PRISON | taekook

31. bölüm

Bölüm yazmamı istiyorsunuz ama ben bu aralar hiç havamda değilim yazma isteği 0

Amağğğ bugün yazarınızınnnn doğun günüüüü

Bu arada hangi belgeyi aldınız?

İyi okumalar...

Arkada case 143 çalıyo amk

Jungkook'tan

Taehyung kapıyı sertçe kapatıp kilitledikten sonra beni dolapların olduğu yere doğru ittirmişti ve ben bu hamleyi beklemediğim için sendeleyerek dolaplara yapışmamla sırtıma büyük bir acı girmişti

"Hey, ne yaptığını sanıyorsun sen?"

Taehyung:
Hesap verecek değilim?

"Bana bir şey yapıyorsan hesap vermek zorundasın!"

Taehyung benim üstüme yürümeye başlamıştı bu dediğim ile tamamen aramızdaki boşluğu bitirdiğinde nerdeyse konuşmaya başlasam dudaklarımız birbirine değecek gibiydi

Taehyung daha sonra iki elinide yanıma koyup kaçmak için yer bırakmamıştı nefesi tenime değerken ben sadece titriyordum

Ben bana bıraktığı o küçücük boşlukta nefesinin sıcaklığıyla titrerken konuştu.

Taehyung:
Kıyafetlerimi alırken bana hesap vermiyordun jeon jungkook?
 
Derin nefesini yüzüme bırakıp beni tir tir titretirken konuşmaya devam etti.

Taehyung:
Şimdi ben minho'nun giydiği kıyafetleri giyeyim mi?

Gözlerimi ona sabitlemiştim hiç bir şey diyemiyordum titremekten ama benden bir cevap beklediğini hissetmiş ve konuşmak zorunda kalmıştım.

"N-ne?"

Kahretsin ki sesim titremişti, kekelemiştim.

Taehyung kısa süreli kıkırdayıp tekrar bana döndü

Taehyung:
Diyorum ki, minho'nun kokusunun sinmiş olduğu ve daha önceden minhonun giydiği, yani dolayısıyla minhonun tenine değmiş olan kıyafetleri giyeyim mi?..

Gözlerim nedenini bilmediğim bir şekilde dolmaya başladı sadece ona bakıyordum

Ama kendimi toparlayıp ona cevap verme ihtiyacım olduğunu hissettim ve kendimi hemen toparlayıp konuştum, onun karşısında ağlayarak kendimi güçsüz göstermek istemiyordum.

"Anca minho'nun kıyafetlerini giyebilirsin zaten."

Taehyung:
Hah, sadece bu mu?

"Evet" dedikten sonra burnumu çekmiş ve devam etmiştim.

"Sadece bu."

Taehyung:
Yanılıyorsun, daha fazlasını yapabilirim.

Ona sadece bakmıştım gözlerim tekrardan doluyordu.

Taehyung:
Onunla sevişebilirim, sonuçta benim sevgilim

"N-ne?"

Sadece bakışıyorduk ama ben bi anlık sinirle kaşlarımı çatarak çıkışmıştım

"Ölmüş biriyle sevişemezsin taehyung"

Taehyung:
Ne?

"Ne"

Taehyung:
Minho ölmedi ki..?

Sadece ona şaşkın gözlerle baktım.

Taehyung:
Minho bir zamandır ortalıkta yoktu..

Gözlerim ağlamaya hazırlanıyordu sanki

Taehyung:
Bir dakika?!, minho ölmüşse sen onun öldüğünü nerden biliyorsun?!

Hassiktir, şuan gerçekten bitmiştim ne ara kaçırdım böyle bir şeyi ağzımdan

"H-hayır!, Minhoyu ben öldürmedim!!" 

Taehyung:
Ne öldürmesi jungkook?, sana öyle bir şey demedim
  
Taehyung:
Ananı satayım yoksa!!...

İşler boka sarmıştı, ananı satayım ki ne diyeceğimi bilmiyordum konuştukça daha da boka sarıyordu işler.

"Hayır hayır"

Taehyung:
NE HAYIRI JUNGKOOK?!, BİRİNİ Mİ ÖLDÜRDÜN SEN?

Bağırmasıyla resmen yerimde zıplamıştım.

"B-ben özür d-dilerim.."

Taehyung:
Ne özürü?, sen ciddi misin ya?, başka birini bulamadın mı geberetecek?! HA?

Sadece ona bakıyordum.

Taehyung:
Seni söyleyeceğim!

Diyerek benden ayrılıp dışarı çıkmaya çalıştı, ben ise ne yaptığımın farkına varıp ona doğru koşmaya başladım

"Ne?! hayır hayır, lütfen taehyung. Taehyung dur!"

Beni dinlemeden kiliti açamaya çalışmıştı ama anahtarı bir türlü sokamıyordu

"Hassiktir, dur lütfen taehyung her istediğini yaparım!!"

Son cümlemi söylememle taehyung bana dönmüştü.

Taehyung:
Ne?

"Ne ne?"

Taehyung:
Her istediğimi yapar mısın?

"E-evet Taehyung lütfen söyleme yeterki söyleme.."

Ona masum gözlerle bakarak onu biraz olsun yumuşatmaya çalışmıştım ama o soğuk ve sert ifadesinden ödün vermiyordu.

Taehyung:
Pekala..

Ucuz yırtmıştım resmen.

Taehyung:
Seviş benimle

Devam edecek...

Aslında doğruyu söylemek gerekirse smutu daha şimdi yazmayi düşünmüyordum öyle aklıma esti

Normalde smutu bu bölüme yazacaktım ama dediğim gibi yazma isteği 0

Neyse umarım beğenirsiniz

515 kelime

~Merve