✽ 𝙿𝚛𝚣𝚢𝚐𝚘𝚍𝚢 𝙳𝚎𝚝𝚎𝚔𝚝𝚢𝚠𝚒𝚜𝚝𝚢𝚌𝚣𝚗𝚎 𝙺𝚎𝚒𝚔𝚘 𝚈𝚞𝚖𝚢 ✽

ᯓ𝚁𝚘𝚣𝚍𝚣𝚒𝚊ł 𝟷

• Heizou Pov

- Więc...

Zgodziłem się i przygarnąłem dziewczynę. Dostałem dokumenty związane z jej danymi i tak zwanymi przewinieniami jakie popełniała.

- Keiko Yuma..

- Tak to ja-

Westchnąłem zmęczony. Jak to możliwe, że tak niewinnie wyglądająca dziewczyna mogła tyle zrobić w Inazumie.

Został mi wręczony również papierek, którego treść mówiła o tym, że dziewczyna za karę ma tu pracować cały miesiąc.

- Będziesz musiała tutaj wytrzymać miesiąc, mam nadzieję że wiesz o tym.

- Tak wiem-

Czuć było małą niechęć z jej słów. Zastanawia mnie co ona tu tak właściwie robi, tak mloda dziewczyna.. Keiko.. nigdy jej tu nie widziałem.

- W sumie zaczynasz od dzisiaj. Żebyś szybciej odbyła tą karę. Na początek hmm...

Rozejrzałem się i zauważyłem nieposegregowane dokumenty. Od miesiąca tam leżą i ciągle nie mam czasu ich ogarnąć.

- Ułóż te papiery alfabetycznie.
Poprosiłem

- Już sie robi.
Wstała i zaczęła swoją robotę

Wróciłem do dokumentów z jej danymi.
Hmm... Miejsce zamieszkania brak,
dane rodziców też brak.. Tylko wiek, imię nazwisko i...
Posiadacz wizji.

Oderwałem wzrok od kartki i popatrzyłem na nią. Jakoś trzeba zacząć rozmowę, by nie czuła się niezręcznie przy mnie czy coś.

- Opowiedz coś o sobie.
Czym się interesujesz, co lubisz...

- Uwielbiam walczyć.. pewnie to zabrzmi źle ale walka z przeciwnikami mnie odpręża.
Jestem też kurierem, dostraczam listy oraz paczki w całej Inazumie ale to nic takiego. Uwielbiam również kwiaty.

- Rozumiem.. A czemu tak lubisz stwarzać problemy? Co na to twoi rodzice?

Nastała cisza. Dziewczyna nie przerywała swojej pracy z uśmiechem na twarzy. Jakby lubiła to zajęcie.

- Keiko..

- Zmieńmy temat.
Poprosiła z radością w głosie.

Dziwne.. Dlaczego nie chce o tym mówić? Pokłóciła się z nimi i woli się nie przyznawać?

Po chwili namysłu, uśmiechnąłem się. Widzę że będę miał interesujące zajęcie przez miesiąc.

- Skończyłam!

- Całkiem szybko.

Wstałem z krzesła i podszedłem sprawdzając czy prawidłowo poukładała.

- Dobra robota.

- Dziękuję! Coś jeszcze zrobić?

Zastanowiłem się. Nic nie było by jej dać do roboty.

- Nie wiem co ci przydzielić..

- Kawa?
Spytała

- Huh? Poproszę.

Dziewczyna poszła jak i nastała godzina szczytu, i nowe sprawy do rozwiązania

Po niecałej minucie do mojego gabinetu wbiegł poddenerwowany mężczyzna w typowym dla robotnika ubraniu. Usiadłem więc przy biurku i rzekłem

- Witam w biurze detektywistycznym w czym mogę panu pomóc?

Mężczyzna podszedł energicznie po czym oznajmił

- Moja córka.. ona.. zaginęła! Prosze mi pomuc znaleźć moją małą dziewczynkę..!

Zhisteryzowany usiadł na krześle łapiąc się za głowę.

- Proszę mi powiedzieć wiecej o zaginięciu.. Jak to sie stało, że pana córka zaginęła? Co było tego przyczyną?

- Zostawiłem ją tylko na chwilę przed domem.. Kiedy wróciłem już jej nie było. Pytałem ludzi z wioski ale nikt nic nie widział.

- Rozumiem, zajmę się tą sprawą jak najszybciej, a teraz niech pan napisze mi na tej kartce wszystkie informacje o córce,
imie, nazwisko, wiek i jak byla ubrana przed zaginięciem.

Powiedziałem poczym podałem mężczyźnie kartkę papieru oraz długopis. A ten zaczął pisać,
Kiedy skończył oddał mi kartkę papieru na co cicho westchnąłem,

- No dobrze, to tyle. Znajdę pana córkę nie musi sie pan o to martwić.

- Bardzo dziękuję, czekam na informacje panie Heizou.

Po tym tak jak mężczyzna się pojawił tak i zniknął mijając przy tym Keiko niosącą kubek kawy.

- Czyżby klient?

- Tak.

- Zaginięcie małej dziewczynki..
Powiedziała stawiając kubek na biurku

- Keiko.. czy ty podsłuchiwałaś?
Zapytałem

- Ahaha nieee....tak przepraszam pana bardzo, Ale ciekawość mnie zżerała hahah...
Ale jeśli już jesteśmy na tym temacie to miałabym pytanie.

- Słucham.
Powiedziałem, popijając kawę w tym czasie przeglądając papiery odnośnie zaginięcia dziewczynki...

♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎♒︎

Hej hej!

Witam was w pierwszym rozdziale przygód naszego dwojga. Kolejny rozdzialik powinien pojawić się na dniach wiec nie martwcie się :))
To tyle papatki ♡