3

4 0 0
                                    

It was a sunny day in 2019 when I decided to visit Kyungsoo and Kai's house.

Pagkababa ko sa aking kotse ay napansin ko ang sasakyan nakaparke sa garahe nang magkasintahan.  "Bumili kaya sila nang bago?"  Sambit ko sa aking sarili ng madaanan ko ang sasakyan.

Nagkibit balikat nalang ako at kumatok na sakanilang pintuan at ilang segundo lang ay binuksan na ni Kyungsoo ang pinto.

Abot tengang ngiti ko siyang binati sabay pakita ng dala kong mga pasalubong.

"Bumili ako ng donuts at paborito mong drinks, sakto kasi nadaanan ko kanina habang papunta dito." Sunod sunod kong kwento kay Kyungsoo. Ngunit napatigil ako ng mahalata ko ang gulat at pagkabalisa sakanyang mukha.

Sinundan ko naman ang tingin niya at duon ko napagtanto ang dahilan. Ikaw. Andito kana.

You were standing not far away from us while carrying Kyungsoo and Kai's son.

Nagtagpo ang ating mga mata, halata ang pagkagulat nang makita muli ang isa't isa.

"Baekhyun." Sambit mo habang nakatayo ka parin sa pwesto mo.

Lumapit naman si Kai sayo at kinuha sa mga bisig mo ang kanilang anak at pagkatapos ay lumapit ka sakin.

Hindi ko alam ang gagawin o sasabihin dahil anim na taon na rin ang lumipas nung huli kitang makita at nagkabalita ako sayo. I was trying to forget you that time, dahil buong akala ko tama na ang anim na taon paghihintay ko sayo, pero ngayon nagkita ulit tayo. Lahat nang alaala na nangyare ng gabing yon ay bumabalik ulit sa akin.

"Pwede ba tayong magusap?" Tanong mo.

Tumango ako at lumabas muna tayo sa bahay nina Kyungsoo at tumungo sa sasakyan mo.
Pagka-pasok natin sa loob ng kotse ay hindi rin natin alam kung saan magsisimula.

"Six years, it's been six years Baekhyun." Pagbasag mo ng katahimikan at tumingin sa akin.

"Kamusta kana?"

Sa mga oras na yun gusto kong ikwento sayo lahat nang nangyare sa loob ng anim na taon. Gusto kitang yakapin at halikan at sabihin sayo kung gaano kita sobrang namiss.

"I guess I'm okay, nagulat lang ako ng makita ulit kita."

Tinignan ko kung ano ang naging reaksyon mo pagkatapos kong masabi sayo ang mga katagang yon.

"I'm sorry." Sambit mo.

"I'm sorry if you felt like I was just using you.
Pasensya kana kung nawala ako na parang bula, pinilit ko kasing ayusin ang relasyon namin. Dahil pakiramdam ko sayang ang ilang taon pinagsamahan namin. But what happened that night...it was genuine Baek."

"I understand."

"Sinubukan kong ayusin samin dalawa, but after months of fixing it, natapos lang rin. She found someone new and I stayed single. Gusto ko sanang mag reach out sayo pero wala akong lakas na loob. Sa loob ng anim taon ikaw lang laman ng puso ko, at pasensya kana kung ngayon lang ako nagkaruon ng lakas ng loob lumapit ulit sayo."

"Hindi ako galit Chanyeol, naiintindihan ko naman. What happened to us was genuine but it was a one night thing at naintindihan ko rin kung bakit mas pinili mong makipagbalikan sa ex mo, matagal rin ang pinagsamahan niyo." Sagot ko at nginitian ka.

After that day, napapadalas na ang pagkikita at pagsasama natin. Kyungsoo even teased me kung tayo naba. Lumalabas na tayo para manuod ng cine, kumakain sa mga restaurant at paminsan naman ay nagpi-picnic.

Every time we go on a picnic, it reminds me of when my parents was still alive, because I used to go on a picnic with them. At sa ganun kaliit na bagay, napapasaya mo na ako and maybe that is one of the reason why I fell in love with you. 

"You never tell me about your family." Sambit mo habang nilalapag ang mga pinamili natin pagkain sa picnic blanket.

Lumapit ako at tumulong sa pagaayos mo.
"My mom died when I was just 9 and my dad decided to re-marry when I was 14 siguro. Around that age. But Dad died, one year after he got re-married."

Inabot mo sa akin ang box ng pizza at tumabi sa akin. "I'm sorry to hear that."

"Mabait ba stepmom mo sayo?" Napatahimik ako sa tanong mo at nagdadalawang isip kung ikwe-kwento ko ba ang nangyare sakin kasama na don ang pagkawala ng anak natin.

Hindi kopa sinabi sayo nung panahon na yun, na may nabuo sa pagtatalik natin. I was scared that you'd blame me, and I will lose you again for the second time kapag sinabi ko sayo.

"She was abusive." Sagot ko at hindi na kwinento sayo ang tungkol sa nawala natin anak.

At pinagsisihan ko, I should've told you.

"I'm very sorry Baek."

"It's fine. Ikaw ba?" Pagiiba ko nang usapan.

"My father left us. Naging depressed si Mama, hindi niya matanggap na iniwan kami ni Papa. They were high school lovers at first love nila ang isa't isa. After Dad left her with another woman, naging miserable buhay niya, namin dalawa, hindi niya na ako ma asikaso pati ang sarili niya and months after dad left..mom killed herself..."

Sa mga oras na yun, I saw the other side of you—the broken and wounded you.
I saw the loneliness and misery in your eyes.

Lumapit ako sayo at niyakap ka, hindi ko alam kung ano ang tamang sasabihin pero ito lang ang alam ko, gusto kitang alagaan at alisin ang sakit na nararamdaman mo sa mga oras na yun.  To be your shoulder to lean on and be someone who could ease your pain.

Hinawakan mo ang kamay ko at tumingin sakin, magkalapit na ang mga labi natin sa isa't isa. "Can I kiss you?"

Tumango ako bilang pahintulot sayo.
You kissed me, and it felt like the first time I tasted your lips.

I love every inch and everything about you Chanyeol.

Humiwalay na tayo sa paghahalikan at pinagdikit ang noo natin sa isa't isa, just like the night when we first kissed each other.

"That was beautiful." Sambit natin dalawa at napatawa.

We were so lame, or maybe we were just young and in love.

Pagkatapos ng araw na yun ay nagka-ayaan tayong tumambay sa condo mo. At sa mga oras na yun ay hubo't hubad na tayong magkayakapan sa kama mo.

"Salamat Baek."

"For what?" Tanong ko habang nakayakap parin sayo.

"For giving meaning to my life again, at sa pakikinig ng kwento ko kanina." Napangiti ako at bumangon saglit para halikan ka sa labi.

"Thank you rin for sharing." Sagot ko sayo at niyakap ka hanggang sa makatulog na ako sa dibdib mo.

I was really happy to be in your arms again that night.

To be continued...

----------
Hi, sorry if meron typos and wrong grammars. Hope you like it.

12:51 (chanbaek)Where stories live. Discover now