Episode 3

369 5 0
                                    

        အဲလစ်ကြာလာတာနဲ့အမျှတဖြည်းဖြည်းဒန်နီအပေါ်အေးစက်လွန်းလာတယ် နေ့စဥ်နဲ့အမျှဒန်နီရဲ့စိတ်ကိုဖြည့်ဆည်းပေးရတာကိုသူမငြီး‌ေငွ့လာတယ်သူတကယ်ကိုအရာအားလုံးကိုပြီး‌ဆုံးချင်နေပြီ ဒန်နီကလည်းသူမရဲ့စိတ်ခံစားချက်ကြောင့်သူမနဲ့အတူနေတိုင်းအားနာစေမိတယ်ဒါကြောင့်သူအလုပ်ခရီးထွက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်

      "လစ် ငါစပိန်ကိုအလုပ်ခရီးထွက်စရာရှိတယ်မင်းဒီရက်ပိုင်းအိမ်မှာအေးဆေးနားနေအုံး၆ရက်၇ရက်လောက်တော့ငါကြာမယ် "

      "အော အေးဆေးသွားပါကျွန်မကိုစိတ်မပူပါနဲ့"

  လစ်သူ၏အဝတ်အစားအားကြယ်သီးတတ်ပေးရင်းစကားပြောလိုက်သည်

      "အင်းငါဒီနေ့ညနေစထွက်မယ် မင်းအစားကိုပုံမှန်စားမင်းပိန်သွားရင်ငါ့အတွက်မ‌ေကာင်းဘူးနားလည်ရဲ့လား"

      "အင်းစိတ်မပူပါနဲ့"

      "ဒါနဲ့မသွားခင်မင်းနဲ့အတူနေချင်သေးတယ်"

      "‌အင်းအခန်းထဲမှာစောင့်နေမယ်"

      "နေအုံးမင်းမျက်နှာဘယ်လိုဖြစ်‌ေနတာလဲအဲ့လိုဖြစ်နေရင်ငါ....တော်ပြီဘာမှမလုပ်တော့ဘူးငါအခုပဲသွားတော့မယ်၊ဂျက်ဆင်ကားပြင်ထားတော့ငါပစ္စည်းပြင်ပြီးသွားမယ်"

      "ဟုတ်ကဲ့သူဌေး"
  
................

      "ဂျက်ဆင်အထုတ်လာသယ်"

      "ဟုတ်ကဲ့သူဌေး

      "ဒီမိန်းမဘာဖြစ်နေတာလဲမသိဘူးမျက်နှာကခပ်တည်တည်နဲ့ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး"
.........................
      "လွတ်လပ်သွားပြီပေါ့အခု‌ေတာ့အေးဆေးနေရပြီ"

    ဒီး!!ဒေါင်!!!ဒင်ဒင်!!!!(ဖုန်းလာသည်)
     
       "စိတ်ကြွ‌ေနတဲ့လူကြီးမရှိတော့ဖုန်းကိုင်လို့‌ေတာ့ရပြီထင်တယ် ကိုင်ရမှာလားမကိုင်ရဘူးလားကိုင်လိုက်မယ်ဟယ်လိုဟုတ်ကဲ့ပါရှင်"

       "သမီးလေးအမေ့သမီးလေးမှတ်လား"

       "အမေ့"

       "ငါ့သမီးလေးကိုင်တာလားမိန်းမ"

       "ဟုတ်တယ်ယောကျာ်း"

မင်းမလုပ်ရင်ငါလုပ်မယ်Where stories live. Discover now