Savage Love - Vminkook-

24

İyi okumalar 🔥

...

Kampüse gelmek benim için artık eziyet gibiydi. Günlerdir ne Jimin'i görmüştüm ne de Taehyung'la konuşmuştuk. Sanırım birbirimizden kopuyorduk artık.

Heyecanla başlayan, birbirimizin teninde son bulan ilişkimizin sonuna geldiğimizi hissediyordum. Ara vermekte bu işi hızlandırıyor gibiydi. Bir ilişkiyi yürütebilmenin zor olduğunu anlasamda ne onlarla ne de onlar olmadan yapamıyordum. Ayrılacağımızı düşünmek canımı yakıyordu bu yüzden.

Kampüsün kafesine doğru yürüyordum. Akşamdan kalma olduğum için başım feci şekilde ağrıyordu. Bir kahve iyi gelecekti kendime gelmem için. Kafenin içi kalabalıktı, kimseyle konuşmak istemediğimden kahvemi alıp çıkacaktım ama günlerdir görmediğim, görünce özlediğimi daha çok anladığım Jimin masalardan birinde yalnız başına oturmuş kahve içiyordu.

Durgun görünüyordu, uykusuz gibiydi daha çok. Kahvemi alarak yanına doğru gittim. "Günaydın, oturabilir miyim?". Gözleri hüzünlü bir şekilde yüzümde gezindi. Eliyle boş olan sandalyeyi göstererek oturmamı istedi. Bir kaç günde iki yabancıya dönüşmüştük sanki.

"Nasılsın?"

"İyi sayılır sen nasılsın?"

"İyiyim, yoktun kaç gündür?Hasta mısın? "

Bir süre soruma cevap vermedi ardından bakışlarını kaçırarak etrafta gezdirdi. "Hasta değilim sadece yalnız kalmak istedim" dediğinde gözlerinin içindeki yorgunluğu, kırgın bakışlarını görebiliyordum. Ona sarılmak istiyor ama yapamıyordum.

"Sence verdiğimiz bu ara bize iyi gelecek mi Jimin? Ben hiç iyi hissetmiyorum."

"Üç kişilik bir ilişkiye başlamak hataydı, yürümüyor olmuyor"

"Sence sorun gerçekten üç kişi olmamız mı?"

"Bilmiyorum tamam mı kafam çok karışık ve düşünmekten yoruldum."

"Bak,dinle beni Jimin. Seni seviyorum. Kaç gündür berbat hissediyorum. Ayrılalım bitsin istemiyorum. Konuşalım çözmeye uğraşalım sorunlarımızı. Ben de yoruldum, biz yorulduk ama şu an tek sorun Taehyung'un babası."

"Babasıyla mı konuşalım ne yapalım?"

"Kaç gündür düşünüyorum ve Taehyung'a ne kadar kızgın olsamda empati kurmaya çabalıyorum. Bizden ayrı orada yalnız ve hiç istemediği bir yerde. Üstelik babasının ona olan davranışı, yaşadığı psikolojik baskıyı biz tahmin edemeyiz. Onu anlamaya çalışıyorum. Babası sence onu neden gönderdi? Aramızın açılacağını sorun yaşayarak ayrılacağımızı düşündüğü için değil mi? "

" Büyük ihtimalle öyle"

"Babasını haklı çıkarmak istemiyorum"

"Ne yapacağız o zaman?"

"Taehyung'a buraya gelmesi için ısrar etmeyelim. Ona biraz zaman verelim. Bende daha anlayışlı olmaya çalışacağım. Ama önce sana bir teklifim var Jimin"

"Teklif mi ne teklifi?" dedi heyecanlanarak. Aslında bu şu an aklıma gelen bir şeydi. Bu ara verme işinden nefret etmiştim. Ayrı kalmaya tahammül edemiyordum.

"Benimle eve çıkar mısın?"

"Ne?!"

"Duydun işte. Babamların boşta olan dairesi var. Aslında benim için hazırlamışlardı ama ben rahatıma düşkün olduğum için o eve geçmemiştim. Eğer kabul edersen seninle beraber o evde yaşamak istiyorum"