She's the one.

#gênant

Onze hoofden kwamen stilaan dichter bij elkaar, voordat ik het wist.. Voelde ik Caro haar zachte lippen op de mijne. Na een lange, liefdevolle kus loste we onze lippen van elkaar. Beide blozend maar glimlachend keken we elkaar aan, de vlinders in mijn buik waren op hol geslagen en een warm maar fijn gevoel stroomde door mijn lichaam. We keken elkaar diep in elkaars ogen aan, daarna giechelde we. Caro kwam terug met haar hoofd dichterbij die van mij, ik legde mijn vinger op haar lippen. "Waag het om dit tegen iemand te vertellen hè!" Zei ik. Caro lachte, "Emma blijft Emma hè" zei ze terwijl ze me begon te kietelen. "Caro stop!" Zei ik terwijl ik het uitbarstte, "Mmmm.. Als jij mij een massage geeft" zei Caro terwijl ze me uitdagend maar verleidelijk aan keek. Ik rolde met mijn ogen, "Omdat je het zo lief vraagt" zei ik. Daarna schoten we allebei in de lach, ik gaf Caro haar verdiende massage en daarna gingen we terug naar de rest.

Vince
Ik voelde me echt rot door wat er gebeurd was... Ik weet dat het fout was en ik heb er ook super veel spijt van, maar ik had gewoon geen controle over mezelf. Na het eten besloot ik te vragen of Scott even kon praten, zenuwachtig stapte ik in zijn richting. "Uhm Scott.." begon ik. Hij zuchtte en keek me aan, "Ja Vince?" Reageerde hij bot, ik nam het hem ook absoluut niet kwalijk. "Kunnen wij praten..?" Vroeg ik voorzichtig. Scott knikte, "Graag." Zei hij en stond op. Samen liepen we wat van de rest af en gingen tegen over elkaar op de grond zitten. "Ik.. Ik weet niet waar ik moet beginnen, maar ik voel me echt rot over wat er is gebeurd.." begon ik. "Jij voelt je rot?" Reageerde Scott kwaad. "Scott, ik snap dat je boos bent maar wil je alsjeblieft gewoon even naar me luisteren?" Vroeg ik half smekend. Scott zuchtte, knikte en luisterde zwijgend. "Sorry, echt sorry.. Ik was mezelf gewoon kwijt. Ik heb echt spijt, echt waar Scott. Ik wil er alles aan doen om het terug goed te maken, of iniedergeval mijn excuses aan te bieden.." zei ik. Scott bleef even stil, "Kijk Vince wat je gedaan hebt is echt niet oké. Maar na alles wat we hebben meegemaakt.. Kunnen we dit ook wel achter ons laten zeker?" Zei hij. Ik glimlachte blij en wilde Scott uit enthousiasme omhelzen. "Maar" begon hij voordat ik dat kon doen. "Vergeven maar niet vergeten hè maat. Wel op één voorwaarde, je bied je excuses aan aan Emma en pas als zij zich terug goed voelt, laten we dit achter ons oké?" Zei hij. Ik knikte begrijpelijk, daarna schudde Scott en ik de hand en ik besloot direct naar Emma te gaan.

Na nog een diepe zucht stapte ik op Emma en Caro af. Ze waren een spelletje aan het doen met Merel, Camille, Maria en Yemi. Ik kreeg direct een kwade blik van Caro naar mij gesmeten, ik zuchtte terwijl ik op mijn lip beet. Nadat ik nogmaals al mijn laatste moed bij elkaar geraapt had, stapte ik dichter in hun richting. "Emma.. Wil je alsjeblieft even praten?" Vroeg ik onzeker. Emma en Caro keken elkaar aan en ze knikte, Emma wilde opstaan maar Caro hield haar tegen. "Wel alleen als ik mee mag." Zei ze beslist. Ik knikte, alleen maar beter eigenlijk, want dat hoefde ik niet ook nogeens mijn excuses aan Caro aan te bieden. "Kom je me nogeens wurgen?" Vroeg Emma op haar toontje toen we wat verderop waren. Ik zuchtte en keek naar mijn voeten, "Sorry. Echt sorry het was nooit mijn bedoeling om jou, of überhaupt iemand pijn te doen. Ik was gewoon kwaad, ik was de controle over mezelf kwijt. Ik had het nooit mogen doen.. Echt sorry." Zei ik aan een stuk door en liep daarna weg. "Vince wacht." Hield Caro mij tegen terwijl ze een hand op mijn schouder legde. "Wat je gedaan hebt is fout, echt fout. Maar hoevaak je je excuses al aan hebt geboden.. Zegt me dat je echt spijt hebt. Iedereen maakt fouten, iedereen hier heeft ook grote fouten gemaakt, maar uiteindelijk zijn we er sterker uitgekomen, toch?" Zei Caro. Emma en ik knikte glimlachend. "Sooo.. Als Emma het er mee eens is laten we dit achter ons, maar wel op één voorwaarde. Flik dit nooit meer Vince." Zei Caro dat laatste kordaat. Ik knikte overtuigd en daarna - toen we Emma overgehaald hadden - gaven we een groepsknuffel. Opgelucht liepen we terug naar de rest.

Caro
We liepen terug naar de tafel, waar iedereen spelletjes aan het doen was. We besloten met de hele groep waarheid, durven of doen te spelen. Scott moest beginnen en die vroeg het aan mij. "Uhmmm laten we beginnen met waarheid." Zei ik. Scott knikte en dacht na, "Wie is de laatste persoon waar je mee gekust hebt?" Vroeg Scott. Ik zag in mijn ooghoek dat Emma mij een halve doodstaar gaf, dus ik besloot maar Vince te zeggen. "Oké ik geef hem door aan... Yemi" Zei ik. "Doen!" Zei hij gelijk enthousiast, we lachte. "Uhmmm... draai 20 rondjes en probeer daarna in een rechte lijn naar jullie tent te lopen." Zei ik. Yemi begon enthousiast rondjes te draaien maar merkte na zijn 10e rondje dat hij al spijt had, hij liet zich natuurlijk niet kennen en deed verder. Ik denk dat hij onderweg naar de tent wel 6x fout gelopen is en zo'n 3x gevallen is, maar we hebben gelachen! Toen Yemi terug zat, dacht hij na over wie hij nu de beurt ging geven. "Emma." Zei hij na een tijdje. "Waarheid." Zei Emma. "Vind je iemand leuk?" Vroeg Yemi blij. Emma zweeg, "Ja dus!" Riep Scott. Emma rolde met haar ogen, "Whatever, is het nu mijn beurt?" Vroeg ze. Ik lachte en porde haar in haar zij, ze keek me serieus aan maar kon een glimlach niet onderdrukken. "Ik geef de beurt aan Scott." Zei ze uitdagend door de opmerking die hij gemaakt had. "Uhmm doe maar doen." Zei Scott. "Mmm.. Loop naar meneer Botty en vertel hem dat je vannacht in je bed geplast hebt." Zei Emma met een gemene glimlach. Iedereen lachte, "No way!" Zei Scott. Emma hield haar schouders op, "Geen weg terug." Zei ze. "Scott.. Scott.. Scott" begon Camille. De eerste paar deden mee en al snel moedigde we hem met zijn alle aan. Scott zuchtte, stond op en liep richting meneer Botty & meneer Wolfs. Merel liep stiekem achter hem aan om het te filmen, al snel kwam ze terug. "Dit gaan mijn volgers leuk vinden!" Zei ze met een glimlach terwijl ze de caption typte, we lachte allemaal en wachtte op Scott die ook onderweg terug naar ons was. Hij was helemaal rood, "Dat was echt het meest gênante wat ik ooit gedaan heb!" Zei Scott. We lachte opnieuw met zijn alle om hem, "Ja lach maar, jullie gaan jullie payback nog wel krijgen!" Zei Scott. "Maar Scott, heb jij nu echt in jouwn broek geplast?" Vroeg Nona opeens. We lachte, "Nona!" Riep Merel ook lachend. We speelde nog een paar uur waarheid, durven of doen en gingen daarna allemaal naar onze tent om te gaan slapen. "Weltrusten!" Zei iedereen in de tent in koor.

Ik kon niet slapen, blijkbaar was ik niet de enige. Ik keek naar Emma en zag dat ze ook nog wakker was, ze luisterde muziek. Ik staarde gewoon even zwijgend naar haar. Na een tijdje had ze me door, ze deed haar koptelefoon om haar nek en zei: "Heb ik iets van je aan ofzo?" Maar ze kon een glimlach niet onderdrukken, ook bij mij verscheen er een glimlach op mijn gezicht. We keken goed rond en zagen dat iedereen sliep, ik openende mijn armen uitnodigend. Emma twijfelde even maar kwam toen toch bij me liggen. Emma is nooit zo van het kleffe gedoe, dat weet ik ook wel, maar sinds dat met Vince is ze heel anders. Sowieso heb ik hier op het kamp een hele andere Emma leren kennen, op een positieve manier hè! Ik weet nu alleen niet of het komt door het kamp, of gewoon door onze band...