Prolog

43.6K 974 168
                                    

Jeśli wszyscy dookoła mówią ci, że jutro będzie lepsze nie wierz im kochanie. Nie możesz im wierzyć. Nie możesz wierzyć sama sobie. Jeśli dzisiaj jest twój najgorszy dzień nie wmawiaj sobie, że jutro będzie lepszy. Nie idź na łatwiznę, nie szukaj wymówek. To nie jesteś ty Ivy.

Pustą salę baletową wypełniały słowa mamy, które wypowiedziała małej dziewczynce. Rujnując wszystko, całą jej normalność. Nie mogłam mieć gorszego dnia, nie mogłam szukać wymówek. Moje posiniaczone ręce i wychudzone ciało również było wymówką. Pozdzierane kolana i palce uwierające się w ciasnych jak diabli baletkach również były wymówką.

Moja niechęć do baletu również była wymówką.

Czy moje życie również takie było?

Czy Ivy Flores była wymówką?

Chciałam chwycić kogoś za dłoń i powiedzieć dość, ale nawet nie potrafiłam otworzyć własnej dłoni. Chciałam być wojowniczką i walczyć o swoje nieosiągalne marzenia ale nie potrafiłam. Chciałam zobaczyć w oczach rodziców dumę, albo coś innego. Coś innego niż zawód i to spojrzenie, które rozdzierało moje ciało. Było gorsze niż każdy mój siniak i za ciasne buty.

Pogarda była mocnym uderzeniem w policzek z którym mierzyłam się codziennie. I nawet jeśli robiłam wszystko tak jak trzeba miałam wrażenie, że to uderzenie stawało się coraz silniejsze.

Wiele razy krzyczałam bezgłośnie, licząc aż w końcu ktoś mnie usłyszy i powie że moja normalność jest zwyczajnie piękna i naturalna.

I w końcu ktoś mnie usłyszał.

On mnie usłyszał.

Behind The Tears| ZOSTANIE WYDANEOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz