Afşar

1:Bölüm

Zaten midem bulanırken üstüne bide abimin kokan bin yıllık çoraplarını topluyorum çünkü kendisi askerde ve bugün gelecek neymiş arkadaşı görürse ayıp olurmuş bilmem ne bunu diyende annem tabii.

Zaten dura, dura fosilleşmiş lağım gibi kokan çorabı elimle ittirerek kağıdın üstüne attım iğrençti gerçekten iğrenç ulan askerlerin ayağı pis mi kokar bu kadar!

Odanın pencerelerini açıp kağıdın üstündeki çorabı kirliye atmaya giderken annem bağırarak söylendi.
"Bok ya o kızım elinle tutma aman ha ölürsün falan."

Anne sen bir kokla bak nasıl cennete ışınlanıyorsun.

"Anne bok değil lağım kokuyor leş gibi!"

Annem diğer odadan bağırdı.
"Sus kız arkadaşının yanında da böyle konuşma o çorabı sana yediririm."

Annemin bu cümlesi bana çok tanıdık gelirken taten hayata geçirilmiş olduğunu hatırladım abim ağzıma çorabını sokmuştu iğrençti iğrenç.

Çorabı kirliye basket atıp mutfağa annemin yanına doğru gittim bana yan yan bakıp burun kıvırdı.

"Lağımı temizliyorsun ek iş olarak kızım ne bu koku!"

Anneme gülerek baktım.
"Evet temizliyorum abimin odasını."

Ayağındaki terliği çekmesin diye şirince sırıtıp yavaştan odama kaçacakken ensemden yakaladı beni.

"Git banyo yap ceset gibi kokma evladım."

Anneme kafa sallayıp odadan hızla çıktım kıyafetlerimi banyoda giyecektim keyfim öyle istemişti hemen bir kaç parça alıp banyoya girdim.

Banyoda bir saat duruşumuz neredeyse hızla saçlarımı açıp çıktım.
Çıktım çıkmasına da öküze çarptım bu abim değildi çünkü o lağım gibi kokardı.

"Önüne baksana ufaklık."

Tanıştırayım abimin arkadaşı hemde çocukluk arkadaşı Giray.

"Ne ufaklığı ya çekil şuradan hala aynı şekilde gevezesin."

Onu ittirip hızlıca odama geçerken kısık sesle konuştu.

"Hala çok çirkinsin hatta büyüyünce daha çirkinleşmişsin."

Kollarımı önümde bağlayıp ona Gözlerimi kıstım.

"Sende hala beyinsiz ve embesilsin çık git şuradan."

Odama girip kapıyı şak diye kapattıktan sonra valizimi bir göz attım abim beni almaya gelecekti ama bu eşekle değil!
Doktor olduğuma pişman oldum yemin ederim yolda bir yerde fırlatırım arabadan.

Valizin üstüne oturup kapatınca söyle bir baktım umarım abimle aynı evde kalmazdım gerçekten kattiyen kabul edemezdim bide hayatım boyunca arkasını toplamamış gibi toplayamam.

Kapı güm diye açılınca annem ve sınırı odama girdi. Hoş geldiniz efenim.

"Kızım gelsene içeriye ayıp bak Giray'da gelmiş sohbet edersiniz."

Anneme parmağımı salladım.

"Beni oraya anca sürükleyerek götürsün Anne!"

Annem yanıma gelip avuçlarını ovusturdu.
"Kızım 24 yaşında olman seni sürüklemeyeceğim anlamına gelmez."

Korkarak kalkınca annem arkasından bana baktı sonra ekledi.

"Üstünü değiştir bari yolda giyeceğin şeyleri giy."

Sonra kapıyı kapatıp çıktı. Zaten sıcaktı üstüne bide annemin beni bayması tam olmuştu.

Üstüme bir kaç bisey giyip saçlarımı topuz yapıp perçemlerimi çıkarıp odama baktım son kez. Zaman ne hızlı geçiyor vay be abim tam burda bana sinirlenip üstüme halı atmıştı ne kadar iğrenç günlerdi.