Sevmek Bana Yasak

10 "Fotoğraf"

BİGE MARAL

Zorbey beni yatağa taşıdı.

Eve geldiğimizde boynuna sarıldım. Beni yatağa bırakıp odadan çıkmak isteyince hızla doğruldum.

"Gel buraya Zorbey..."

Kaşlarını çattı.

"Yat uyu kızım! Ben başka bir odada yatarım. Sana son kez bu yatağı veriyorum ona göre!"

Ben sarhoşken tek kalamıyordum ki...

"Gelmezsen atarım kendimi!"

Zorbey göz devirdi ve üstümü örttü.

"Yat uyu! Ulan ne enerjin varmış!"

Beni tek bırakacaktı...

Korkuyla bileğini tuttum.

"Ya sarhoşluğun etkisiyle kendimi camdan atarsam? Yaparım ben bunu! Bir keresinde ayağımı kırdım da Görkem taşıdı beni eve kadar..." Kıkırdadım.

Zorbey'in gözlerinden çıkan ateşleri fark edince dudağımı ısırdım.

Sertçe elini yatağın başlığına vurdu.

"Sarhoşken o sarı pipiye de böyle sırnaşıyor musun?" Öfkeyle üstüme eğildi. "Ne yapıyordu sana? Öpüyor muydu seni? Sarhoşluğundan faydalanıp iyice dokunmuştur piç!" Başını iki yana salladı. "İstesem bana bile izin vereceksin de ben şerefli bir adamım! Savunmasız kadına dokunmam, o piçe benzemem!"

Neden bu kadar kızmıştı anlamıyordum. Ne dediğini de tam olarak algılayamıyordum. Keşke kısa kısa cümleler kursaydı...

Üzgünce başımı eline yasladım.

"Gelsene yanıma..."

Zorbey elini başımdan çekti.

"Yat uyu dedim sana! Ben başka bir odada kalırım! Sana katlanma sınırımı çok aştım!"

Yavaşça bileğini okşadım. Hızla elini benden kurtardı.

Neydim ben? Canavar mı? Neden böyle yapıyordu? Alt tarafı kokusunda uyumak istemiştim...

Yavaşça doğruldum ve ona arkamı döndüm.

"Elbisemi çıkar. Sıkıyor memelerimi, nefes alamıyorum. Uyuyamam bununla."

Zorbey hızla fermuarı indirdiğinde elbiseyi yere attım. Bu adam neden bana bakmıyordu? Öcü müydüm ben?

Aceleyle giyinme odasına girdiğini gördüm. Gerçekten çok tuhaf davranıyordu. Hızla üstüme bir gecelik attı.

"Giy!"

Kısa geceliğe baktım. Siyah ve dantelliydi. Oldukça seksi görünüyordu.

"Bana mı aldın?" Kıkırdadım. "Güzelmiş, beğendim."

"Ben almadım! Annem almıştır, ne aldığıma bakmadım bile! Çabuk giyin."

Üstümdeki sütyeni çıkarıp yere attım. Sütyenle de uyuyamazdım. Geceliği üstüme geçirirken çok zorlandım.

Aptal adam arkasını dönmüştü.

Kıkırdadım ve ona seslendim.

"Gelebilirsin."

Bana döndü.

"Çok şükür-" Sözü yarıda kesildi.

Gözleri kocaman açıldı. Üstümdeki geceliğe bakarken sertçe yutkunduğunu gördüm. Sanırım beğenmemişti.

Üzgünce yatağa uzandım.

Zorbey'in gitmesine izin vermeden ona seslendim.

"Ben sarhoşken yanımda mutlaka biri kalır. Ben uyanıp saçma bir şey yapabilirim. Yanımda uyu lütfen. Sen kendindesin, ben değilim."