Beyaz çizgi /soukoku/shin soukoku/

24

Atsushi ve akutagawa hastanede sonuçların çıkmasını bekliyorlardı. Atsushi'nin klasik kontrolleriydi bunlar. Atsushiye kalsa bu kontrollere gitmezdi, ama akutagawa kontrollere gitmesi için sık sık ikna ediyordu.

"Sonuçlardan korkuyorum aku..." Akutagawa elini atsushi'nin saçına atıp okşadı. "Korkma atsushim birşeyin çıkmıycak." Atsushi ne kadar rahatlamasa da kafasını akutagawa'nın omzuna koydu.

Biraz sessiz kaldıktan sonra sonuçların çıkmış olabileceğini düşünüp atsushi kafasını kaldırdı. Ardından hemen önlerinde olan doktorun odasına gittiler ve kapıyı çaldılar. Akutagawa kapıyı açıp atsushi ile içeri girdi.

"Hoş geldiniz nakajima-kun." Atsushi doktorun önündeki koltuğa otururken konuştu. "Hoş bulduk." Akutagawa da hemen karşısına oturdu, ardından doktor atsushi'nin sonuçlarını inceledi.

"İyi şeyler söylemek isterdim ama bu sonuçlar görmek istemediğimiz sonuçlar." Atsushi'nin yüzü düşmüştü, kafası dalgın halde doktorun dediklerini dinlemeye başladı. "Sigara ve alkolden uzak duruyorsun, değil mi? Çevrende içenlerden de uzak durmalısın."

"Evet çevremde sigara içen biri yok ve alkol tüketmiyorum."

"Nakajima-kun iyileşmeden çok kötüleşmeye başlamışsın, bu durumda hastaneye yatırılman en uygunu olur." Atsushi hastane konusunda tereddüt ediyordu. "Zaten yaşıycağım belli değil evde kalamaz mıyım?" Diye düşünüyordu. Akutagawa ise atsushi için en doğru olucak şeyi istiyordu, bu yüzden hastane konusunda doktora katıldı. Ayrıca hep atsushi'nin yanında olucağına dair kendine söz verdi.

"Nakajima-kun sizin için bir kayıt oluşturuyorum, bundan sonra hastanede kalıcaksınız."

"Evde kalmam mümkün değil mi?"

"Hastanede kalmanız bu durumda daha uygun."

Atsushi ses çıkarmadı. Doktor bilgisayarından kayıt oluştururken akutagawa ve atsushi sessizce duruyordu. Atsushi kafası eğik yere bakıyor, akutagawa ise doktora bakarken kafasını dönüp atsushiye bakmıştı.

Doktor kayıtı açtıktan sonra konuşmaya başladı. "Bugün hastanede kalmaya başlıycaksın."

**********

Atsushi tek kişilik odasında camdan dışarıya bakıyordu. Ardından odasının kapısını açıldı içeriye akutagawa girdi, atsushi arkasına döndü akutagawayı görünce biraz rahatladı. "Yemek aldım bugün hiç birşey yemedin."

"Aç değildim zaten."

"Sus yiceksin bunları."  Akutagawa odadaki masaya aldığı yemekleri koymaya başladı. Atsushi yanına gelip ona yardım etti.

"Benim için bu kadar uğraşma aku..."

"Bunu duymamışım gibi yapıcam." Akutagawa koymayı bitirdiğinde atsushi'nin dudağına küçük bir öpücük kondurup sandalyeye oturmasını işaret etti. Atsushi sandalyeye oturdu karşısındaki sandalyeye de akutagawa oturdu ve yemeklerini yemeye başladılar.

Sakince yemeklerini yerken bir anda kapı hızla açıldı.

"BENİM TATLI SUSHİM HASTANELERDE DE Mİ GÖRÜCEKTİM SENİ" Gelen dazai ve chuuyaydı. Dazai hızla kapıdan söylenerek girip atsushiye sarıldı.

"Aptal bir sal çocuğu."  Dazai'nin sarılması ile atsushi az kala dengesini kaybedip düşüyordu. Düşmese bile dazai'nin sıkı sarılması ile boğulucaktı.

"Dazai-san biraz- boğazımı sıkmasanız." Dazai hâlâ ağlamaklı iken atsushiye sarılmayı bıraktı. Chuuya atsushi ile dazai'nin yanına yaklaştı ve dazaiyi tutup atsushi'nin yanından çekti.

Akutagawa konuşmaya başladı. "Chuuya ve dazaiye ben haber verdim çünkü dazai 'chuuyam ile yanınıza geliyoruz' diye aramıştı."

*************

"Ne kadar kalıcaksın hastanede atsushi?" Chuuya hep beraber masanın etrafında toplanmışken sordu (yemekleri yiyip kaldırdılar)

"Henüz belli değil, doktorun söylemine göre değişir." Atsushi yanıtladı.

"Ah atsum ne hale düşürdüler seni..." Chuuya dazai'nin kafasına yapıştırdıktan sonra konuştu.

"Geç oldu gitsek iyi olur birşey olursa beni ara aku."

"Tamam ararım."

Akutagawa kalkıp dazai ve chuuya ile vedalaştı. Atsushi'nin yanına geri döndü. "İstediğin birşey var mı atsushi."

"Hayır..."

"Peki o zaman biraz yat ve dinlen."

"Sen ne yapıcaksın aku akşam yanımda kalmayı düşünme burası rahat değil ayrıca yatabiliceğin bir yer yok."

"Tabiki seninle kalıcam, yalnız bırakmam asla seni. Ayrıca beraber de yatabiliriz~"

"Bunu daha çok fırsata dönüştürdün sanki?"

"Bu bir evet mi?"

Atsushi utanarak yatağa ilerledi ve yattı. "Üstünü değiştir ve yanıma gel."

Akutagawa gülümsedi ve odadaki tuvalette üstünü değiştirip atsushi'nin yanına geldi. Atsushi kolunu gözünün üstüne atmış uyumaya çalışıyordu. Akutagawa yorganı biraz kaldırdı ve yatakta atsushi'nin yanına yattı. Kollarını atsushiye doladı, atsushi de akutagawaya dönüp atsushi'nin tarafına dönük yatan akutagawa'nın göğüsüne kafasını yaslayıp sarıldı.

Akutagawa bugün her zamanki gibi normal dursa da atsushi için üzülüyordu. Atsushiyi üzgün görmeyi sevmiyordu, onun mutlu olması için çabalıycaktı.