MAFYALAR VE ASİ KIZLAR ÇETESİ

15. bölüm

- Yaren : Dışımdan sesli dile getirdiğim cümleleri bir kenara bırakıp yatağa geçip oturdum ve düşünmeye başladım ormandaki o günü babalarımızın mafya olduğunu öğrenmeden önce ki o an
kızlar poyraz'ın arkadaşlarını gördükleri zaman ki yaşadıkları şaşkınlık ve ardından Cansu 'nun dedikleri sadece ben değil onlarda izleniyordu ama bunu o gün anladılar, kızlar da en az benim kadar dikkatlidir hiç mi anlamamışlardı peki ya diğerleri Poyraz benim karşıma çıkmamış uzaktan takip ettirmişti hiç karşıma çıkmamışdı peki ya diğerleri neden kızların karşısına çıktı kızları buldukları halde neden yakalamadılar Poyraz beni amca'mın mekânında bulabilseydi beni yakalıyacaktı ama beni bulamadı ama diğerleri kızlar tam karşılarında oldukları zaman niye onları yakalamadı niye takibe devam ettiler niye ormanda kızlarla aynı tepkiyi verdiler gerçekten bilmiyorlar mı ? yoksa sadece numaramı yaptılar ama tam herkes bir arada iken neden böyle bir şey yapsınlar, gerçekten de bilmiyorlar mı ? ama hepsinin aynı zaman diliminde karşılaşmaları bu kadar tesadüf olabilir mi ? Kızlar ile bu konuyu hiç konuşmadık nasıl tanıştıklarını bile kısa bir şekilde konuştuk hatta konuşmadık bile dene bilir çünkü babalarımızın mafya olduğunu öğrenmek daha büyük bir sorundu bizim için ama biz bunun hakkında bile konuşmadık, kafamda bu kadar düşünceyle yatağa uzandım ve tavanı izlemeye başladım bir süre izledikten sonra gözlerimi kapadım ve uyumaya çalıştım

- Tanem : odaya ilk girdiğimde kendimi çok garip hissettim daha önce hiç böyle bir durumda kalmamışdık yavaşça yatağa gidip ayaklarımı sarkıtım çok şey düşünüyorum ama aynı zamanda , hiç birşey de düşünemiyorum biranda  hayatımız tepetaklak  oldu bütün bunları öğrenmeden önce çok mükemmel bir hayatımız yoktu ailemiz muhteşem değildi ama mutluyduk sadece otoriter bir ailemiz olduğu için şikayet ediyorduk ama şimdi kafamı iki yana saldım hayır düşünmek istemiyorum şuan değil şimdi değil yatağa uzandım ve hiç olmayacağı halde uyandığımda herşeyin normale dönmesini diledim ve gözlerimi kapadım

- Cansu : saatlerdir odada volta atıp duruyordum Yaren'in planını düşünüp duruyordum plan gayet iyiydi ama bu durumda olmak canımı sıkıyordu hayatımız da hiç sorun yokmuş gibi bir de bunlar çıkmıştı odaya girdiğimden beri ne kadar küfür biliyorsam sıraladım ama yinede kesmedi belki bizi ilk bağladıkları zamanki gibi yüzlerine karşı saydıra bilsem belki biraz daha iyi hissederdim ben söylene söylene yatağın yanına varıp oturdum kafamı camdan tarafa doğru çevirdim gereksiz herifler bide camlara demir taktırmışlar sanki kaçmak istesek bu bizi durduracak dedim sinirle o kadar çok kendi kendime söylenip durdum ki boğazım acımaya başladı sehpanın üzerine bakındım su varmıdır diye yoktu bu yüzden aşağı inmeye başladım

- Damla : odaya girer girmez direk yatağa geçtim ama asla uyuyamadım durmadan dönüp duruyorum ama uyuyamıyorum bütün bu yaşananlar çok tuhaf normal de yastığa başımı koyar koymaz uydurdum şimdi ise bi gram uyuyamıyorum ve galiba yine acıktım evet bu kadar olaydan sonra bile hayla yemek düşünüyorum biliyorum biliyorum normalde insanların şu durumda son düşüneceği şey ama işte bende böyleyim aslında çok aç diyelim ama yemek yemek ve düşünmek beni rahatlatıyor gerçi şu an düşünmek de pek bir işe yaramadı aşağıdan atıştırmalık bir şeyler almak istiyorum ama tek başıma inmek istemiyorum acaba kızların hepsi uymuşmudur hımmm şansımı kimde denesem acaba serçe parmağımla işaret parmağım arasındaki parmaklarıma kızların isimlerini koydum ve sırayla saymaya başladım veee şanslı isim Masal çıktı masalın odasına doğru yürüdüm kapıyı çaldım ama ses gelmedi ama içeride mırıldanma sesleri de geliyordu sessiz bir şekilde içeri girdim ve yatağa doğru ilerledim masal sayıklıyordu ama ne dediğini anlamıyordum tam uyandıracak ken birden uyandı ve bana doğru hamle yapıp beni yere devirdi acıyla bağırdım masal ne yapıyorsun

-Masal : odaya girer girmez kendimi yatağa attım tahminen sağa sola doğru bir saat döndükten sonra kafama yorganı sonuna kadar çekip uyuya bildim ne kadar süre uyudum bilmiyorum ama bir kabusla gözümü karanlığa açtım yorgan hayla tüm yüzümü örtüğü için hiçbir şey göremiyordum  ben kendimi toplamaya çalışırken odada bir hareketlilik hissettim gittikçe bana yaklaşan bir hareketlilik birinin tam yanımda durduğunu hissettim bir anda yorganı üzerinde çektim ve karşımdaki kişiye hemen hamle yapıp yere devirdim ama buna hemen pişman oldum çünkü devirdiğim kişi Damlaydı