PRISON | taekook

21. bölüm

Sınavların başlaması, bölüm yazamamak isteği, telefona sınavlar nedeniyle el konulması, ortalama korkusu...

Bok gibi bir dönem içinde hiç yazasım yok ama sizide bekletmek istemiyorum çünkü bölüm atmayınca aktiflik düşüyor

Neyse

İyi okumalar...

Jungkook'tan

O gün jeon düşünmüştü... o kolyeyi almanın bir yolunu bulmalıydıkı sevdiği ondan soğusun... çünkü taehyung hala jungkook'u sevdikçe ikisde acı çekeceklerdi. Eğer böyle giderse sadece acı çekeceklerdi...

Jungkook o gün o kolyeyi bulmanın bir yolunu bulmuştuda herşeyi kafasında planlamış gece olmasını bekleyecekti...

[Gece]

"Amına koyduğumuz jimini ağlat beni işte"

Namjoon:
Jungkook bizim amı-

Jimin:
Nasıl ağlatayım seni amına koyayım

Namjoon:
Jimin bizim amı-

"Bir şekilde ağlat işte, duygu sömürüsü yapmam lazım amına koyayım"

Namjoon:
Jungkook bizim amı-

Jimin:
Amına koyayım sende bir sus

Namjoon:
Jimin bizim amı-

"Sikerim"

Namjoon:
Ukesin sen kendine gel

"Sikerim ukeliğini"

Jimin:
Ona bakma o boş yapar koğala yarrağına konmuş kel kelebek gibi

"Yemin ederim sizin yaratıcı küfürlerinizi artık anlamıyorum, beynim yetmiyor"

Namjoon:
148 iqüm ile anladım

"Öff onu boşver sen jimin"

Jimin:
Tamam... neyse seni nasıl ağlatıcam oğlum

"Taktik bulmam lazım"

Jimin:
Aklına kötü şeyler getir işte aq

"Tamam denerim... şimdi gidiyorum yanına geldiğimde yanımda kolye ile gelmiş olurum"

Jimin:
Oğlum yapıyoruz ama taehyung bizi sikmesin

"Merak etme fikri senin bulduğunu söylemem, ben buldum derim... Bana birşey yapmaz sonuçta"

Jimin:
Umarım yapmaz kook...

"Gidiyorum"

Jimin:
Hadi siktir git

Kapıdan çıkıp boş koridorlarda gezerken ayakkabılarımın çıkardığı yankı sesini dinliyordum

Doğru bir şey mi yapıyordum?... Hayır, kesinlikle hayır. Onu incitmek hayatımda isteyeceğim son şey bile değildi. Ama ben bu acıya hergün dayanamazdım. Hergün minho ile olmasına, minhoya gülmesine dayanamazdım... en azından bu acıyı bir kez çekip her şeyi biterecektim... her gün acı çekmektense bir kere acı çekecektim...

Taehyung'un kapısının önüne bu düşüncelerle gelmiştim. Hatta geldiğimin bile farkında değildim

Aklıma kötü şeyler getirdim... Annemin gözlerimin önünde öldürülmesi... babamın başka kadınla evlenmesi ve beni yani kardeşimle beni unutması... başkasının çocuklarına babalık yapması... daha sonra babamında öldürülmesi...

Evet yanağındaki ıslaklık ile ağladığımı anlamıştım.

Kapıyı tıklamadan yavaşça açıp kafamı biraz içeri sokmuştum, odada yoongi yoktu taehyung yatakta oturup öylece tavanı izliyordu kapı sesiyle buraya baktığında kırmızı gözlerimle ağladığımı görmüştü...

Taehyung:
Bebeğim?...

Yattığı yerden kalkarak bana sarıldı...

Bende ona...

"Taehyung..."

Onun dokunuşlarını bile çok özlemiştim...

Ama bunu umursamayıp odada göz gezdirdim kolyesi onun yatağının yanındaki masada duruyordu... işim kolay olacaktı

Taehyung benden ayrılıp konuştu.

Taehyung:
Bebeğim, gel otur şöyle

Diyerek beni kendi yatağına yönlendirmişti

Yatağa oturtup arkasını döndü bana su getirmek için, tam o sırada fırsat bilip kolyesini alıp cebime sıkıştırmış tekrar ağlamaklı halime geri dönmüştüm

Taehyung bana bir şişede olan suyu getirip içirtti şimdi sıra neden ağladığımı sorduğunda ona vereceğim cevap olacaktı

Siktir... bunu daha önceden hiç düşünmemiştim...

O soru taehyung'den gelince aklıma gelen ilk şeyi söylemiştim...

Taehyung:
Neden ağlıyorsun Bebeğim

"Taehyung... sen haklıydın... özür dilerim... biraz fazla abarttım..."

Taehyung:
Önemli değil bebeğim hadi sil göz yaşlarını bu gece beraber uyuyalım...

"Hayır taehyung... jimin tekrar geri gel demişti... geri gitmeliyim... başka zaman..."

Ben biliyordum... ama o bilmiyordu o başka zamanın hiç gelmeyeceğini

Taehyung:
Tamam bebeğim, ama ilk şu göz yaşlarını silelim

Diyerek elleriyle göz yaşlarımı silmişti... ben bu adamı nasıl kendimden vaz geçireceğim ki... hiç bir fikrim yok...

"Görüşüz bebeğim..."

Bebeğim, evet bebeğim. Son kez bebeğim...

Taehyung:
Görüşüz tavşanım...

Kapıdan çıktığımda bu sefer daha fazla ağlamaya başlamıştım hapishanenin ses yalıtımı iyi olduğu için Taehyung'un beni duyması imkansızdı bu yüzden rahat bir şekilde ağlayabiliyordum...

Bir elimdeki kolyeye baktım... birde kapıya...

Özür dilerim Taehyung... özür dilerim sevgilim...

Devam edecek...

Anaskm artık hikayelerim içime siniyor

Omg

Neyse bebelerim

570 kelime

~Merve