" kiva hindi tayo maghihiwalay kahit anong mangyari ha" pangugulit ko kay kiva habang sinusuklayan niya ang dalawa naming manika
"Oo na kaji wag ikaw magulo magagalit sila barbie" pasusuway niya
" kiva kanta tayo" niyakap ko siya
"Tiptoe through the window~" sabay naming pagkanta at parehong sinasabay ang pag galaw ng ulo
Mag hapon kaming naglalaro at halos araw araw magkasama kami...minsan pa nga ay duon ako natutulog sa bahay nila kaso sinusundo ako ni inay.
Palagi kaming mag kasama na para bang mag kapatid.
Simula nung naging kabitbahay namin ang pamilya niya at nag pakilala siya ay lagi ko na siya inaaya makipaglaro.
Si kiva lang ang kaibigan ko at dapat ako lang ang kaibigan niya.
Isang araw ay naisip naming dumeretcho sa likod ng paaralan, mapuno roon at madilim pero dahil kasama ko si kiva hindi ko magawa matakot.
Ang lugar namin ay malayo sa mga tao at puno't bundok lamang ang makikita.
May nakita kaming mga manikang nakakalat sa bawat daan at mga dugong nakapahid sa mga puno.
"Kiva wag na tayo tumuloy natatakot na ako" pag bulong ko sakaniya
Hinawakan niya ko't di siya sumagot.
Sinuri ko ang reaksyon niya pero agad akong napatili ng makita ko ang mukha niya
Punong puno ito ng bukas na mga sugat at ang mata niya ang lumuluha ng dugo, loko siyang nakangiti sakin at tumatawa pa ng boses matanda
"B-bitawan mo koo kivaaaa" sumigaw ako ng sumigaw sa pa higpit na pa higpit niyang hawak
"HINDI TAYO MAGHIHIWALAY KAJI" kinagat niya ang braso ko't namilipit ako sa sakit
Dumilim ang palagid at wala na kong maramdaman.
I don't want to die, paano na sila barbie
*****
Nagising akong walang tao maliban kay mama at isang babae, puti ang paligid at may isang doctor na nasa harapan ko
"Anak kajiiii" pag hiyaw ni mama at ni yakap ako
"M-mama nasan si kiva"
"A-anak wala na siya, wala na si kiva" nawala ang ngiting nasilayan ko dahil napalitan ito ng hagulgol
Hindi ko matanggap na wala na siya...wala na si kiva, wala na kong kalaro't kaibigan.
~~~~~
"Oh dalaga ka na talaga anak ang ganda ganda mo" hinalikan ni mama ang pisnge ko
"Salamat mama" pagbati ko
Ngayon ang araw ng kapanganakan ko at nagdidiwang kami kasama ang mga kaklase ko, 19 na'ko sa wakas.
"Kaji oh" inabot ni mia ang abot niyang regalo
"Syempre di ako papatalo" hinalikan ni Justine ang pisngi ko at binagay sakin ang regalo niya
Sabay sabay silang nag hiyawan sa ginawa ni justine at tinago ko na lang ang hiya ko kahit gusto ko na siyang hampasin
How dare him!
Mabilis na tapos ang celebrasyon at agad silang nag siuwian
Nag sayawan, kainan, hiyawan at kwentuhan lang kaming lahat para mabuo ang kaniya kaniyang araw
Hindi ko maiisip nalalaki ako ng ganto, tumatanda akong masaya kasama ang mga taong malalapit sakin
Booghshhhhh~
Malakas na ingay ang narinig ko mula sa itaas.
Agad ko tong pinuntahan dahil nag mula ito sa kwarto ko, laking gulat ko nalang ng may tumambad na mensaheng dugo sa bawat pader
Kajii bakit mo ko pinagpalit
Kaji manloloko ka
Kaji tayo lang dapat na dalawa
