PowerPight Kids - GAMBLERS / PPG Paralel Evren

İlk Dövüş

Fredo ve çocuklar sokakta yürüyüş yapıyorlardı. Emilio Esta'nın elini tutmuş ikisi pozitif enerji saçarak sevimli sevimli gidiyordu ama Enric ise kollarını birleştirmiş somurtarak gidiyordu o ise negatif enerji yayıyordu, bu Fredo için biraz komik bir durumdu. 

Yürümeye devam ettiklerinde Esta ve Enric aniden durdu

Enric: neden durdunuz 

Emilio: Bak bak bak bak

Fredo: ???

Gösterdikleri yere baktı ve çocuk parkını gördü.

Fredo: parkamı gitmek istiyorsunuz

Esta: demek adı park

Enric: çocuklar için bir alan sanırım

Emilio: oraya gidip sallanan şeye binmek istiyorum babacık

Fredo: pekala madem bu kadar istiyorsun gidelim o zaman

Emilio: hadi enric sende koş

Enric: ugh hayır

Esta: evettt

Esta ve Emilio, Enric'i tutup koşarak parka gider, Fredo arkalarından gülüp peşlerinden gider. Emilio tam boş salıncağa binecekken başka bir kız ondan önce biner

Emilio: ha? ama ilk ben binecektim!

Kız: Ama ben bindim, sıranı bekle

Emilio buna sinirlenmişti, salıncağa sert bir darbe vurup kızı uçurtmak istiyordu, tam bunu yapacakken Enric onun kolundan tuttu ve ona fısıldadı

Enric: kendine hakim ol kardeşim biz diğerlerinden farklıyız bunu unutma

Emilio: ama sıramı kaptı

Enric: neden başka bir şeye binmiyorsun 

Emilio: iyi

Emilio çekilip kaydırak tarafına gitti, Fredo bankta oturmuş onları izliyordu, çocuklar eğleniyor gibi duruyordu. 

Bir süre geçti, Fredo onları izlerken uzaktan zengin züppenin adamlarını gördü, tabii birden onlara bakınca adamlardan biride onu fark etti, birden adamlar ona doğru koşmaya başladı. Fredo telaş yaptı ve telaştan hızlıca parktan kaçıp uzaklaştı, çocukları unutmuştu.  Esta bunu gördü ve arkasından bağırdı

Esta: BABA! NEREYE GİDİYORSUN BABA!

Enric adamları fark etti ve durumu anladı

Enric: sanırım bu adamlar babamızın peşinde

Emilio: kimse babama zarar veremez!

Esta: o zaman gidelim hadi

üç kardeş aniden havalanıp uçtu ve babalarını aramaya başladılar. Aniden uçtuklarında parktaki diğer herkes onlara doğru baktı herkes şok olmuştu, kimdi bu çocuklar?!

Fredo hızlıca kaçıyordu ve birden çıkmaz sokakta sıkıştı, adamlarda geldi ve sırıtarak ona baktılar

Fredo: oh hayır olamaz!

Adam: kaçacak bir yerin kalmadı Bay Castelli

Fredo: lütfen bırakın beni

Adam(2): bunun için artık çok geç Castelli

Fredo köşeye sıkışmıştı çok korkuyordu adamlar ona doğru geldiler ve tam onu tutacakken kardeşler havadan aşağıya indi, indikleri an etraf toz bulutu oldu, adamlar öksürmeye başladı

Adam: agh noluyor!

elleriyle rüzgar yapmaya çalıştılar, ve toz bulutları yavaş yavaş yok olunca karşılarında üç çocuk olduğunu fark ettiler, 

Fredo: çocuklar! gidin buradan çok tehlikeli!

Adam(2): bu çocuklar nereden çıktı

Adam: bilmiyorum ama gitseniz iyi olur çocuklar, başınıza kötü bir şey gelsin istemezsiniz dimi

Emilio: babamıza dokunmaya kalkmayın pislikler!

Adamlar emilio'nun tavrına karşılık gülmeye başladılar

Adam: dur ne? senin çocukların mı vardı Castelli

Fredo: sakın onlara dokunmayın!

Adam(2): seni öldürüp çocuklarını da patrona götürürüz, hoşuna gider

Esta: size babamıza dokunmayın dedik, yoksa olacaklardan biz sorumlu olmayız

Adamlar gene güler ve adamlardan biri Estaya yaklaşıp ona eğilir

Adam: küçük bir kız için büyük sözler

Esta sinirlenip adama yumruk geçirir ve adam birden uzağa fırlar, diğer adam size şaşkınlıkla Estaya bakar, bunu Fredo da beklemiyordu

Enric: küçük bir kız için büyük bir darbe ha?

Adam(2): HAH?!

Adam(2) silahını çıkarıp onlara doğru ateş eder ama Enric güç topuyla mermiyi yok eder

Fredo: ?!

Adam(2) korkup kaçmaya başlar ve diğer adamda zar zor kalkıp onlara bakar

Adam: BUNLAR NE BÖYLE

Adam(2): bunlar normal değil kaçalım!

Adamlar tam kaçacakken çocuklar önlerini keser 

Enric: sizinle işimiz bitmedi

Adamlar korkup diğer tarafa kaçacakken Emilio önlerini kesip onlara saldırmaya başlar ardında Enric ve Estada onlara katılır, çevredekiler onları görür ve izlemeye başlar, çoğu kameraya alıyordur. Ardından adamları bırakıp Fredo'nun yanına gelirler ve ona sarılırlar

Emilio: iyi misin babacık!

Fredo az önceki vahşi çocuklardan masum endişeli çocukları görünce ağzı açık kalmıştı.

Fredo: b-ben iyiyim çocuklar 

Enric: sana dokunmadılar dimi baba?

Fredo: merak etmeyin iyiyim, hadi hemen gidelim buradan

Esta: uçarak gidelim mi babacım

Fredo: uçarak mı?

Enric: evet lütfen, yürümek çok yorucu.

Fredo: pekala ama ben uçamam ki çocuklar

Emilio: biz seni uçururuz babacık!

Emilio babasını kucağına alıp havalanır, Fredo bir anlığa korkar ve ardından etrafa bakar

Fredo: b-bu müthiş!

Enric: ve daha az yorucu

Esta: gidiyoruz babacım!

çocuklar ve Fredo eve doğru uçar.

...