一안녕
𝗪 𝗔 𝗥 𝗡 𝗜 𝗡 𝗚 - 🔞
read something else if you're too sensitive, it may contain adult content that is not appropriate for young readers.
____________________________________________
trust is the key why long distance relationship is keep on going, keep the heart beating, keep your mind screaming each other's name. Tiwala lang talaga ang pangunahing sagot
"happy anniversary love, thank you for everything thankyou for staying"
sabi ni yuri mula sa telepono
"happy anniversary iloveyou, no thankyou love kasi kung hindi rin dahil sayo there's no anniversary, di ka sumuko" malambing kong sagot
"haru my loves ikaw pa ba?di kita gusto mawala sa buhay ko eh...iloveyouuu" magiliw niyang sagot
"iloveyoumore hehe"
"may ibibigay ako sayo love" pangbabago niya, ano kaya iyon
"paano mo maibibigay malayo ako"
"bastaa wait be right back, iloveyou bye" pagpapaalam niya.
Eto naman ang isang kinahihirapan ng ldr, may kaniya kaniya rin kasing responsibilidad kaya't pag sinabing aalis na aalis talaga...kahit pa gusto mong makipagusap pa sakaniya kaso talagang may gagawin wala kang magagawa kung hindi maghintay, nakakatampo minsan pag natagalan pero kung nandyan na siya ulit nagiging marupok nalang ako...sabik ako sakaniya palagi
Hindi na siya muling bumalik ilan pang minuto ang dumating, mag iisang oras na pero hindi na siya muli ng tumawag o maski chat wala akong natanggap.
"hays love bakit wala ka pa" napabugtong hininga ako't napapakit mula sa pagkakatayo ko dito't harap ang bintana
naiinis at nagtatampo ako, bakit ba ganito, anniversary na ang inabot namin pero ni mayakap siya hindi ko pa maranasan
"loveeee nasisiraan na'ko namimiss kita" binuksan ko ang mga mata ko't parang baliw na sumigaw sa cellphone
"wag ka ng mainis mahal, namimiss rin kita" may boses akong narinig na napaka familiar, hindi muna ako nakagalaw at parang naging rebulto ako ng may yumakap mula sa likod ko
walang tao rito sa bahay kundi ako, multo kaya ni yuri toh?namimiss ko lang ba siya talaga? oh merong multo na gumagaya sa boses niya
"wahhhhhhhhh!!!multo multo!!!" sumigaw ako sa bintana ng hindi parin gumagalaw
"shhhh mahal wag maingay" tinakpan niya ang bibig ko at pati kamay niya nagulantang ako, totoo siya...totoong nandito si yuri ko
humarap ako at tinanggal ang kamay niya nakita kong sobra siyang nakangiti at magiliw niya kong pinagmamasdan
"l-love y-your" utal akong napawika, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko...naluluha ako sa tuwa at parang natalon ang puso ko
"im here" yinakap niya ko ng mahigpit at ganon rin ang ginawa ko
di ako makapaniwalang ngayong araw naranasanan ko na ang matagal ko ng hiling, natupad na ang pangarap ko...pangarap namin.
"mag bihis kana aalis tayo" humarap siyang muli at tuwang tuwang hinahaplos ang buhok ko mula sa likod
"sige po" sumaludo ako sakaniya na palagi niyang pinanggigilan kahit sa virtual ko lang ginagawa, nagulat siya kaya umakma siya hahalikan ako na ikinagulat ko rin.
Sobrang lapit na namin at halos mag dikit na ang ilong namin, nagsasaluan kami ng hininga at kitang kita ko na ang distansya ng labi niya sakin.
Nakita kong napakorteng ngiti muli ang labi niya at agad siyang lumayo, nakakabitin iyon mahal ah ang sama mo.
