ဥဩ ဆီသို႔...
လွမ္းလာေသာ...သူမ၏ ေျခလွမ္းမ်ား....
ထိုသို႔ လွမ္းလာျခင္းမွာ....
တီခ်ယ့္အတြက္ေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္
ျဖစ္လိမ့္မည္....
အၾကားအာ႐ုံက တစ္ဆင့္....ႏွလုံးသားက ပုံေဖာ္မိလို႔.
ဒါဟာ...တီခ်ယ္ မွန္း....ဥဩ
တပ္အပ္သိေနျခင္းသာ......
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း...အက်ီအပါး တစ္ထည္ႏွင့္....
အေရာင္ ေဖ်ာ့ေတာ့ ေနေသာ..ထမီတို႔ကို
ဝတ္ဆင္ကာ.... ေတာင္တက္ လမ္းေဘး႐ွိ
လမ္းၾကားငယ္ေလးဆီမွ ထြက္ လာေသာ...
သူမ....
သူမနာမည္...ေဒၚ႐ွင္အိမ္စည္သြယ္.....
နာမည္ေလးႏွင့္ မလိုက္ေအာင္...
ဆင္းရဲႏြမ္းပါးလွသည့္ တီခ်ယ္....
သို႔ေပမဲ့ ဥဩ အတြက္ေတာ့...ထိုအမ်ိဳးသမီးဟာ...
အ႐ွင္ဘုရင္ တစ္ပါးတဖြယ္....စိုးမိုးလိမ့္မည္....
"လာ...လာ...ဒီလမ္းက ေခြးအေတာ္မ်ားတယ္...."
လက္ေမာင္းကို...လာ ခိုတြယ္တဲ့ သူမ၏လက္ေတြေၾကာင့္....ဥဩ လန္႔သြား၏....
ဒါကို သိတဲ့ သူမက...
"တီခ်ယ့္ထက္ ဒီလမ္းက ေခြးေတြက ပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလို႔....လာပါ...ေၾကာက္မေနနဲ႔ တီခ်ယ္
တစ္ေယာက္လုံး႐ွိတယ္...."
တီခ်ယ္...တဲ့....
"တီ..ခ်ယ္..."
ေလသံ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔.....
ဥဩ...လွမ္းေခၚလိုက္သည္.....
"ေျပာေလ...ကေလး...ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ..."
ဘာလိုခ်င္လဲ...ဆိုတာထက္...ဘာလုပ္ခ်င္သလဲလို႔...
မေမးတတ္တဲ့...တီခ်ယ့္ကို ဥဩ ေမးခြန္း
ထုတ္ဖူးခဲ့တယ္...
"တီခ်ယ္ ဘာလို႔ ဥဩကို...ဘာလုပ္ခ်င္လဲလို႔...
မေမးတာလဲ...."
"ဥဩ လုပ္ခ်င္တာ မွန္သမွ် တီခ်ယ္ပဲ လုပ္ေပးခ်င္လို႔ေပါ့...."တဲ့.....
ဟုတ္ပါသည္....တီခ်ယ္ ေျပာတာ အလြန္ မွန္သည္...
အေၾကာင္းကေတာ့....ဥဩက အခုခ်ိန္မွာ....
ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့...မ်က္မျမင္ တစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ.....
ေမြးရာ ပါ အျမင္ခ်ိဳ႕တဲ့ ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္....
တစ္စုံ တစ္ရာေသာ....ျဖစ္ရပ္တစ္ခုေၾကာင့္သာ....
ဒိုင္ယာရီထဲက တစ္စုံတစ္ခုေသာ...
အျငင္းပြားျခင္းတဲ့......
"ဘယ္လို ေခၚလိုက္တာ...."
YOU ARE READING
လှောင်အိမ်ထဲက ဥဩငယ် One Shot
Short Story"တီချယ် သဘာဝကို ချစ်လားဟင်..." "ချစ်တာပေါ့ ဥဩရဲ့..." "သဘာဝထဲက ဥဩကိုရော ချစ်ရဲ့လား..." "ပိုချစ်ပါ့ရှင်..." "ပိုလှပတဲ့ သဘာဝကိုရောအတူတူဖန်တီးကြမလားဟင်" "ဒါပေါ့ကွယ်..."
