《FİNAL》Kehribar Lisesi

1

Gözlerimi kapatıp odaklandığım anda bir sürü kişinin iç sesini duyduğumu fark edip sinirle gözlerimi açtım. Günlerdir uyuyamıyordum ve bu durum sinirlerimi oldukça fazla bozuyordu. Uyumam lazımdı. Tek istediğim biraz dinlenmekti çünkü çalışmam ve bu lanet eve para getirmem gerekiyordu. Para yoksa sevgi de ekmek de yoktu bu evde çünkü.

Daha önce anlatmaya çalışmıştım. Ama ablam geri zekâlı demişti sadece. Saçmalıyorsun iyice. Şizofren olabilirsin bence. Söyledikleri tam olarak böyle şeylerdi. Ama benim yaşadıklarım bunlar değildi işte.

İnsanların düşündüklerini duyabiliyordum. Duvarların ardindakileri görebiliyordum. Eşyaların çoğunu dokunmadan hareket ettirebiliyordum ve en önemlisi de bazen düşüncelerini değiştirebiliyordum insanların.

Saatin yine akşam dokuz olduğunu görüp sinirle kalktım yataktan. Benzincide çalışıyordum. Gece vardiyasında. Ve gece vakti tek başıma oralara kadar gidip  çalışıyor olmam bu evdeki kimsenin umurunda değildi. Hem de hiç kimsenin.

Giyinip saçlarımı da topladıkları sonra hiçbir şey demeyerek çıktım evden. Başka yere gitmeyecegimi bilirlerdi. Gidecek başka hiçbir yerim yoktu çünkü. Ev ve iş arasında mekik dokuyup duruyordum.

"Geldin mi? Çıkıyorum ben." diyerek eşyalarını toplayan arkadaşıma kafamı salladım. Dışarıda da iki çalışan vardı. Ve Onların çalışma saatlerinin bitmesine henüz dört saat daha vardı. Tek başıma çalışmaya alisiktim zaten. Yaklaşık dört senedir bu işi yapıyordum. Okul için aileme çok yalvarmış ve sonunda ben de vazgeçmiştim hayalimden. Hayal etmeyi bırak düşünecek mecalim bile kalmamıştı zaten. bazıları böyle devam ediyordu işte hayatına. Bir an önce ölsem keşke diye zaman geçirerek.

Arkadaşlarım gidince bir kaç saat gelen giden olmamıştı. Sonra saat üç civarı bir araba gelmiş donuk yüzlü bir adam fullememi söyleyerek gitmişti. Gözünün altında bir çizik vardı ve bu insanda katil görünümü uyandırıyordu. Hem de seri katil.

"Lâl." Kalbim hızlı hızlı armaya başlarken tam arkamdaki adama döndüm korkuyla. Nerden çıkmıştı bu? Ve adımı nerden biliyordu? Yakamda sadece soyadım yazıyordu çünkü.

"Aslında güzel kızmış. Yazık." dedi. Biriyle konuşur gibiydi. Benim göremediğim ikinci bir kişiyle sanki.

Daha sonra karnıma saplanan bir bıçak, bir fren sesi ve az önce fulle diyen adamın gelip beni kucağına almasını hatırlıyordum sadece.