Bir Dilek Tut | Stiles Stilinski

7: Yeniden Kaybedişler

Bölüme geçmeden oy vermek unutulmasın!

Satır içi yorumlarınızı merak ile bekliyorum <3

Ve bu bölümü LilithLyraBlack 'e ithaf ediyorum^^

İyi okumalar!

♪ Set Fire To The Rain - Adele ♪

☆

"Beni öldürecektin!" Bağırmıştım çünkü yaptığından hiç pişman bir hali yoktu ve bu sinirlerimi kaldırıyordu. Onun yüzünden düştüm. Daha kötüsü beni parçalayacaktı! "Hayır, sadece korkutacaktım." Dedi, pişkin pişkin sırıtırken.

"Kusura bakma ya, dönüşüp üzerime doğru gelmeye başladığında anlayamadım korkutacağını. Çünkü kokutmaktan fazla şey yapacak gibiydin!"

Öfke zayıf noktam. Çabuk öfkeleniyordum ve Peter böyle ileri geri konuşmaya devam ederse ağzını yırtabilirdim. İnsan olduğum için beni hafife aldıklarını biliyordum, ama emin olun. Bir Alfa'yı bile devirebilecek eğitime ve güce sahiptim, özellikle öfkeliyken. Tamam daha önce hiç bir alfa kadar güçlü biriyle karşılaşmadım ama eminim illaki böyle bir karşılaşma yaşamadan buradan gitmeyecektim.

"Ona zarar vermek mi istedin piç!?" Stiles öne atılmıştı. Ona engel olmak için Scott ve İsaac kollarına girmişti. O da istediğinde güçlü olabilirdi, ama bunun farkında değildi. Bunu Scott ve İsaac'i zorlayışından fark etmemek imkansızdı. İki kurt adamı bir insan nasıl zayıf olsa bu denli zorlayabilirdi?

Ortamda ki gerginlik Stiles'ın küfürü ile Peter'ın görmezden gelemeyeceği bir hal almıştı, "Ne dedin sen?" Peter gözlerini kapatıp başını geriye atarak alaycı bir kahkaha patlattı. Gözlerini açtığında dönüşmüştü. "Tekrar etmek ister misin?" Peter öne atıldığında, uzun süredir sadece olanları izleyen Derek olaya müdahale etme gereği duymuş olacakki, Peter'ın önüne geçti. İşte her şey burada başladı. Peter ve Stiles arasında ki kavga sözlü devam etse de fiziksele aradaki Scott, İsaac ve Derek yüzünden taşınamıyordu. Zaten her türlü canı yanan Stiles olurdu.

"Yeter!" Ellerimle çarşafı sıkıca kavradım, gözlerimi kapatarak olağan gücümle bağırdım. Tüm gözler bana döndü. "Çıkın dışarı! Hemen!" İşaret parmağımla sertçe kapıyı gösterdim bu kez. "Diana, olmaz." Dedi, Derek sakin bir tonda, anlayış gostermemi bekliyordu, çünkü az önce öfke ile alev alev tutuşan yüzüm şimdi hiç bir duygu barındırmıyordu içinde. Çarşafı sakince üzerimden ittim, ve yataktan indim. Dikişlerin acıdığı için elim karnıma gitti. İsaac bir adım atarak bana yaklaştı, elimi kaldırarak gelmemesini işaret ettim, attığı adımı geri çekti.

Sakince kapıya yöneldim ve açtım. Bir elim kapı kulpunda kenara çekilip onlara döndüm. Sakın bir sesle konuşmaya başladım. "Yeterince iyi anlatamadım galiba." Diğer elimle kapıyı işaret ettim, ardından öfkeme engel olamadım "Siktirin gidin diyorum. Basıyor mu kafanız? Niye peşime düşüyorsunuz? Özellikle sen Stilinski. Ne bu çok umurundaymışım gibi triplere girmeler? Dalga geçip inanmamış mıydın zaten? Ailesiz olduğum için acıdığından, vicdanını mı rahatlatmaya çalışıyorsun böyle yaparak?"

Stiles gözlerini sıkıca kapattı, derin bir nefes çekti ciğerlerine, ardından yanımdan hiddetle çıkıp gitti. Yüzüme bile bakmadan, cevap bile vermeden. Ailesiz değilim ama burada öyleyim.

Ardından Scott, büyük bir ihtimalle Stiles için çıktı kapıdan. Hemen öncesinde gözlerime keşke bunları söylemesydin, dercesine baktı ve derin bir nefes verdi. Büyük ihtimalle burada kalmasının bir anlamı olmadığını düşündüğü için Peter'da ayrıldı odadan.