#70(Epilog)

361 24 60
                                    

-Ton do te vras more i ziu ti-bertiti Vanessa qe ne dhome dhe zeri saj u degjua deri tek salloni.

-Ton vella te kam, po ca ke bere kete here more se ka per t vra me ato nerva qe ka-foli Kata dhe ai ngriti supet se nuk dinte gje.

-Ku ndodhen cokollatat e mija qe lashe ne dhome more maskara,vet mi blen dhe me pas i han-po shahej ajo duke zbritur shkallet dhe hyri tek salloni ku qendronin te gjithe...

-Beb po pse ti haja une,kur ti bleva  vetem per ty-foli ai si gjynah dhe nje shpulle vjen drejt e ne fytyre duke bere qe ti ngelej shenja plot.

-Nderkohe ajo qe po rrinte me urte nga te gjithe pa folur fare ishte Kata,e te tjeret e shihnin te habitur pervec saj.

-C fare ishte kjo moj?Nuk e kam bere dicka te tille une te betohem per kete?

-Nese jo ti kush atehere?pyeti dhe inati i dukej qarte ne fytyre sepse mund te vriste dhe ndonjeri.

-Ndoshta un..foli Kata me nje fytyre teper te pafajshme dhe shikimet u kthyen te gjitha tek ajo...

-C farrr?Me pelqyen dhe i hengra,ndodhi atehere kur shkova te shihja Vanesen tek dhoma dhe ishin mbi shtrat.

-Shpirt ishte 1 qese plot-tha me qetesi ajo e Rafaeli shqeu syte.

-Epo i hengra qe te gjitha-dhe po shihte drejt tij sepse e dinte se do te zemerohej...
 
-Bukuroshe nuk te bejne mire dhe ti e di kete gje apo jo?

-E di por ishin te mira-dhe fytyren e beri si nje beb i vogel dhe ai e puthi ndersa ajo qeshi mes puthjes...

Kishin kaluar 3 muaj nga gjithe ato ngjarje dhe ne familjen e tyre kishte pasur vetem lumturi dhe zenka te vogla qe me teper ishin gallate.

Ishin kthyer ne nje familje te madhe dhe midis tyre nuk kishte meri apo zenka por tani vetem dashuri dhe ndonje moment ngacmimi por azgje per tu shqetesuar.

Kata ndodhej ne muajin e 9-te te shtatzanise dhe ne cdo moment ne jete mund te vinte princesha e saj e vogel dhe te gjithe mezi po e prisnin.

Ne anen tjeter Elisa ishte shtatzane pothuajse 4 muajshe dhe para disa ditesh e kishte mesuar se kishte cun,nderkohe ne anen tjeter bashke ishin bere dhe Dejvis me Auroren.

Ai i kishte kuptuar gabimet e tij dhe kishte shkuar tek ajo e cila e fali per cdo gje kur mori vesh se ishte i semure pothuajse ishte cmendur nga meraku dhe merzia.Ai i tregoi cdo gje dhe ajo ishte habitur madje mendonte se ishin moter e vella.Por cdo dyshim i tyre mori fund ne momentin kur Vladimiri i shpjegoi cdo gje se ajo ishte femija i tyre i biresuar qe te vogel dhe ate te cilen e kishin gjetur kur kishin shkuar me pushime dhe e kishinin marre ne shtepi duke i dhene nje strehe,familje dhe ngrohtesi.

Vanessa dhe Toni gjate gjithe kohes ishin me te lumturit nga te gjithe,zenka pafund,perkedhelje,por mbi te gjitha shum po shum dashuri nga ana e te dyve e cila mposhte cdo gje dhe ne ato momente acarimi.

-Raff eja pak ketu-theret Kata dhe ai menjehere shkon tek ajo e cila ndodhej se bashku me vajzat ne kopesht aty tek lekundesja dhe po hante sandwic.

-Beb te ndodhi gje?Je mire?pyeti ai me nje fryme nderkohe vajzat e tjera filluan qe te qeshin me shpirt nga reagimi i tij sepse kishte raste se ajo e shqetesonte kot Rafelin vetem se ai trembej dhe shqetesohej tek kjo pjese,se bashku me to dhe Kata e cila  per pak minuta u ndje e lagur dhe pushoi se qeshuri nderkohe vajzat e pane.

-Mos urinova-foli ajo.

-Cka po thua moj,dhe kete e bere apo jo? dhe ato ia plasen te qeshures me keq por ndaluan kur ajo bertiti.

-Aaaa barku,bebi po vjen Raff-dhe mezi po mbushej me fryme nderkohe qe ai kishte ngelur ne vend dhe nuk po reagonte ne asnje moment por thjesht e shihte.

-C me ri ashtu si hu more,shpejto menjehere sill canten dhe gjithashtu beni gati makinen.

-Markos shpejt makinen se ky nuk e ka mendjen-i tha Elisa dhe ai vrapoi tek oborri nderkohe qe Vanessa shkon dhe e merr canten tek dhoma dhe e con tek makina.

-Ndodheshin ne makine dhe Markosi ishte ne timon ndersa Kata dhe Rafaeli tek pjesa mbrapa dhe ky i fundit i kishte shtrenguar doren fort.

-Me dhemb-foli ajo dhe zeri i dilte i dridhur gati ne te qare.

-Merr fryme thelle dhe nxire shpirt-i foli ai e ajo e pa keq.

-Heren tjeter te jesh ti Raff dhe e sheh sa bukur jep mesime-foli dhe shtrengoi fort dhembet nga dhimbja.

-Hej beb prit te kaloje kjo se flasim me vone-dhe pas pak minutash mberriten ne spital dhe Katen e cuan ne sallen e lindjes.

Kishte kaluar 1 ore dhe infermierja del dhe u drejtohet.

-Urime u bete babai i nje vajze,mund te hyni ti shihni dhe Rafaeli shkoi menjehere tek dhoma dhe u perball me pamjen me te bukur ne bote dy engjejt e tij dhe u ndje mashkulli me i lumtur ne bote.U afrua dhe me syte me lot e puthi ne koke vogelushen dhe me pas ne balle dhe buze Katen.

-Faleminderit bukuroshe per cdo gje,per familjen,jeten dhe kete engjell qe me fale..

-Deshiron ta mbash ne krahe-i tha ajo dhe ia vendosi me kujdes dhe ai vetem po e shihte.

-Mireserdhe ne jeten ton princesha ime e vogel Rayla-peshperiti tek veshi saj ai dhe Kata buzeqeshi.

Brenda hyn te gjithe te tjeret me lule,balona ne ngjyre roze dhe plot zbukurime te tjera.

Nderkohe ata qendronin te lumtur tek shtrati me princeshen e tyre.

-Te dua..

-Edhe un-perfundoi ajo por kete here u degjua e qara e Rayles dhe te gjithe qeshen.

-Filloi xhelozja vogel-tha Vanessa e ata qeshen.

-Xheloze qe tek barku vecse-perfundoi Kata.

-Nuk ka xhelozi,ajo esht princesha babit ndersa ti EL REINA(mbreteresha ime) se e ke treguar se je nje e tille dhe e puthi ne buze...

Tani quhet perfundimisht e mbaruar historia.

Shum faleminderit dhe njehere per mbeshtetjen te gjitheve.

Love you dhe ju kam shum xhan❤❤❤.

Shpresoj te shihemi se shpejti deri atehere mirupafshim👋❤.

EL REINAWhere stories live. Discover now