နတ်ရေးတဲ့ ရွှေဖူးစာ
or ရွှေမင်းသားရဲ့ ကြင်ရာတော်
အခန်း (၃၆)
.
" တေး...! "
" တေးတို့ လမ်းခွဲရအောင် မင်းသား "
ထပ်ပြီးတော့ ကြားရတဲ့ စကားက ဒီပ,ခြေထောက်ကိုပင် ယိုင်ခနဲဖြစ်သွားစေခဲ့သည်။
" ခွန်းတေးအလင်္ကာ! "
တေးရဲ့စကားအဆုံးမှာ အံ့သြတုန်လှုပ်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့... တေးနာမည်အပြည့်အစုံကို ခပ်ဆောင့်ဆောင့်လေးခေါ်ပြီး၊ တေးရဲ့ပခုံးနှစ်ဖက်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆုပ်ကိုင်လာတဲ့ မင်းသား။
" လမ်းခွဲတာ ဘာကြောင့်လဲ "
" ဘယ်သူတွေက ကိုယ်တို့ကြားကို ဝင်မွှေနေတာလဲ။ဘယ်သူက ကိုယ်နဲ့ မင်းကို ဝေးစေချင်တာလဲ။မင်း သိတယ်မလား တေး။ ကိုယ့်ကို ပြော တေး "
" ဘယ်သူ့ကြောင့်နဲ့မှ မဟုတ်ဘူး။ တေးဘာသာ လမ်းခွဲချင်လို့ "
" တေး...! "
ချစ်ရသူလေးရဲ့စကားက ရင်တစ်ခုလုံး ဆွဲဆုပ်ခံလိုက်ရသလိုပင်။ရင်ဘက်ထဲက နာကျင်မူ့ကို အံကိုကြိတ်၊မျက်လုံးကိုမှိတ်၍ ထိန်းချုပ်ရသည်။ပေါက်ကွဲပစ်ချင်တဲ့ စိတ်ကို အသက်ကိုတစ်ချက်အောင့်၍ ရှူထုတ်ပစ်ပြီး...
" ကိုယ့်ကို လမ်းခွဲချင်တယ်ဆိုရင်၊ လမ်းခွဲရအောင်ဆိုတဲ့ စကားလေးနဲ့တော့ မရဘူး တေး။ကိုယ့်ဘက်က မင်းလေးရဲ့ လက်ကို ကောင်းကောင်း လွတ်ပေးနိုင်ရမယ့် အကြောင်းပြချက်တော့ ပေးရလိမ့်မယ်။ကိုယ့်အတွက်လည်း မင်းလေးဆီက ဖြေရှင်းချက်လိုတယ်။အဲ့ဒါကြောင့် ကိုယ့်ကို လမ်းခွဲချင်ရတဲ့ အကြောင်းအရင်းကို မင်းလေး ပြောရလိမ့်မယ်။မပြောရင်တော့... ကိုယ် မင်းလေး ကို လွတ်ပေးမှာ
မဟုတ်ဘူး တေး "
အကြောင်းပြချက်တဲ့လား။တေး,က လူသတ်သမားရဲ့ သမီးဆိုတာကိုလား... အဲ့လိုပြောလိုက်ရင် မင်းသားလိုလူက တေး,ကို ရွံရှာတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့
ကြည့်လာမှာ။တေး, အဲ့ဒီအကြည့်တွေကို အကြည့်ခံဖို့ ခွန်းအား မရှိဘူး။
လူသတ်သမားရဲ့သမီးအဖြစ်နဲ့ တစ်သက်လုံး နေထိုင်သွားရတော့မယ့် တေး က... မင်းသားနဲ့ ဘယ်လိုမှ လိုက်ဖက်မည် မဟုတ်။မင်းသားနဲ့မင်းသားရဲ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေကလည်း တေးကို ရွံမုန်းကြမှာပါ။
