Roommates with the badboy

19. Losing you

Over een weekje vertrekken we op schoolreis naar Italie straks krijgen we de brief doorgestuurd met wie we in de kamer liggen en met wie we groepjes moeten vormen. Ik hoop maar dat ik met iemand leuk zit. Zou jack in zijn kamer zijn? Ik wandel naar jack zijn kamer en doe zijn deur open. Daar ligt jack op de grond en naast hem allemaal pillen. Voor een paar seconden sta ik stil uit verschot. In paniek loop ik naar hem toe en kijk of hij nog ademt. "Jack jack komaan wordt wakker jack" roep ik terwijl ik hem door elkaar schud. Ik kan mijn ademhaling maar niet onder controle krijgen. Wat moet ik doen, ineens is alles zwart. Ik moet een ambulance bellen, vlug. "Kom vlug, jack, jack heeft een overdosis gedaan" zeg ik buiten adem met tranen die over mijn wangen stromen. "Oke mevrouw wat is uw naam, de naam van de persoon en uw locatie" "Ik heet Milou en hij Jack ik ben in het Sint-Claes lyceum kamer 263" "oke mevrouw de ambulance is onderweg, zet je telefoon op speaker en je gaat een paar dingen voor mij moeten doen mevrouw. Voel je het hard van de persoon nog kloppen?" "Amper" "oke reageert de persoon nog op je" "nee, kom vlug ik wil niet dat hij sterft" roep ik bang. "We doen ons best mevrouw, leg zijn kin wat omhoog en begin maar te reanimeren " mijn tranen vallen op zijn gezicht terwijl ik 30 keer op zijn borst druk en 2 keer mond op mond doe. Het lijkt wel eeuwen te duren totdat ze er zijn. Gelukkig hoor ik dan de deur open gaan. "Ik ben hier kom vlug"roep ik en laat de ambulanciers de rest doen. "Mag ik mee alstublieft" vraag ik al wenend aan één van de ambulanciers. Ze dragen jack op een bed door de school in de ziekenwagen. Ik wil niet dat hij dood gaat. Er gaan duizend gedachten door mijn hoofd maar ik krijg niets over mijn lippen. Terwijl ik in de ambulance zit en de sirenes zo luid zijn dat ik mijn eigen gedachten niet kon horen. Leek het leven aan mij voorbij te gaan, wat als hij nu sterft, is dit dan mijn schuld, het voeld als mijn schuld. Het laatste dat het hebben gezegd tegen elkaar was weer een ruzie, heeft hij daarom zoveel pillen genomen. Als hij nu stierf zou ik het mezelf voor altijd kwalijk nemen.
Door de tranen die over mijn wangen liepen en in mijn mondhoek terecht kwamen, kon ik niet meer helder zien alles was een waas en ging veel te traag.
Ik zat op een stoel in de ziekenkamer te wachten met slapende jack naast me, waar we uiteindelijk waren gekomen na de ingreep op jack. Werd de stilte onderbroken door een verpleegster die de kamer binnenkwam, ik keek op en wachte ongeduldig af tot ze meer uitleg gaf. Ik zat nu al 3 uur te wachten tot jack ontwaakte zonder ook maar 1 beweging te maken. Ik legde mijn hand in de zijne en kneep er lichtjes in. "Please Jack wordt wakker, ik heb je nodig, ik heb je zo verschrikkelijk hard nodig"
___________________________
Sorry voor zo lang geen nieuw deel, kga echt proberen meer te maken. Ik beloof je dat het vanaf nu spannender wordt ook op sexueel vlak 😉