi göğsüne koymuştu, içinde bu yanlış his onu öldürüyordu bu yanlıştı o iyi hissederdi ona sarılınca, ama hayır bu yanlış hissetiriyordu, kafasını hızla kaldırdı, göz göze geldi eşi bildiğiyle jungkook öylece baktı ilk hayır aşkla bakmadı ölçer gibi baktı,

Yüzünün her karışına baktı, gözüne bir ben takıldı o çok sevdiği dudağın bitiminde küçük bir ben gözlerini kırpıştırarak baktı bu ben yeni miydi?
Sonradan ben çıkar mı? Dudaklarına baktı dikkatle, hemen yabancı hissetigi kollardan çıktı, sonra yine gozlerine baktı dikkatle içini bir korku kapladı, burnuna baktı o sevdiği beni göremedi, yeni bir ben çıkarmıydi bilmezdi ama olan ben gitmezdi onu biliyordu,

"Ya-yatalim"

Dedi kekeleyerek kalbi deli gibi atıyordu, yatağa uzandı hemen yanında tanımadığı adam uzandı, on dakika sonra horlama sesleri gelmeye başlamıştı bile, jungkook yataktan hızla kalkmıştı, üstüne saçma bir şeyler geçirmiş odadan kaçar gibi çıkmış ve deli gibi koridorda koşa koşa daha önce sevgilisinin söylediği yoonginin odasına doğru yürümüştü kapıyı çalmaya başlamıştı, kapıyı uykulu gözlerle açan yoongi

"Jungkook bir şey mi oldu?"

Diye gözlerini hemen açmış ve jungkook'un gerçekten korkmuş ve endişeli yüzüne baktı bembeyaz olmuştu ilk defa böyle görüyordu,

"Evet bir şey oldu içerde konuşabilir miyiz musaitsen hyung"

Hızlı hızlı konuşmuştu ellerini sallıyordu, korku ve adrenalin ile nefesi bile doğru düzgün alamiyordu

FLEUR MAUVE | TaeKookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin