យប់ដែលសែនស្ងាត់មនុស្សមនានាំគ្នាចុលគេងឬសម្រាករាងៗខ្លួន កាត់មកផ្ទះតូចមួយដែលនៅឆ្ងាយដាច់ពីគេយើងបង្ហាញឲ្យឃើញនៃ រាងកាយមួយដែរគេងយ៉ាងមានក្ដីក្មេងប្រុសវ័យក្មេង គេងនៅលើគ្រែងយ៉ាងស្កប់ស្កាល់ គេមានឈ្មោះថាស៊ាវចាន់មានអាយុ19ឆ្នាំមានរាងស្ដើងសក់ខ្មៅរលោង ចង្គេះមួលក្លុំ ភ្នែកមូលៗ សាច់សរដូចបណ្ដូលចេក។
#ក្នុងសុបិន្ត
" ខ្ញុំនៅឯណា៎ហ្នឹង ហិក ហិក មិចទីនេះវាគួឲ្យខ្លាចម្លល៉េះ "ស៊ាវចាន់ពេបស្រែកយំ បន្ទាប់ពីមើលជុំវិញនៅទីនេះវា ងងឹតគួរឲ្យខ្លាចមើលជុំវិញមានតែព្រៃនិងដើមឈើធំអម ជុំវិញទីកន្លែងសម្បីតែសត្វកក៏យំជេកចាច។
"ហិក មានមនុស្សទេ តើទីនេះមានមនុស្សដែល ទេ អ្នកណា៎ក៏បានបើឮ ខ្ញុំហៅហើយ សុំឆ្លើយតបវិញផង មានមនុស្សទេ "ស៊ាវចាន់ក្រោកឈរនាយស្រែកសុំជំនួយទោះទីនេះគ្មាមនុស្សតែមាននៅតែខំប្រឹង។
" ហិុម ចង្រៃយ៎នេះខ្ញុំនៅណា៎ តើនាក់ណា៎នាំខ្ញុំមក បើស្គាល់មុខណាស់ចាប់វា ធ្វើប្ដីតែម្ដង ហិក ហិក អាចង្រៃ អ្នកណា៎នាំខ្ញុំមក "ស៊ាវចាន់ដើររអ៊ូតិចៗម្នាក់ឯងតូចចិត្តនិងអ្នកដែលនាំនាយមកទីនេះសម្បីតែមុខក៏មិនស្គាល់ផងមិនដឹងមុខមាត់គេបែបណា៎ទៀត។
"ហា៎..នាំខ្ញុំទៅវិញភ្លាមជួយផង ជួយនាំខ្ញុំទៅវិញផង ហិក ហិក "ស៊ាវចាន់អស់ជម្រើសហើយដើរទៅមុខមានតែព្រៃវាកាន់តែជ្រៅ ហាក់ដូចនេះជា ព្រៃអាម៉ាហ្ស៊ូនចឹង មានតែព្រៃឆ្កែចចកក៏ចាប់ផ្ដើមលូ សត្វបក្សីបក្សាចាប់ផ្ដើមយំ អ៊ូអររំពងព្រៃ។
" ឯង យំរកអី នេះមិនខ្លាចគេរំលោភទេហេ៎ បានមកទីនេះតែម្នាក់ឯង បែបនេះ"សម្លេងក្រឡូបានសួឡើងទៅកាន់នាយតូចធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងភ័យបែកញើសជោគអាវ។
"អា៎យ...លោកជាអ្នកណា៎ ឬ លោកឯងចាប់ខ្ញុំមក "ស៊ាវចាន់ងាកមកឆ្លើយនិងសំណួរនាយបានបែទៅរកក៏លិចវត្តមានបុរសដែលស្រស់សង្ហាសាច់ដុំធំៗ ស្លៀកឈុតបុរាណកាលសម័យគូសនាយមានឈ្មោះឡានចាន មានអាយុរាប់ពានឆ្នាំ។
"នេះជាពិភពសុបិន្ត យើងមិនបាននាំឯងមកតែ ឯងជាអ្នកមកដោយខ្លួនឯង "បុរសមុខមាំគ្មានជាតិតបទៅកាន់ស៊ាវចាន់នាយមិនបានស៊ាវចាន់មកទេតែការគិតច្រើនរបស់ស៊ាវចាន់ទៅវិញទេដែលនាំមកខ្លួនឯង។
