Chapter 20

29 4 0
                                    

nang makadating kami sa ospital ay agad na pinaasikaso namin si lola, halos isang oras nadin akong nag hihintay sa labas ng OR, iniwan ako saglit nila Trina para bumili nang pagkain itinext kona din sila mama about sa nangyari kay lola

mabilis akong tumayo ng lumabas na ang doctor, nanginginig ang buong katawan ko at diko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa sasabibin nya

doc kamusta si lola?" naiiyak kong tanong dito

I'm sorry ginawa namin ang best namin pero ang mismong pasyente na ang sumuko mahina na ang katawan nya at hindi nag functions" napaluhod ako ng marinig ko ang sinabi ng Doctor, tangina bat puro sakit ang natatanggap ko

iyak ako ng iyak kala Trina halos muntik pa akong mahimatay dahil sa nalaman ko, tangina bakit parang sakin may galit ang langit ano bang kasalanan ko bakit ako nalang lagi ang nag durusa

shhh" pinatatahan ako ni Trina pero halos sya din ay umiiyak na

dumating Sila mama dito sa laguna ng 7pm na pinag pahinga muna nila ako dahil sila nadaw ang bahala kay lola

umuwi ako sa bahay ni lola naabutan ko duon sila khairo na agad naman akong niyakap, umiyak lang ako sakanila ng umiyak mukang hindi na mauubos ang luha ko.

inalalayan ako ni khairo papasok sa kwarto ko, para akong robot ngayon na kinokontrol dahil hindi ko alam kung paano gagalaw

shera madami pa tayong gagawin bukas" bulong nito, pumatak nanaman ang luha ko hindi ko talaga kayang tanggapin

khairo hindi ko kayang tanggapin, sabihin mo namang panaginip lang toh" humahagulgul nanaman ako nh iyak, pagod na ang katawan ko lalo na ang nasa loob ko, Hindi konga alam kung paano ko sisimulan ang araw ko ngayon e, sa sobrang pag iyak ko ay nakatulugan ko iyon
***

nagising ako na sobrang bigat ng pakiramdam ko, nag hilamos lang ajo saglit at lumabas nadin ng kwarto koz naabutan ko si mama na kausap ang mga kaibigan ko may iilan din kaming kamah anak na nandito na.

shera gising kana pala" halata sa boses ni mama ang matagal nitong pag iyak dahil paos na paos ito, tumango lang ako sakanya at pumunta na sa mga kaibigan ko na halos mugto din ang mga mata lalo na si Trina Khairo at Jasern

After ng libing ni lola sa isang araw babalik na kami ng maynila, ikaw ba shera" hindi ako sumagot dahil hindi ko alam ang isasagot, kaya lang naman ako lilipat dito ay para may kasama si Lola at may mag aalaga sakanya pero ngayon? Hindi ko alam kung itutuloy koba ang balak ko o sa maynila padin ako

sakin ibinigay ni lola itong bahay kaya gusto kong ayusin toh kapag naka graduate na ako, ito nalang ang natirirang property namin dito sa laguna dahil halos binenta na ni mama ang iba dahil wala narin naman daw iyong pakinabang dahil na sa batanggas na ang buhay nila

i choose to stay here" halos pabulong ko nang sabi sakanila.

pero mag isa ka nalang dito" umiling lang ako sakanila i don't want to think na mag isa parin ako dito, nandito yung mga memories namin ni lola simula pag ka bata ko kaya hindi ako mag isa

no I'm not" napabuntong hininga nalang sila at hinayaan na nila akong mag decide

two days had pass ngayon Ang libing ni lola inihahanda kona ang sarili ko dahil baka mamaya ay maisipan kopang tumalon sa hukay

habang nag lalakad kami ay hindi ko na makita ang daan sa sobrang daming luha sa mata ko ganun din sila Trina

hello la kung nasan ka man thankyou ng marami kase ikaw yung tiga pag tanggol ko kapag sinasaktan ako ni mommy halos ampunin mona nga din ako e kase ikaw yung naging Guardian ko at tiga pag tanggol noon, mahal na mahal kita lola ros sobrang laki ng utang na loob ko sayo" si trina

ako po lola ros yung pinaka gwapo nyong apo apohan yung halos kaltukan nyo kase lagi kong inaaway si shera, wag po kayong mag alala lola dahil ngayon po ako na ang mag tatanggol kay shera" si khairo

lola ros, pasensya napo kayo kung madalas kaming mag nakaw ni kalil ng mangga sa bakuran nyo noon, nakakamiss balikan yung araw na nahulog kami ni kalil sa puno ng mangga pero ikaw padin po yung gunamot sa sugat namin kahit nag nakaw po kami non, aalagaan po namin ang prinsesa mo lola ros" si jasern

la hindi mo pa po ako nakikitang nag kaka nobyo iniwan mona agad ako... sa lahat ng naranasan ko ito ang pinaka masakit la kase halos ikaw yung kasama ko simula pag kabata ko palang kaya hanggang ngayon iniisip kong panaginip lang toh at magigising ako one time na nandyan ka tatawagin ako sasabihing naka ready na ang breakfast ko" napaluhod ako after kong mag last message kay lola hindi kona alam kung paano makakatayo dahil sobrang bigat na talaga

after naming mag bigay ng last message at inihagis namin ang white roses na paborito ni lola.

nang makauwi kami ay wala akong naging imik, bumalik agad sila mama sa batanggas dahil kailangan nadaw Sila duon Samantalang ang mga kaibigan mo ay nandito padin nag sstay sa bahay ni lola na bahay Kona ngayon dahil gusto ni lola kapag nawala sya ay sasabihin ko sa lahat na akin na itong bahay nya

nag luto ako ng adobong paa shera kain kana muna" ipinag sandok ako ni Trina ng pagkain at inilagay nya iyon sa bed side table ko, wala akong gana sa lahat kaya hindi ko pinag bigyang pansin iyon

Salamat" ani kolang dito at humiga sa kama ko nag talukbong din ako dahil puro dilim nalang din naman ang nakikita ko sagarin kona lang

umiiyak ako sa ilalim ng kumot ko, sana may yumakap sakin at sabihing magiging ayos din ang lahat na mababalik kodin yung dating ako

kailangan ko nang may yayakap sakin na ipaparamdam na totoo sila, pero mukang wala kase si lola ang ang sobrang totoo sakin, bukod pa ang mga kaibigan ko

bakit mo ako iniwan la? Nasa dilim ako ng iniwan moko bakit dimo manlang hinayaan na mapunta muna ako sa liwanag ano toh isang bagsakan?

three years crush on you (PNI series 1)Where stories live. Discover now