EPILOGUE

5.2K 138 25
                                    


R+18

Andito kami ngayon sa Palawan na pagmamay-ari ni miss Zaria nagbakasyon kasama mga kaibigan namin at asawa.

Dalawang taon na ang nakalipas sa pangyayari na 'yon.

Naging legal narin ang kasal namin ni Thalia,wala ng ‘hanggang papel lang tayo kasal’.

Pagkagraduate ko ng kolehiyo pinakilala ko narin sila Grace at Crystal sa mga nauna kong kaibigan na ngayon ay naging barkada na rin kaming lahat.

Nasa may tabing dagat kami ngayon gabi nagkakantahan at inuman habang yong mga asawa namin may sarili din itong mundo.

I started streaming the guitar.

Sinimulan kung kantahin ang unang verse bago itong mga kasama ko.

Am I real? Do the words I speak
before you make you feel
That the love I lay for you
will see no ending?

Ginala ko ang aking mata kung saan nandun si Thalia na ngayon ay nakatingin na pala na agad kong nginitian.

Well, if you look into my eyes
then you should know
That there is nothing here
to doubt nothing to fear

There's no doubt and fear now my love.

Huminto naman ako sa linya ko sa pagkanta ng verse ni Iris,habang yung mata ko andun pa rin kay Thalia.

I love this woman so much.

And you can lay your questions
down 'cause if you'll hold me
We can fade into the night
and you'll know

Sabay namin kinanta ang chorus.

The world could die
and everything may lie
Still, you shan't cry
'Cause time may pass

but longer than it'll last
I'll be by your side

Hanggat sa natapos na namin ang kanta na ngayon ay nauwi sa tawanan at sayawan itong kalokohan nabuo namin ngayon gabi.

_

Nakasandal ako ngayon sa headboard habang nakatutok sa cellphone while Thalia hindi pa lumabas ng banyo simula kanina.

Ilang minuto narinig ko ang pagbukas sarado sa pinto pero yung atensyon ko nasa cellphone parin,mayamaya bigla na lang nawala yong cellphone na kanina ay hawak ko tas ngayon pala ay nakay Thalia na.

“No cellphones allowed ri” saka nilapag niya sa side table ngayon.

Pero tika bat naman ganyan suot niya I mean normal lang naman pero parang kakaiba ngayon eh.

“Are you trying to seduce me hon?” Sabi ko na ikinatingin niya na ngayon ay dahan dahan itong sumampa sa kama saka oh goodness she's now in my lap.

“Am I ri?” Sabi niya na parang nang-aakit na boses.

Napalunok at kaba ang nararamdaman ko ngayon kahit hindi naman ito unang beses.

She's now starting unbutton my pulo na nagpapamutla sa akin.

“Nervous?” pilyang ngiti niya na nakatitig sakin.

“Ah I-I think we need to sto–” naputol ang aking sasabihin when her lips pressed to mine na agad ko naman tinugunan.

Ramdam ko ang pag ngiti niya sa pagitan ng halikan namin saka niya ito pinutol.

Hinaplos niya ang aking pisngi ngayon habang nagkatitigan parin kami.

“We have a marriage rule to make ri” Sabi niya.

Kinabahan ako sa rules na yan naknampucha.

“Ano yon?” diretsong sagot ko buti hindi ako nauutal.

Living with my homophobic wife Onde histórias criam vida. Descubra agora