ESLİNA

Bölüm-51

6 Nisan Perşembe.

İyi okumalar diliyorum ❤️

.

.

Beş dakikalık bir süre sonunda çok güzel bir tepeye gelmiştik. Buraya teras gibi bir yer yapmışlardı.

O kadar güzel, sessiz ve sakin bir yerdi ki.

Ben etrafa bakarksn Ayaz "Asıl manzara yukarıda. " dedi. Bsşımı yukarı kaldırdığında, binlerce yıldız parıl parıl parlıyordu.

Bu görüntü yüzümde istemsiz bir gğlğmseöe oluştururken tekrar Ayaz'a döndüm ve "Muazzam bir görüntü." dedim. Gözleri doluydu. Ne olmuştu ki?

"Ne oldu Ayaz? Neden doldu gözlerin?" dedim.

Bir anda bana sarıldı ve ağlamaya başladı. Tıpkı o gece olduğu gibi...

Hızla sarılışına karşılık verdim.

"Ayaz? Ne oldu? Anlatır mısın lütfen?"dedim.

Her hıçkırığı kalbime saplanan bir hançer gibi acıtıyordu canımı.

Gözyaşlarım akarken daha sıkı sarıldım.

"Özür dilerim Eslina. Özür dilerim. Başaramadım. Savaşamadım. Kendim için, bizim için...Çok özür dilerim. " dedi.

Geri çekildim ve "Neden özür diliyorum Ayaz? Anlat lütfen ne olduğunu." dedim.

Arkasını döndü ve tepenin ucuna doğru ilerledi.

Hızla paşinden gittim ve elini tuttum.

İlk önce ellerimize, ardından da gözlerime baktı.

"Ayaz. Ne olduysa anlat bana. Ben herzaman yanındayım. Hep dinlerim seni." dedim.

Uzun bir süre gözlerime baktı ve "Gidiyorum Eslina." dedi. Ben ne dediğini anlayamazken derim bir nefes aldı ve "Dayanmaya çalıştım, baş etmeye çalıştım ama olmadı. Yapamadım. Babamın bana ihanetini, anneme yaptıklarını, öldüğü halde attığı iftiraları her gün dinlemeyi kaldıramadım. Bu yüzden en iyi yol olarak yeni bir hayat kurmayı düşünüyorum. Tek başıma ve buradan çok uzakta. Özür dilerim. Sizi bırakmak istemezdim. Özellikle de seni. O gece olan her şeyi hatırlıyorum. Ben korktum. Çok korktum beni istemezsin diye. Ama şimdi bunu söylesem de bir şey değişmeyecek. Çünkü cevabın ne olursa olsun herşeyi geride bıraktım ben. Ve bu geceden sonra çok farklı bir Ayaz olacak. " dedi.

Dediklerini anlayamıyor gibiydim. Sadece duyuyordum. Anlayamıyordum.

Gidicem diyordu.

O geceyi hatırlıyordu aynı zamanda.

Aşıkmış bana. Ama gidiyor.

Çok uzaklara hem de.

Aşık olan insan gitmezdi hani?

Herşeye rağmen kalırdı.

Ama belli ki çoktan vermiş kararını.

Her şeyi göze almış.

"Ne desem boş sanırım. Sen zaten kararını vermişsin. Gidiyorsun. Arkadaşın olarak bana, seni desteklemek düşer. Yolun açık olsun arkadaşım. "

Dedim ve hızla yanınadan ayrıldım.

İstemsizce gözlerimden yaşlar akarken bir ara sokağa girdim ve binalardan birinin merdivenine oturdum.

Bana bunu yaşatmaya ne hakkı vardı ki?

Şu an yerimden kalkmaya bile mecalim yoktu. Telefonumu çıkarttım ve Biran abimi aradım.