Kiss in the Wind (Casa Bilarmino #5)

Kabanata 3

Kabanata 3

Sino naman ang mamamatay sa putik? At hindi ka naman malulunod doon. Kaya paano niya nasabi na magpapakamatay ako?

Nakapikit lang naman ako habang dinadama ang simoy ng hangin na tumatama sa katawan ko. Tapos bigla na lang siyang sisingit.

Pero kung si Monique ang mahuhulog diyan paniguradong mamamatay talaga siya sa sobrang pandidiri.

Umawang ang mga labi ko at nagpabalik-balik ang tingin sa binatilyong kaharap at sa panyong nasa paanan ko pa rin.

Bumalik ang tingin ko sa kaniya. Nakaawang ang kaniyang mapupulang mga labi habang nakatingin sa panyo.

"Lalabhan ko na lang. " mabilis kong sinabi at tinangka pang lumuhod nang pigilan niya ako.

Hinawakan niya ang aking siko kaya  gulat akong nag angat ng tingin sa kaniya at nasalubong ko ang seryoso niyang mga mata.

Bahagya pang nag salubong ang makakapal niyang mga kilay.

"Huwag na. Masyadong maganda iyang damit mo para lang marumihan," malalim ang boses na sinabi niya bago binitawan ang siko ko at siya na ang lumuhod para kunin ang narumihan na panyo.

Damit ko ba ang maglalaba ng panyo niya?

Napahawak ako sa siko ko ng wala sa oras at sa hindi malamang dahilan.

Lumunok ako at pinanood siyang damputin iyon. Dapat ay may sasabihin ako at gagawin pero tila naging ugat sa lupa ang aking mga paa at tila napipit ang aking dila.

Bumukas sara ang bibig ko. "U-umh... A-ahh... ano..." hindi ko matuloy-tuloy ang mga sasabihin ko dahil sa kaba.

At hindi ko alam kung para saan iyon.

Tiningnan niya ako nang diretso sa mga mata na mas ikinagimbal ng puso ko.

Para akong nauubusan ng hininga. Fvck! Anong nangyayari sakin?!

Tumaas bahagya ang kilay nito na animo'y nag tataray. "Ano? Natameme ka na yata riyan. " dahil sa sinabi niya ay nagbalik ako sa mundo.parang inaasar niya rin ako kaya nag-init ang pisngi ko.

At para akong sinampal ng kahihiyan ng mapagtantong nakatitig pala ako sa mukha niya.

Parang gusto kong lamunin na lang ng lupa dahil sa sinabi niya. Shit! Hindi ko rin alam kung nag tatanong ba siya dahil nandon 'yong pang-aasar eh!

Umikot ang bilugan kong mga mata. "T-tameme raw—"

"Nauutal pa." pag putol niya sa akin at humalakhak.

Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi dahil sa sobrang hiya.

"Tumigil ka nga!" Nababanas na pigil ko sa kaniya kaya mas lalo siyang tumawa nang malakas.

"Bakit nahihiya ka?" Tanong niya sa akin sa kabila nang pag-tawa.

Huminga ako nang malalim at kinuha ang panyo na nasa kaniyang kamay nang walang pakundangan. Doon na siya tumigil sa pag-tawa.

"Ako na ang maglalaba! " singhal ko at inirapan siya. Namumula ang aking pisngi dahil sa hiya.

Nagkibit-balikat siya na animo'y sumusuko na pero na roon pa rin ang munting ngiti sa kaniyang mapupulang mga labi. Nakakaasar na ngisi na medyo nang-aakit kahit hindi naman ako inaakit.