Söz verdiğim gibi buradayız!
Ve sizleri gerçekten çok seviyorum!
Keyifle okuyun çiçeklerim, bölüm sonu yorumumu da okursanız bir küçük mesut olurum 🤗🤍
_______________________
Bölüm 64 🍷
_________________________
Birkaç saat önce
Francesco..
...
"Bay Galvano?"
Flor, üzerindeki sabahlıkla kapıyı bana açtığında gözlerindeki şaşkınlığı anlamamak imkansızdı.
"Burada ne işiniz var?" diyerek yeniden konuştu.
"Yanlış bir saat olduğunun farkındayım" dedim, ses tonumu doğru tonlamayla ayarlayarak. "Konuşmak zorundayız"
Endişeli gözlerle yüzüme bakıyorken ne yapacağını bilemedi. Siyah saten geceliğinin üzerine aldığı sabahlığa daha sıkı sarılarak gözlerimin içine baktı. "Sabahı bekleyemez miydi?" diye sordu.
Başımı hızla iki yana salladım. Lillian'ın sabah şirkete dönüyor olmasının her şeyi daha fazla zora sokacağını bildiğim için bazı cevapları önden almaya mecburdum.
"Geçin lütfen" diyen Flor, kapının kenarına geçerek içeriye girmem için müsaade etti. Attığım adımla küçük koridora girdim. Arkamdan kapıyı hızla kapattı. Hemen yanımda yürümeye başladığında büyük sayılabilecek salonuna birlikte giriş yaptık.
Bakışlarım kısa bir süreliğine etrafı inceledi. Dağınık bazı eşyalar, büyük bir köşe koltuk ve karşısında bakımsız bir şöminenin olduğu salonda kendime en uygun yeri bularak soluk yeşil renginde olan koltuğa oturdum.
"Bir şeyler içmek ister misiniz?"
Flor'un sesiyle bakışlarımı kendisine çevirdim. "Konuşmak.." dedim hızlıca. "Yalnızca konuşmak istiyorum" diyerek biraz uzağıma oturmasını izledim.
Ellerini nereye koyacağını bilemeyerek giydiği sabahlığın açık bir yeri olmadığından emin olmak istedi. Daha sonra avuçlarını dizlerinin üzerine koyarak gözlerimin içine baktı. "Sizi dinliyorum?"
Ses tonunda akıcı bir benzerlik vardı. Lillian ile olan görüntüsü haricinde ses tonunun bile bana karımı hatırlatıyor olmasını es geçemedim.
"Uzun zamandır" diyerek söze başladım. Bakışlarım yüzünde dolaşıyorken dudaklarımı yeniden hareket ettirdim. "Uzun zamandır benimle konuşmanı bekliyorum" dedim. Bakışlarında oluşmayan şaşkınlık bunun onunda farkında olduğunu hissetmeme sebep oldu. "Aklımın almadığı birçok şey var. Fakat en başında neden bu kadar uzun zamandır konuşmak için beklediğini bilmek istiyorum" dedim.
"Bazı şeyler zaman alır Bay Galvano" dedi, boğuk bir sesle. "Beni gördüğünüz dakika bunun peşine düşeceğinizi tahmin ediyordum. Sadece bu kadar zaman beklemenizin açıkçası beni de meraklandırdığını söyleyebilirim" dedi.
Doğrusu beklememiştim. Onunla konuşmaktan önce yapmam gereken daha önemli işler vardı. Alberto'ya Flor'un dosyasına ulaşması gerektiği emri vermiş, kişisel bilgilerinden ailesine ulaşmaya çalışmıştım. Lillian ile olan benzerliği yüzünden onun karımla gerçek bir bağlantısı var mıydı ilk önce bunun cevabını almam gerektiği için sadece biraz zamana ihtiyacm vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÇÖL ÇİÇEĞİ +18
Romance"Küçük bir kız çocuğu gibi bana kafa tutuyorsun.. Ama bedeninin bana verdiği tepkileri görmekten deli gibi kaçıyorsun.. Söylesene Lillian, beni kışkırtmaya çalışıyor olmaktan hiç korkmuyor musun?" "Ben küçük bir kız çocuğu değilim!" dedim dişlerimi...
