For you - Chanmin

18

Terasın soğukluğuyla dizlerimi kendime çektim. Burası gerçekten esiyordu. Yukarı çıkarken hırka almayı akıl edebilseydim keşke... Terasın kapısı açıldı. Siyah maskesi ve şapkasıyla içeri bir çocuk girdi. Sky olmalıydı. Elinde hırkam vardı. 

Hırkayı bana uzatıp yanıma oturdu

- kavga çıkacak dediğimi hatırlıyorum

- şu anda korkunç hissediyorsun muhtemelen

Baş salladım ve hırkayı giydim

Bc  "Hırka için teşekkür ederim Sky"

- rica ederim :))

Bc "Ben korkunç bir insanım. Belki de beni ondan sevmiyorlardır. Herkesi korkutuyorum. Herkes beni saf mı görüyor yoksa duygusuz mu bunu da anlayamıyorum. Neden beni oyuncak yerine koyuyor herkes? Oyuncak değilim, onları sıkıldığında eğlendiremem. Bana herkes gülüyor ama bu gülüş söylediklerime mi yoksa bana mı onu da anlayamıyorum..."

- anlayabiliyorum chan. anlayabiliyorum.

birden önüme uzatılan çikolataya bakakaldım

Bc "Bu ne?"

- dertleşirken iyi gider diye aldıydım

Bc "Teşekkürler"

- korkunç değilsin aksine gördüğüm en iyi insanlardan birisin. seni sevmiyorlarsa bu onların sorunu. ben seni seviyorum

Gülümsedim

Bc "İnsana gerçekten iyi hissettirebiliyorsun."

- sevdiğin kişiyi söyleyecek cesareti bulduğunda ise burada olacağım

Bc "Senden saklayamam bunu Sky. O... o kişi Seungmin. Kim Seungmin. Arkadaşlarım ondan nefret ettiğimi düşünüyorlar ama sadece o yanıma gelince ne yapacağımı şaşırıyorum ve istemsizce ona kaba davranıyorum..."

- kendimi çok garip hissettim

- bunu bana söylediğin için teşekkür ederim

Bc "Hani sen sorup duruyordun ya senin o çocukla sorunun ne diye, kıskanıyorum işte!"

Telefonu çalmaya başladı.

- gitmem gerek

- görüşürüz

Arkasından el sallarken elimdeki çikolataya baktım