(1.3)

328 23 4
                                    

အဲ့ဒီအချိန် အပြင်ကရဲမတ်တွေအသံကြားရတယ် ရှောင်းသောက ဓားကိုဆွဲထုပ်လိုက်တယ်

"မလုပ်နဲ့ အရင်ဆုံး ရုံဝမ် ကိုခေါ်ပြီသွားပုံးနေ ကျန်တဲ့ကိစ္စ ငါတာဝန်ထား ငါကိုယုံ"

ရှောင်းသော နဲ့ရုံဝမ် ကိုသူအိမ်ယာပေါ်တက်ခိုင်ပြီ

"မယ်မယ်....."

"ငြိမ်ငြိမ်နေ ငါကိုယုံ....."

အပေါ်နေ ကိုယ်ပြောက်ဝတ်ယုံ ခြုံပေးလိုက်ပြီ သူလဲကုတင်ပေါ်လှည်းလိုက်တယ် အပေါ်ကနေဆောင်ခြုံလိုက်တယ်

"ရုံဝမ် မျက်လုံးမှိတ်ထား‌နော်"

"မမ....."

"ရူး စုန်းမကြီးလာနေတယ်......"

အပြင်ကခေါ်သံကိုဂရုမစိုက်တော့ တံခါးကိုအုပ်ကနဲ့နဲ့ဖွင့်ဝင်လာတယ်

"ဘယ်သူရှိလဲ !!"

ယင်းလော်က ‌ကုတင်ပေါ်ကနေ

"အဟွတ် အဟွတ် မိဖုရားခေါ်ကြီး ကျမဒီမှာပါ"

သူအခန်းထဲဝင်လာတဲ့ သူတေါကိုကြည့်ပြီ မိဖုရားဘေးက အစေခံက

"သူက ထိုက်ဖေးပါ မယ်မယ်"

"မင်းက ပွဲမှာရှိရမှာလေး ဘယ်လိုလာပ်ဒီကိုရောက်နေတာလဲ"

"မယ်မယ်ကိုပြန်ဖြေကြောင်းပါ ကျမခေါင်တွေအရမ်းကိုက်နေလို့ ပြန်လာကြောင်းပါ"

"မင်းလူစိမ်းတွေတွေမိလား"

"မသိကြောင်းပါမယ်မယ် ကျမနေမကောင်းလို့ မျက်လုံးမှတ်နေတာကြာပါပြီ......"

"ရှာကြာစမ်း......"

ရဲမတ်တွေက ရှာကြတယ် ‌ယင်းလော်က အခြေအနေကိုကြည့်ပြီ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီ မိဖုရားရဲ့ရှေ့ဒူထောက်လိုက်ပြီ

"မယ်မယ် ကျမကိုအပြစ်ပေးပါ"

"မင်းကဘာလုပ်ထားလဲ"

"ကျမ မယ်မယ်ရဲ့ အဝတ်ပေါ်မတော်တစ မီးခွက်ပြုဝ်ကျအောင်လုပ်မိသွားလို့ပါ....."

"ဘာ!!!! မင်းလုပ်တာလား"

"ဟုတ်ပါတယ် မိဖုရားခေါင်ကြီး ကျမကိုအပြစ်ပေးပါ.....'

မိဖုရားခေါင်ကြီးကဒေါသထွက်သွားပင်မဲ့ အရေးကြီးကိစ္စရှိသေးတာမို့ အပြစ်မပေးဖြစ်

System ဝမ်လေး(ဝမ်ခဲရှင်း)Where stories live. Discover now