Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Harry, 'acaba işleri biraz abarttım mı' diye düşünürken elindeki notlara baktı.
Gecenin bir yarısı, sanki gündüz vakti uykusuzluktan ağlayacak duruma gelen kendisi degilmiş gibi, gayet dinç bir şekilde yatağında bağdaş kurmuş oturuyordu.
Ödevlerinden çoktan kurtulduğundan oyalanmak için kendine mükemmel bir yöntem bulmuştu.
Kendisine yazan anonim beyefendinin kim olduğunu bulmak tabi ki!
En başta acaba dedektiflerin hazırladığı ipli tablolardan mı hazırlasam diye düşünmüş ama sonra 'gece gece uğraştırıcı olur' diye üşenip vazgeçmişti.
Sonuç olarak anonim hakkındaki tahminlerini ve bulduğu şeyleri not etme kararı almıştı.
Zaten daha öncesinde hangi binanın öğrencisi olduğunu az çok kestirmişti.
Çok yüksek bir ihtimalle bir Ravenclaw ya da Slytherin'di. Gryffindor veya Hufflepuff ise o zaman seçmeli dersi falan olmalıydı.
Sadece kendi dönemine odaklanmıştı. Diğer dönemlere girmek istemiyordu. Şimdilik bu kadarı kafiydi.
Tek sorun kişiliği hakkında düşündüğü şeyleri binalarla uyuşturamamasıydı.
Aynı anda her iki binaya ait gibiydi ama aynı zamanda değil gibiydi.
Harry, babasını bilmese hiçbir Slytherin'in romantik olabileceğine inanmazdı. Ama Regulus'un James'le gençlik anılarını fazlasıyla dinlemişti.
Ravenclawlar ise... çoğu umursamazdı. Gerçekten içlerinden biri romantik olabilir miydi?
Gerçekleri konuşmak gerekirse, Harry bu noktada etrafındaki insanları gözlemlemesi gerektiğini biliyordu.
Ama bunu yapmak istemiyordu. Eğer Harry'nin zümrüt yeşili lenslerinin altında saklanan gri gözlerini biliyorsa, bu ancak yakın bir arkadaşı olduğu anlamına geliyordu.
Kafasında aptal kuruntular kurmak istemiyordu. Özellikle arkadaşları hakkında.
İşin içinden hiçbir şekilde çıkılmıyordu ki! Kendini bir bok çukurunun içine atıyordu belki de ama farkında değildi. Ya da umrunda değildi. Uzun zamandır kendisiyle ilgili şeyleri umursamıyordu.
Uykusuzluk ya da kabuslar önemli değildi. Sadece basit şeylerdi. O kadar. Sınanıyordu belki. O halde uyum sağlardı. Başka şansı var mıydı?
Çok ani bir kararla telefonunu eline aldı. Bir anlığına ne yazacağını bilemeyerek duraksadı. Ama çok uzun sürmedi. Gözleri komidinin üstünde duran kitaba takıldı.
Harry: Mr. Darcy'e benziyorsun.
Harry: Onu henüz tanıyor sayılmam aslında ama...
Biraz şaşırtıcı bir şekilde birkaç saniye içinde mesajı görüldü.
