თავი 💟პირველი💟

83 11 10
                                    

- მზადყოფნა! ჰანა ერთი ნაბიჯით წინ! ჰიუნჯუნ ჰანას გვერდით დაუდექი! გოგონებო ნუ საუბრობთ!
- ნუნააა...ძალიანნ დავიღალეთ..სახლში როდის გაგვიშვებბ!__დარბაზში დაღლილი, წეშუხებული წუწუნი გაისმა
- ბექიონ ბევრს ნუ წუწუნებ აქ მოდი!
- ონიი კარგი რა სამეცადინო თავზე საყრელად გვაქვს დღეს ადრე გაგვიშვი გთხოვვ!!__ლეკვის თვალებით მოელვარე ბავშვები გოგონას ირგვლივ შემოეხვივნენ
- აიიშშშ ჯანდაბას..ხვალ ადრე მოხვალთ შემდგე კვირას გავდივართ უნდა ირეპეტიციოთ
- კარგი ნუნაა ხვალამდეე!!__დარბაზი მაშინვე დაცარიელდა და სიჩუმე ჩამოვარდა
- სოიუნ საჭმელი მოვიტანე!__კარები პროდუქტებით დახუნძლულმა ბიჭმა შემოაღო
- შემოდი ფელიქს(სნ)
- ბავშვები სად არიან?(ფლ)
- წასვლა მთხოვეს და გავუშვი დღეს მაინც ბევრი ივარჯიშეს(სნ)
- სულ ამას გაიძახი სოიუნ შემდეგ კვირას ხომ გავდივართ არა?(ფლ)
- და შენ სად დადიხარ მთელი კვირაა რომ რეპეტიციებზე საჭმლის მოტანის მეტი არაფერი გიკეთებია? თუ ნეტავ ბავშვებზე ჭკვიანი ხარ?(სნ)
- საჭმლისთვის არაფრის(ფლ)__შეუბღვირა გვერდით მჯდომმა და ჭამას შეუდგა
- რაიყო რა მართლა გეწყინა? კარგი რა ფელიქს(სნ)__მხარი გაჰკრა და ფეხზე წამოდგა
- სოიუნ შეიძლება რაღაც გკითხო?(ფლ)
- მკითხე(სნ)__მოსაცმელი წელზე შემოიხვია და ჩანთა ცალ მხარზე გადაიკიდა
- უკვე მიდიხარ?(ფლ)
- ხო უნდა გავიდე, ეგ უნდა გეკითხა?(სნ)
- არა, უნდა მეკითხა ეგ იისფერი ჰედბენდი ხელზე სულ რატომ გიკეთია?(ფლ)__ხელზე შემოხვეულ ნაჭერს დახედა ცოტახნით ჩაფიქრდა და ისევ ბიჭისკენ მიაპყრო მზერა
- ეს?...ვიღაც მნიშვნელოვანს ეკუთვნის(სნ)__წყლის ბოთლი აიღო და გასასვლელისკენ წავიდა
- გასაგებია, და არ შეჭამ?(ფლ)
- არა ხვალისთვის შეინახე ბავშვებს გაუხარდებათ(სმ)
- კიმაგრამ შენ აღარაფერს ჭამ რაიყო სიკვდილი გინდა?(ფლ)
- გარეთ შევჭამ შენ არ იდარდო, დარბაზის დაკეტვა არ დაგავიწყდეს(სნ)
- კარგი, გზაზე ფრთხილად იარე(ფლ)__ხელი დაუქნია, შენობა დატოვა და სარეკლამო ბანერებით განათებულ ქუჩაზე მიაბიჯებდა, ტელეფონზე ზარი შემოესმა,
- გისმენ ჯუიუნ ასე გვიან რატომ მირეკავ(სნ)
- ნუნაა ერთადერთი ხარ ვინც გადამარჩენს!!(ჯუ)
- ასე გვიან? რა მოხდა(სნ)
- სანა შეუძლოდ გახდა და მოსვლას ვერ ახერხებს გთხოვ მიშველე და ყველაფერს შეგისრულებ ოღონდ ამ ერთხელ მოდი და ბარში იმღერე!(ჯუ)
- რაიყო გაგიჟდი?! ვიმღერო?! მე ჯუიუნ?!(სნ)
- კარგი რაა ყველამ ვიცით რომ კარგად მღერი გთხოვ ნუნაა!!ყველა სანას ელოდება ბევრი ახალი კლიენტია ბიზნესს წყალში ნუ ჩამიყრი ნუნაა..(ჯუ)
- ჯანდაბას..კარგი მოვდივარ, ჩემთან ვალში ხარ ჯუიუნ(სნ)__ტელეფონი გათიშა და გზაჯვარედინზე მიიხედ-მოიხედა, ავტომობილი არსაიდან ჩანდა, სკეიტი ძირს დადო და მალევე ბარის შესასვლელთან აიტუზა.
პატარა, მშვიდი, კაფე-ბარის კარები შეაღო და ყველას ყურადღება მაშინვე მასზე გადავიდა, გოგონამ ბარს თვალი მოავლო და კუთხეში მდგომ მაგიდაზე შეჩერდა სადაც ორი მამაკი იჯდა, მეტად უცნაური გარეგნობით, სახე არცერთს უჩანდა ფიქრებში წასულს, სიჩუმე ჯუიუნმა დაარღვია
- ჩემო ძვირფასო კლიენეტებო!სამწუხაროდ, სანა შეუძლად გახდა და აბა გამოიცანით დღეს ვინ დაამშვენებს ჩვენს სცენას?!(ჯუ)__ხალხს მაშინვე კმაყოფილება დაეტყო სახეზე და კლიენტების უმეტესობამ ტაშის დაკვრა დაიწყო, გოგონას სახე კეპის ქვემოთ მხოლოდ სანახევროდ მოჩანდა  მისი ჩაღიმება და ხალხის აყალმაყალი ერთი იყო
- სოიუნ! გვიმღერე!__ერთდროული შეძახილებითა და აპლოდსმენტებით ამხნევებდნენ გოგონას რომელსაც სიამაყით ეღიმებოდა, წამიერად ხელი ჰაერში აიწია და ხმაური შეწყდა, გოგონამ მოსაცმელი, ჩანთა, სკეიტი და ქუდი ერთად მიაჩეჩა ჯუიუნს
- ვხედავ ყველას მოვენატრე?(სნ)__ისევ ენერგიული შეძახილები
- და ვხედავ ახალი სახეებიც მოგმატებიათ(სნ)__ისევ კუთხეში მდგარი მაგიდისკენ გაიხედა, ერთ-ერთ იქ მჯდომს, რომელსაც ქუდი უფარავდა სახეს, ეტყობოდა რომ მთელი მისი ყურადღება გოგონასკენ იყო მიმართული.
სცენისკენ აიღო გეზი და მუსიკოსებს ხელი მეგობრულად ჩამოართვა
- აბა დღეს რის მოსმენა გესიამოვნებათ?(სნ)__ჩაილაპარაკა მიკროფონში, კუთხეში მდგარი მაგიდიდან ერთ-ერთმა ხელი მაღლა აწია ჯუიუნიც მისკენ გაემართა, ბიჭმა რაღაც ჩასჩურჩულა, ჯუიუნმაც თავი დაუკრა და სოიუნისკენ გაემართა, გოგონას იგივე გადაუჩურჩულა რაც უცნობმა ბიჭბა, სოიუნსაც ჩაეღიმა და ისევ მაგიდას გახედა
- კარგი დღეს სტუმრების დღეა! ვერც კი დაიჯერებთ დღეს,ბიჭების just one dayს ვასრულებთ!(სნ)__ბარში ისევ და ისევ ხმაური ატყდა გოგონამ კი ისევ ერთი ხელის მოძრაობით სიჩუმე ითხოვა
- ხომ იცით არა რისი დროა?(სნ)__ხმაურიანი ტაშით დაეთანხმა მსმენელი და მალევე ჩაჩუმდა
- ვიწყებთ...კიმ ნამჯუნ!(სნ)__მუსიკოსებს ანიშნა და მსმენელიც მას აჰყვა, მაგიდასთან მჯდომმა მაშნვე ირგვლივ მიმოიხედა რამაც გოგონაში ეჭვი გამოიწვია
- კიმ სოკჯინ! მინ იუნგი! ჯონ ჰოსოკ! პარკ ჯიმინ! კიმ თეჰიონ! ჯეონ ჯონგუკ!BTS!__მსმენელები ენერგიულად გაჰყვიროდნენ წევრების სახელებს, თან და თანობით ხმაურმა იკლო და ახლა უკვე ინსტრუმენტების ხმა გაისმა, გოგონა ახალ სტუმრებს თვალს არ აშორებდა და ყველაზე მეტად ის ერთი აეჭვებდა რომლის ნახევარი სახე ქუდით იყო დაფარული, რადგან აღფრთოვანება და კმაყოფილება ეტყობოდა.
როგორც იქნა..გოგონამ სიმღერა დაიწყო და ყველა მოჯადოებული მას გაჰყურებდა ის კი ისევ სტუმრებს აკვირდებოდა..მისი ხმა ანგელოზის გალობას მოგაგონებდათ და არც გარეგნობით ჩამორჩებოდა მას.
როგორც იქნა იმ ერთ-ერთმა რომლის მიმართაც გოგონა შემოსვლისთანავე ინტერესით იყო განწყობილი ქუდი ოდნავ უკან დაწია, ახლა სახე შედარებით კარგად აღიქმებოდა, კმაყოფილი ღიმილი დასდებოდა სახეზე და გოგონას გულდასმის უსმენდა..როგორც კი სიმღერა დასრულდა ისევ აყალ-მაყალი, აპლოდისმენტები, შეძახილები და კომპლიმენტები ისმოდა.
- ჩემო ერთგულო მსმენელებო პირველ რიგში, მადლობა მინდა გადაგიხადოთ, რომ ამხელა სითბოს ასხივებთ ჩემს მიმართ!(სნ)__ირგვლივ მოყრილს ხალხს გაუღიმა და თავი დაუკრა
- საუკეთესო ხარ სოიუნ!!__შეძახილები არ წყდებოდა ბოლოს ჯუიუნი ხალხის გროვას გამოეცალა და მიკროფონს დასტაცა ხელი
- ხალხო ვიკეტებით! წადით რა სახლში! სოიუნი სხვა დროსაც გიმღერებთ თუ ახლა წახვალთ! ხომ ასეა სოიუნ?!(ჯუ)__საწყალი სახით გახედა სოიუნს, გოგონამაც მიკროფონი გამოართვა
- კარგი, აბა ჩემო ერთგული მსმენელებო!ბარი იკეტება სახლში ფრთხილად დაბრუნდით და იცოდეთ მთვრალები საჭესთან ნუ დაჯდებით(სმ)__ჩაიცინა და ხალხს დაემშვიდობა გასვლისთანავე ყველა დაიშალა და სიმშვიდე ჩამოვარდა მაგრამ უცხო სტუმრები ჯერ კიდევ არ აპირებდნენ გასვლას რის გამოც ჯუიუნი მათთან პირადად მივიდა
- უკაცრავად ბატონებო სამწუხაროდ სამუშაო საათები დასრულდა და ვიკეტებით(ჯუ)__ერთ-ერთი წამოდგა, სახე პირბადისგან გაითავისუფლა და ჯუიუნს ხელი გაუწოდა
- პირველ რიგში გამარჯობა ჩემო ბიჭო(??)
- მ-მოიცა თქვენ? ბატონი ბენგ პიდი-?
- გახლავართ ახალგაზრდავ, ალბათ მასაც იცნობ არა?(ბპ)__ღიმილით უპასუხა და მის გვერდით მჯდომისკენ მიანიშნა, ისიც წამოდგა და ქუდი მოიხადა
- საღამომშვიდობის(??)__გაუღიმა და ხელი გაუწოდა
- თ-თქვენ კიმ- ნამჯუ- ჯანდაბა რახდება სიზმარში ვარ?!(ჯუ)__გაფართოებული თვალებით მრავალჯერ აათვალიერა ორივე და ბოლოს გონს მოვიდა
- დაუჯერებელია..თქვენ? ჩემს ბარში? ნუთუ მართლა სიზმარია..(ჯუ)__აღფრთოვანებას ვერ მალავდა
- შენთან ერთი სათხოვარი გვაქს ჩემო ბიჭო და იმედი მაქვს დაგვეხმარები(ბპ)
- მე- რა პრობლემაა! გისმენთ(ჯუ)
- ის გოგონა, დღეს სცენაზე, რომ მღეროდა ყოველთვის აქ დადის?(ნჯ)__საუბარი ნამჯუნმა გააგრძელა.
- არა აქ არ დადის, ჩემი მეგობარია,უბრალოდ დღეს სოლისტი შეუძლოდ გახდა და ვთხოვე ის მოსულიყო(ჯუ)
- მისი ვოკალები საოცრებაა..(ნჯ)
- შეგიძლია მის შესახებ ცოტაოდენი ინფორმაცია მოგვაწოდო?(ჯუ)
- გააჩნია..რა ინფორმაციას ითხოვთ?(ჯუ)
- სახელი, გვარი, ასაკი(ნჯ)__ჯუიუნი ცოტახანს დაფიქრდა
- ცუდს არაფერს ვაპირებთ ჩემო ბიჭო(ბპ)__ჯუიუნს მხარზე ხელი დაადო და დამამშვიდებლად გაუღიმა
- უბრალოდ გვინდა რომ ის ყველას გავაცნოთ(ბპ)__კიდევ რამდენიმე წუთიანი ფიქრის შემდეგ ძლივს ხმა ამოიღო
- კარგი..კიმ სოიუნი  20 წლის(ჯუ)__საკუთარ თავში მაინც არიყო დარწმუნებული სწორად მოიქცა თუ არა მაგრამ ბევრს მაინც არაფერს ითხოვდნენ
- მადლობა ჩემო ბიჭო ბიზნესში წარმატებებს გისურვებ(ბპ)__ნამჯუნმა კონვერტი მაგიდაზე დადო და ბარი ორივემ დატოვა აღფრთოვანებული ჯუიუნი კი ჯერ კიდევ ვერ იაზრებდა რა ხდებოდა მის თავს...
_____________________________
არ მოვმკვდარვარ ცოცხალი ვარ რორამე და მინიმუმ 2თვიანი დასვენების მერე მოვედიი!😻იმედია კარგად ხართ!მომენატრეთ💋და ყველას გილოცავთ აღდგომას! აბა გაკოცეთ მეორე თავში გნახავთ🌟💋

საიდუმლო მერვე ვარსკვლავზე🌟PK.JMWhere stories live. Discover now