İÇMİŞTİM.Gerçekten çok içmiştim artık gözlerim sabit değildi ayakta durmaya çalıştım ama başaramadım kendimi bir anda yerde hissettiğimde,insanların da çevremde olduğunu anlaya biliyordum boran'ı da farkettim çok endişeli gözüküyordu neden bu kadar endişeliydi.
Gözümü açtığımda,gözüme isabet eden ışık gözlerimi kısmama sebep oldu.Yanı başımda sude vardı korkmuş görünüyordu,sol koluma baktığımda bir serum bağlıydı artık anlamıştım biz hastanedeydik.
Sude bana doğru eğilip "iyimisin?"diye sordu bu sorusuna karşılık neler olduğunu sordum"çok içmişsin doktor senin alkolden zehirlendiği söyledi ve mideni yıkadılar" "peki buraya bizi senmi getirdin"diye sordum Sude"hayır bizi boran bey getirdi" "peki o nerede"dedim.Sude cevap vericekken boran kapıdan içeri girdi ve yanıma gelip nasıl olduğumu sordu."heh iyi insan lafın üstüne gelirmiş".Sude'nin dediği şeye gülesim gelmişti çünkü boran ne kadar iyi biri olabilirdi ki boran gibi egoist bir patron iyi olabilir miydi.
"İyiyim saol"diye cevap verdim boran'a,kafasını aşağı yukarı saklarken "size bir şeyler alayım mı çay kahve ne istersiniz"dedi.Sude de bende teşekkür edip reddettik "o zaman ben bahçedeyim bir şey lazım olursa numaram"diyerek elindeki kartı sude'ye uzattı.
"Her şey için saol sen olamsan belkide ölürdüm"dedim."Sen şuan bunları düşünme yat dinlen"diyerek kapıya doğru yürüdü kapıdan tam çıkarken göz göze geldik,kalbin sanki onun kalbiyle birlikte atmak istermiş gibi atmaya başladı bu neydi ilk defa böyle bir şey hissediyordum sanki kalbim ruh eşini bulmuş gibiydi kalbim ona aitmiş gibiydi o doğru kişimiydi? Hayatım hep gerçek aşkı aramakla geçmisti. Artık yorulmayacak mıydım? Artık kalbimin sahibini bulmuşmuydum?
Bunu sadece Zaman belirleyecekti.
❤️🔥
