F İ N A L

472 34 13
                                    

"Bize ne olacak?" Diye sordu Fiona adamın bedenine tutunup sarılarak. Adam ellerini saçlarina koydu ve tarar gibi yaptı. Elini beline koydu.

Çenesini ise kızın başına. "Ait olduğumuz yere gideceğiz." Dedi Pietro kızın güzel saçlarını öperken. Wanda sonunda ikna olmuşcasına üzgün üzgün, Dünyayı zedeleyen bu küçük evreni yavaş yavaş yok ediyordu.

"Kardeşinin bizim için bir evreni yarattığına inanmıyorum." Diyerek bedenden ayrıldı ve yavaşça pencereye yanaştı. Önünde, sadece onlara doğru gelen bir bariyer vardı ve gittikçe küçülüyordu.

"Ani bir güçle yaptığını söyledi Strange. İkimizinde... İkimizinde ölümünü gördükten sonra geçirdiği üzüntü ve sinir krizleri buna yol açmış."

"Ona veda edecek misin?"

Pietro güldü ve kaşlarını çattı, "Elbette. Ancak bu onun için, yaşayan dünyada o hâlâ yaşıyor olacak, ben ise ona yüksekten bakacağım."

"Sence kanatlarımın olacak mı?"

Pietro kahkaha attı, "Yok daha neler!"

Fiona iç çekerek yatağa oturdu, "Çok yorgunum. Sanırsam bu evren küçülüp yok oluncaya dek daha da yorgun hissedeceğim."

Pietro çapkın bir gülüşle kollarını göğsünde bitleştirdi, "İtiraf ediyorum, bu son sevişmemiz olduğu için hakkını verdim. Bu yüzden yorgun olabilirsin." Bu durumda bile birbirleriyle dalga geçiyorlardı.

Fiona arkasında kalan bir yastığı alıp adamın suratına fırlatacaktı ki, bir anda hızını kullanan sevgilisini göremedi. "Burdayım." Kapının oradan yavaş adımlarla kıza yaklaştı. Eğildi, ve dudağını öptü.

İkisininde gözleri pencerenin ardında ki küçülen bariyere kaydı, "Sence kaç saatimiz kaldı?"

"Strange az önce tahminen beş saat demişti."

Fiona elini adamın göğsüne koydu, "O zaman seninle tekrar birlikte olabilmeme engel olabilecek bir şey yok." Dedi gülerken.

Adam kızın bedenini kaldırıp yavaşça yatağa yatırdı. "Hem de hiç bir şey..." Pietro mırıldanarak çıplak bıraktığı bedeni özgürce öperken Fiona kahkaha atıyordu.

Onu gıdıklıyordu. "Yine haksızlık yapıyorsun. Ben bu durumdayken senin tamamen giyinik olman beni sinirlendiriyor." Dedi Fiona. Pietro kızın üzerinden kalkıp tişörtünü sıyırdı, ardından pantolonunu.

Bir sonraki hareketinde elleri kızın bacaklarına giderken önünde yay gibi gerilen vücudu ona çok şey belirtiyordu. Pietro yavaşça içine kayarken kızın nefesi kesilir gibi oldu.

***

Wanda koşarak kardeşine, daha sonra Fiona'ya sarıldı. Onlara öyle sıkı sarıldı ki, bırakacağını hiç düşünmüyordu. "Sizi özleyeceğim, sizi bırakmak istemiyorum, beni de götürün yanınıza! Nereye gidiyorsanız bırakın bende sizinle geleyim!" Diye yalvarmaya başlamıştı.

Pietro onun bu hale gelmesini hiç istemezdi, kardeşini kim böyle görmek ister ki?

"Wanda... Biz hep yanında olacağız. Bizim eksikliğimizi hissetmeyeceksin. Güven bana, seni yalnız bırakmayacağım." Dedi Fiona.

Wanda onu daha da sıkı sıkı sardı. "Seni seviyorum Tilki..." Diyerek gülümsemeye çalıştı.

Büyük bir gürültü duyulduğunda üçüde başını pencereye çevirdi. Evrenin bariyeri iyice gerilmişti ve arkasından sesler gelmeye başladı.

"İşte bu! Sonunda kapı aralandı!"

"Wanda'yı bulun. Bunu ödeyecek!"

"İçeridekelere zarar vermeyin!"

"Birim 102, Wanda Maximoff, yarattığı evreni yok ediyor."

"Birimlerin dikkatine, herkes sağ çıkacak."

"Ben ne yapmışım böyle..." Dedi Wanda gelen seslere. "Kötü biriyim."

"Hayır, hayır..." Pietro elini kızın çenesine koydu. "Sadece çok şey yaşadın."

Üçü de tekrar sarılırken bariyer sonunda binaya ulaştı, duvarları yarıp geçti ve yavaşça üçlüye yaklaştı. Pietro onu diğer dünyada da tekrar kaybedecekmiş gibi sıkı sıkı tuttu. Bırakmadı. Aynı şekilde Wanda'yı da bırakmadı.

Bariyer içlerinden geçerken üç kişiydiler, bariyer onları aştıkları an ise... Sadece bir kişi. "Wanda Maximoff! Yakalayın!" Teslim olan Wanda, hayatı için savaşmayı bırakmıştı.

Wanda görmese bile, Pietro ve Fiona ellerini onun omzuna koydu.

Tüm hayat, tüm dünya normale dönerken, göklerde bir yerde, rüzgarın içinde, bulutların köşesinde, uzayın derinliklerinde veya bir yıldızın içinde... Pietro ve Fiona istedikleri gerçeklikte sonsuz oldular...

SON





Kaydırarak Teşekkürler ve sonsöze geçebilirsin, orası senin yerin.

Diğer Fanficlerim:








𝐘𝐎𝐔 𝐃𝐈𝐃𝐍𝐓 𝐒𝐄𝐄 𝐓𝐇𝐀𝐓 𝐂𝐎𝐌𝐈𝐍𝐆, pietro maximoffDonde viven las historias. Descúbrelo ahora