💫
Minik bebek doğmuştu. Daha doğrusu minik Park Eun-Min.
Chanyeol'ün yurtdışındaki annesi ve babası telefondan görüntülü arayarak minik torunlarını görmüş ve iyi dileklerini iletmişlerdi. Baekhyun'un Busan'daki ailesi de bir haftalığına işlerini bırakıp hem oğullarına yardımcı olmak hemde torunlarıyla tanışmak için Seul'e gelmiş, bir haftanın sonunda ise işlerini daha fazla erteleyemedikleri için geri dönmek zorunda kalmışlardı.
Şimdi ise küçük ailemiz başbaşa kalmıştı.
"Baekhyun... Bu nasıl bu kadar minicik olabilir?"
Bornozuyla ebeveyn banyosundan çıkan Baekhyun eşini ve onun yatağa yatırıp gülerek izlediği oğlunu görünce gülümsemekten kendini alamamıştı.
"Oğluna 'bu' mi diyorsun Chanyeol? İsim koyduk o çocuğa."
"Bu niye bu kadar minik olduğunu açıklamıyor Hyun."
"Şapşal herif..." dedikten sonra üstünü değiştirmiş ve saçlarını kurutmak için tekrar banyoya girmişti.
İşini hallettikten sonra banyodan çıkıp içeride bıraktığı iki bedenin yanına gidecekken Chanyeol'ün Eunmin'le konuştuğunu duyunca bir süre kapıda onları dinlemeye karar verdi.
"Bak şimdi, Baban hamileyken bize pek sorun çıkarmadın o yüzden teşekkürler. Ama eğer bundan sonra da geçtiğimiz bir haftada yaptığın gibi gece 10 defa uyanırsan seninle bozuşuruz." Eunmin, Chanyeol'ün dediklerinden hiçbir şey anlamasa bile ufak bir kaç ses çıkarmıştı.
"Yok öyle, biz senin bezini mamanı almaya para getiriyoruz sen tüm gün yatıyorsun üstüne uykumuzu sabote ediyorsun. Oğlum filan demem gerekeni yaparım bak. Benim sert yüzümü görme sakın." El kadar bebeğe atarlanışıyla Baekhyun kahkahayı basmamak için kendini zor tuttu.
"Sen kedi misin de gündüz uyuyup gece kalkıyorsun anlamadım ki. Gündüz uyuma madem de sevelim en azından. Geceleyin de koy kafayı uyu bak gerçekten senin de çok hoşuna gidecek. Sonra bana teşekkür edersin 'Sağol baba çok rahat ettim' diye." Baekhyun daha fazla kendini tutamayıp kahkaha atarken banyodan çıkıp yanlarına geçti.
"El kadar çocuğa racon mu kesiyorsun Chanyeol?"
"El kadar kol kadar beni alakadar etmez, bu evin kuralları var. Herkes haddini bilsin." Baekhyun yine kahkaha atıp eşinin yanına oturmuştu.
"Baban komiklik yapıyor sadece Eun, ama gece 10 defa uyanmaman konusunda ona katılıyorum."
"Bak, duydun mu? Baban da bana hak verdi." Bu sefer Chanyeol de ciddiyetini koruyamamış ve Baekhyun'la birlikte gülmüştü. Bir süre de birlikte vakit geçirdiler. Eunmin esnemeye başlayınca Chanyeol onu alıp yataklarını yanındaki beşiğine yatırdı.
Eunmin uyuduktan sonra yaklaşık yarım saat kadar Chanyeol beşiğin ayak ucunda durup uyuyan minik oğlunu izledi. Ne kadar bakarsa baksın doyamıyor gibi hissediyordu, minik ağzı, burnu, gözleri, kirpiklerinin ucu bile o kadar güzel ve sevimliydi ki...
"Chanyeol..."
"Efendim güzelim?" Chanyeol gözlerini beşikte uyuyan bebekten çekmeden yanıtlamıştı.
"Daha ne kadar orada duracaksın? Uykun gelmedi mi?"
"Geldi ama bakmaya doyamıyorum Baekhyun... Dünyanın en güzel ikinci insanı resmen."
Baekhyun her ne kadar Chanyeol'den alacağı cevabı az çok bilse de, duymak için bilerek sordu. "Birincisi kim?"
"Sensin." Chanyeol ilk başta 'Cevabını bildiğin sorular sorma' diyecekken bilerek sorduğunu farkedince istediği cevabı vermişti.
