အရင်ကတအားမျှော်ခဲ့ရတဲ့ သောကြာနေ့ကိုတော့ ရောက်လာခဲ့ပြန်ပြီ...ဒါမယ့် ဒီနေ့တော့ ကျောင်းဆေးခန်းကို သွားဖို့ ငါ့မှာအင်အားမရှိ
ခုံပေါ် ခေါင်းစိုက်ကာ မောက်အိပ်ေနလိုက်တော့
"Wichapasတို့ ဒီနေ့ ကျောင်းဆေးခန်းကို မသွားပါလား၊ ထူးထူးဆန်းဆန်း "
"ပိုထူးဆန်းတာက ဟိုမှာ ဆရာဝန်လေးက အခန်းအရှေ့ထိလာခေါ်တဲ့ service ကိုရသွားလို့ အဲ့ကောင်တမင်မသွားတာဘဲနေမှာ "
ငါ့ဘေးကနေ ပေါက်ကရလေးဆယ်ပြောနေတဲ့ ခွေးကောင်တွေစကားကို ယုံမနေဘူး
ဟိုနေ့က သူ့ကျောင်းရှေ့မှာ ဖွင့်ပြောခဲ့တဲ့ငါ့ကို buiလား အခန်းရှေ့ထိလာခေါ်မှာ ဝေးသေး...
မယုံရေးချ မယုံ
"Bible" ဆိုတဲ့ညင်သာတဲ့အသံလေးနဲ့ခေါ်လိုက်တဲ့သူက
"Bui!!!! " ဆိုပြီး ချက်ချင်းမတ်တပ်ထရပ်ကာ လက်နှစ်ဖက်ကလဲ ခုံကိုရိုက်လိုက်သေးတာမို့
"ဟလန့်တာ ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ Wichapas ရ " ဆိုပြီး အခုမှ အသည်းလာနုပြနေတဲ့ သူငယ်ချင်းတသိုက်ကိုလဲ အဖက်မလုပ်နိုင်
"Bui ကျွန်တော်ဆီလာတာလား? " ဆိုပြီး ငါ့နေရာကနေ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အခန်းရှေ့ရောက်သွားလဲမသိသလို ခြေလှမ်းဘယ်နှယ့်လှမ်းနဲ့ သွားလိုက်လဲဆိုတာတောင် မသိလိုက်
"အင်း စကားခဏပြောလို့ရမလား " ဆိုပြီး မေးလာတာမို့ ချက်ချင်းခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တယ်။
ခဏမဟုတ်ဘူး၊ တသက်လုံးပြောလဲရတယ်နော်bui
"သခင်နောက် အမြီးနှံ့နှံ့နဲ့လိုက်သွားတဲ့ ခွေးလေးလား အမ် ဟေ့ကောင် Wichapas "
"သွားပါစေ အချစ်နွံထဲကျွံကျနေတဲ့ကောင်ကို မပြောပါနဲ့ မင်းတို့ကလဲ " ဆိုပြီး အခန်းပေါက်ကနေ လှမ်းစနေတဲ့ ခွေးကောင်တွေ မင်းတို့အလှည့်ကျမှတွေ့မယ် ဆိုပြီး အသံတိတ်ကြိမ်းဝါးလိုက်တယ်
**************
Buiခေါ်လာတဲ့နေရာက စာကြည့်တိုက်ဘဲ၊ စကားပြောမယ်ဆိုပြီး စာကြည့်တိုက်ကိုခေါ်လာရတာလား... romantic မဆန်လိုက်တာbuiရယ်
