...မင်းသည်သာ...🍁🍁🍁...
...အပိုင်း (၁၄)
မောင်..
မောင်..ငါကချစ်ရင်..အရမ်းချစ်တတ်တာမို့...
ငါ့အပေါ်ကို..မောင်..လေးနက်ပေးရမယ်နော်...
ငါကစချစ်တဲ့သူမို့..မောင်..ကဆက်ချစ်ပေးနော်.....
🍁🍁🍁🍁🍁
အငြိုးကြီးစွာရွာချနေတဲ့မိုးနဲ့အတူ..ထယ်ယောင်း လှဲကျနေတဲ့နေရာကနေ..ထထွက်လာခဲ့မိသည်..သူ့ခြေလှမ်းတွေကအရမ်းကိုလေးကန်နေခဲ့ပါသည်...ခေါင်းကိုသာ ငိုက်ချထားမိသည်...ထိုစဥ် လမ်းကွေ့အချိုးလေးကိုကွေ့ချိုးလိုက်စဥ် ဖြာကျလာတဲ့မီးရောင်နဲ့အတူ..လူကချော်လှဲကျသွားလေသည်...ခေါင်းကလည်းမိုက်ခနဲ..တစ်ထောင်နှစ်ဖတ်သည်လည်းကျင်ခနဲ့ဖစ်သွားရသည်...သူလုံးဝကိုပြိုလဲချင်နေပီ..မျက်ရည်မိုးတွေသည်မှာခုထိစွေလို့ကောင်းနေတုန်း...
"ဒီမှာ..အဆင်ပြေရဲ့လား..ဟင်.ဘာ..ဘာလုပ်တာလည်း.."
ကြားလိုက်ရတဲ့အသံချိုချိုလေးကြောင့် ထယ့်ရင်ထဲသိမ့်ခနဲနွေးထွေးသွားရသည်..သူဘာမှမတွေးတော့ပဲ..သူ့အတွက်နွေးစေသည့်အရာလေးကို..သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲဖတ်ထားလိုက်မိသည်...သူ့ရဲ့နွေးထွေးရာလေးကအတင်းရုန်းနေတာကြောင့်..သူတိုးဖတ်ထားကာ..နုတ်ကလည်း..တိုးလျှစွာ တောင်းပန်မိသည်....
"ခနလေးပါ..တကယ်ခနလေးပါ.."
သူ့စကားကြောင့်လားမသိ သူ့ရင်ခွင်ထဲကလူသားလေးက..ငြိမ်သက်သွားသည်..သူအရမ်းကိုင်ုမိသည်..ကလေးတစ်ယောက်လိုအော်ငိုမိသည်..သူ့ကျောလေးကိုပွတ်သပ်ပေးလာသည့်..လက်လေးတစ်ဖတ်....လုံလောက်ပါပီ..သူငိုတာလုံလောက်နေပါပီ...သူစိတ်ကိုလျော့ချလိုက်တော့..သူကမ္ဘာကမှောင်အတိကျသွားလေသည်..
"ဟာ..ဝေ့..ဟေ့. မင်းအိပ်ပျော်သွားတာလား..ကျစ်ကွာ..မထူးတော့ပါဘူး..ငါ့အိမ်ပဲခေါ်သွားရတော့မယ်..ဟူး.."
ဟိုဆော့..ထယ့်ကိုယ်ကြီးကို..မနိုင်မနင်း.သယ်ကာ..ကပေါ်ကိုတင်လာခေါ်လာခဲ့သည်...တစ်ယောက်တည်းတသီးတသန့်နေတတ်တဲ့သူမို့..အခတ်တွေ့ရပါသည်...
.
.
သူတို့ကိုဆုံဆည်းပေးတဲ့..ကံကိုပဲကျေးဇူးတင်ရမလား..အပြစ်တင်ရလေမလား....
YOU ARE READING
မင်းသည်သာ.🍁🍁🍁
Fanfiction"မင်းသည်သာ" ပထမဆုနဲ့... ဒုတိယလူပါ... ပထမလူနဲ့ ပေါင်းဖတ်ခွင့်မရပေမဲ့.. မင်းနဲ့တော့ ပေါင်းဖတ်ခွင့်ရချင်တယ်... . . jeon jung kook... မောင်ပေးတဲ့.... ဒဏ်ရာတွေကို ကိုယ်ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့... လက်ခံပါ့မယ် မောင်ရယ်... တစ်ခုပဲ ကိုယ့်ကိုတော့... သူ့နေရာမှာ အစားမထိ...
