.....မင်းသည်သာ... 🍁🍁🍁...
.....အပိုင်း (၂၄)......
"မောင်.."
ဂျောင်ဂုဒေါက်တာတွေနဲ့စကားပြောနေတုန်း..နောက်ကနေကြားလိုက်ရတဲ့..သူ့အပိုင်လေးကြောင့်..နောက်က်ုလှည့်ကာ...တနေ့တစ်ည.မတွေ့ရတာကြောင့်..လူတွေရှိနေတာကိုပင်..အရေးစိုက်မအား..သူ့အပိုင်လေးကို..သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ တင်းကျပ်နေအောင်ဖတ်ထားလိုက်သည်....
"မောင်..ဖယ်ပါဦး...သော..အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်..အကိုကြီးရော..ခုဘယ်ရောက်နေလည်း..."
ဂျီမင်းသူ့ကိုတင်းကျပ်စွာ.ဖတ်ထားတဲ့..မောင့်ကို..ရင်ဘတ်လေးထုကာ..လွတ်ခိုင်းနေမိသည်..သူလွှတ်ခိုင်းတော့..မောင်က..သူ့ကိုမလွှတအချင်လွှတ်ချင်လွှတ်ပေးလေသည်..သူ့လက်ဖျားလေးတွေကိုတော့..မောင်ကဆုပ်ကိုင်ထားဆဲ...
"မောင်.... သော..အခြေနေကောဟင်.."
"အွန်း..အခြေနေက..စောင့်ကြည့်ရမယ်တဲ့...လက်ကဒဏ်ရာက.သိပ်စိတ်မပူရပေမဲ့..နောက်ကျောက..ထိတဲ့.ကျည်ဆန်က..အသည်းကိုထိသွားတယ်တဲ့..မောင်တို့..အချိန်မှီဆေးရုံကိုရောက်လို့သာ..အသက်ရှရှင်နိုင်တာ..တကယ်လို့နောက်ကျခဲ့ရင်..သော..အဖစ်ကိုမတွေးရဲဘူး...ခုလည်း..ကျည်ထိသွားတဲ့..အသည်းကို..လှီးထုတ်လိုက်ရတယ်တဲ့.(သေချာနားလည်လို့မဟုတ်ရပါဘူးနော်...တချို့ဇာတ်ကားတွေထဲမှာ..ကြည့်ဖူးလို့..ရေးချင်းပါ...)..မောင်ကတော့..သော..အသက်ရှင်ယုံနဲ့တင်ကျေနပ်နေပီ..hyungလည်း...စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားနေလို့.ဆရာဝန်တွေက..စိတ်ငြိမ်ဆေးထိုးပေးပီး..နားခိုင်းထားတယ်..."
မောင့်ဆီက..စကားသံအဆုံး..ဂျီမင်း..သော..အတွက်.စိတ်မကောင်းလွန်းလို့...မျက်ရည်ကျမိသည်...မောင်ကသူမျက်ရည်ကျနေတာကိူ..နားလည်သည့်အလား...ထိုမျက်ရည်စလေးတွေကိူ..မောင့် လက်မလေးနဲ့ဖွဖွသုတ်ပေးနေပြန်သည်....
"မငိုပါနဲ့မင်ရယ်...မင်းငိုတာမြင်ရင်..မောင်လမ်းပျောက်ပျောက်သွားလို့ပါ.."
"မောင်..ငါလေ..ငါ..သော..ကိုသနားလွန်းလို့..ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင်..."
ကလေးတစ်ယောက်လို မောင့်ရင်ခွင်ထဲဝင်ပီး..ဂျီမင်းငိုချလိုက်မိသည်...သူ..သောကို..သနားလွန်းလို့..
YOU ARE READING
မင်းသည်သာ.🍁🍁🍁
Fanfiction"မင်းသည်သာ" ပထမဆုနဲ့... ဒုတိယလူပါ... ပထမလူနဲ့ ပေါင်းဖတ်ခွင့်မရပေမဲ့.. မင်းနဲ့တော့ ပေါင်းဖတ်ခွင့်ရချင်တယ်... . . jeon jung kook... မောင်ပေးတဲ့.... ဒဏ်ရာတွေကို ကိုယ်ကျေကျေနပ်နပ်နဲ့... လက်ခံပါ့မယ် မောင်ရယ်... တစ်ခုပဲ ကိုယ့်ကိုတော့... သူ့နေရာမှာ အစားမထိ...
