Son Şans |Yeonbin

/6/

Soobin:

Bugün sana sarılan kimdi/

Neden onun yanında çok mutlu duruyordun/

Ben sana yaklaşamazken neden o sana bu kadar yakındı/

Kimdi o/

Yeonjun:

Bugün neden araban yoktu?/

Gözlerim her yerde seni aradı/

Yoksa sıkıldın mı benden/

Neden yazıp yazıp siliyorsun/

Konuşmaman beni korkutuyor/

Beni bırakmandan korkuyorum/

Soobin:

Kimdi o?

Yeonjun:

Kimdi derken kimden bahsediyorsun.
Anlayamıyorum, Soobin.

Soobin:

Anlamayacak ne var.

Kimdi o diyorum.

Sana sarılan kimdi?

Erkek arkadaşın mıydı?

Sinirime hâkim olamıyorum/

Konuşmayı kesip sakinleşmem lazım/

Ama senden açıklama duymak istiyorum/

Yeonjun:

Sana neden açıklama yapmak zorundayım.

Bana bir neden göster.

Mesela şu yüzden de bende sana seve seve açıklama yapayım.

Soobin:

Haklısın.

Ben kim oluyorum ki.

Senin hayatında yerim bile yoktur.

Tam şu anda yazmayı bırakmam lazım/

Yeonjun:

Soobin, sence de bencillik etmiyor musun?

Hayatıma bir anda dâhil oluyorsun.

Beni tanıdığını söylüyorsun.

Benim hakkımda her şeyi bildiğini iddia ediyorsun.

Zamanı gelince söyleyeceğini tüm bunları açıklayacağını söylüyorsun.

Hayatımın ayarlarıyla oynuyorsun.

Ne olduğumuzu dâhi söylemiyorsun.

Sahi Soobin , neyiz biz?

Arkadaş mı yoksa flört mü?

Yoksa hiç biri mi?

Soobin:

Hiç biri olamayız.

Senle biz olamayız.

Asla olmamalıyız da ne arkadaş ne başka bir şey.

Yapamam bunu sana.

Tekrar beni bırakmadan korkuyorum.

Biz seninle hiç bir şey olamayız.

Hayır hayır, bunları göndermeyecektim/

Mahvettim/

Yeonjun:

Dediklerinde ciddi değilsin, değil mi?

Tüm bunları oyun mu sanıyorsun.

Sana söyledim o gün.

Sende bırakıp gideceksin diye.

Demedim mi sana?

Bana umut verme demedim mi?

Söylesene!

Bir şey söylesene!

Hayır de şaka yaptım de.

Hiç olmazsa biz arkadaşız de

Susma!

Beni kendimle yalnız bırakma.

Ben sana hemen alıştım.

Her gün okul çıkışı siyah arabanla geldiğini görüyorum.

Gözlerini kocaman aralayarak bakıyorsun.

Öyle bir bakıyorsun ki, Soobin.

Bakışlarını asla çekmemen için o bakışları sürekli görmek için neler vermezdim.

Ben seninle hiç bir şey olmak istemiyorum.

Arkadaşım olsan da yeter.

Yapma bunu, bana.

Ben senin hiç bir şeyin olmaya da razıyım.

Yeter ki konuşmayı bırakma.

Neden bilmiyorum.

Ama kaybettiğim bir şeyleri hatırlatıyorsun.

İçimde kaybolan karanlığı aydınlığa çıkarıyorsun.

Bu bir veda mıydı?

Korkaksın.

Hemde fazlasıyla korkaksın.