သက်ြန်နားနီးပြီဖြစ်တာကြောင့် ရပ်ကွက်တိုင်းလိုလိုမှာ မဏ္ဍပ်တွေဆောက်ပြီးနေကြပြီ တချို့ဆို မဏ္ဍပ်နာမည်လေးတွေတောင်ထိုးပြီးနေပြီ
"မိချောတို့သက်ြန်" "ဖြူနီပြာဝါ " "သက်ြန်မိုး"
စသဖြင့်ပေါ့.....
ကိုး တို့ရပ်ကွက်ထဲမှာလည်း မဏ္ဍပ်တခုဆောက်လုပ်နေတုန်း အိမ်ပေါ်ထပ် ဝရံတာကနေလှမ်းကြည့်နေသည်
"ဟဲ့ မိကိုး..."
သူငယ်ချင်းတွေ အိမ်ပေါ်တတ်လာတာမသိလိုက်တာမို့လို့ ငေးကောင်းနေတဲ့ ကိုး ကိုအနောက်ကနေ လှမ်းဟန့်လိုက်သည်
"အမလေး...ဟင် နင်တို့ဘာလာလုပ်ကြတာလဲ..."
"ဟယ် နင်ပဲချိန်းထားတာလေ သက်ြန်မရောက်ခင် နှစ်ရက်အလိုအိမ်လာခဲ့ဆို "
"မိကိုးရယ် နင်အဲ့လောက်မေ့တတ်ရန်ကော... ရည်းစားထားရင် ရည်းစားပါမေ့မလားမသိပါဘူး.."
"မိကိုး. ပြောပြော ဘာကျွေးမလို့ခေါ်လိုက်တာလဲ..."
"ဘာမှမကျွေးဘူး သက်ြန်ကျ ငါတို့ရပ်ကွက်ထဲက မဏ္ဍပ်မှာ စတုဒီသာကျွေးမှာ အဲ့တာ ငါတို့အိမ်က အကြိုနေ့တာဝန်ကျလို့ လုပ်အားပေးဖို့ခေါ်လိုက်တာ "
"ခိုင်းစားဖို့ဆိုသူငယ်ချင်းတွေသတိရတယ် .."
"ကုသိုလ်အတူတူပါအောင်လို့ပါဟ.. "
စိတ်တူကိုယ်တူမှမဖြစ်ရင် စကားတောင်မပြောချင်တဲ့ ကိုး မှာ သူငယ်ချင်းဆိုလို့ များများစားစားမရှိပါဘူး အခုလည်း ရှိတဲ့ သူငယ်ချင်း၃ယောက်ကိုပဲ အလုပ်ကူဖို့အိမ်ခေါ်ထားသည် မိန်းကလေးနှစ်ယောက် ယောကျာ်းလေးတယောက်
"နင်ကဘာကျွေးဖို့စီစဉ်ထားလို့လဲ..."
အောက်ထပ်သို့ဆင်းရင်း သွယ်သွယ် မေးလိုက်သည်
ရေခဲသေတ္တာထဲမှစားစရာသောက်စရာများကို ထွေးထွေးက ထုတ်လာပြီး
အောင်မျိုးက လက်ဆင့်ကမ်းယူကာ ဆက်တီခုံပေါ်သို့တင်လိုက်သည်
"ကျွေးဖို့စီစဉ်တာ ငါလုပ်လို့မရဘူးလေ မေမေတို့လုပ်မှာ ငါတို့က ကူပေးရုံပဲ ဘာကျွေးလဲ အဲ့နေ့မှသိရတာပေါ့ နင်တို့စောစောလာခဲ့ကြ..."
